----Giriş Bölümü----

48 6 12
                                    

Güne güneşin yüzüme vuran ışığı ile uyandım. Heyecanlıydım çünkü İstanbul da istediğim üniversiteye gidecektim ,bavulum haberi alır almaz hazırdı . Gözlerimi telefonda ki saate diktim ve akşam heyecanla uyuduğum için erken kalkmıştım . Alarmıma daha yarım saat vardı .

Üstüme akşamdan ayarladığım mavi spor takımımı giyinmiş ,makyaj yapıp hazır olduğumdan emin olmuştum ve aynadan son kez baktım kendime.Kendime bakarken gözüm odaya kaydı ve fotoğraflara baktıkça anılarım geldi gözüme ...

Koridora çıktığımda annemi de uyku tutmadığını fark ettim. Düşünceli düşünceli mırıltıları geliyordu mutfaktan. Söylemiyor du kalbim incinir diye ama gitmemden yana değildi. Onu ve babamı özleyecektim , tabi Ayşe ablamı da . Mutfağa girdiğimde annemin sanki son kahvaltımız gibi Ömer Abi'ye bütün kahvaltılıkları getirtmişti .Ömer Abi ablamla yaşıttı saygıdan abi diyordum, annemin sağ koluydu. Anneme arkadan sessizce yanaşıp "günaydın:)" diyerek yanağından öptüm .Herkese anne kokusu ayrı gelir bana da en sevdiğim kuymak gibi gelirdi . Annem aniden öpmemin ardından sıçrayarak "ay , senmiydın kiz vallaha Emer sandım dayağumi yiyacağdi" dedi şiveli şekilde ,o Ömer Abi'ye Emer der hep .Ve Ömer Abi onu kızdırmak için öper sürekli . "Sofraya otur kizum , Emeeer! Gel kahvalti eyle kızi geturecesun hava alanina" dedi annem .

Sofraya oturdum, bir kaç dakika sonra tüm aile beraber kahvaltı yaptık . Ömer Abi beni bırakmakla görevli olduğu için ,ben annemlerle vedalaşırken o da bavulumu aldı ve arabaya koydu .Orda lise arkadaşımla ortak kalıcaktık .Vedalaşma fastı bitince Karadeniz'imin güzel dağlarına baktım ve içime derin bir hava çektim.Yavaşça havayı verirken "Hadi bakayim ağlamayrum ha gözuma toz gaçti " Diyen anneme baktım herkesin kipriğinde bir yaş . Ben mutluluk insanıyım dayanamam hüzüne sitrese;"Aaaa ne ettınız ama oldu mi ? Neyse ölmeye gitmiyrım ki anne hoş doktorluk okiycam da " dedim gözlerimden ne zaman aktığını bilmediğim yaşları silerken.

Arabanın önüne bindim ve el sallayıp öpücük attım camdan yol boyu dışarıyı seyrettim.

——;Yarım saat sonra ;——-

Uçak için kontrollerden geçmiş,ayakkabılarımı giyiniyordum.Heyecanım çok vardı ilk kez binmiyordum ama ilk kez tek koca bir şehire gidiyordum. Uçakları gösteren tabelaya baktım:

/////Trabzon—İstanbul\\\\\\\(10:40)

Yarım saat vardı uçağa binmek için alt kata indim ve sıraya girdim. Çok kalabalık yoktu ama sıra yavaş ilerliyordu.Sonunda kendimi uçağa atınca rahatladım . Yanıma da iki tane yaşlı teyze oturdu. Uçak uçmaya başlamadan önce motorunu çalıştırdı ve teyzelerden hafif açık tenli olan ;"uyyyyyy Fadime uçağun karni mi ağırıyi?,cırcır mi olmiş?" Daha kapalı tenli olan "Egız Assiye ne cırcıri ,olur mu ki uşak cırcır? Ne yedurdun akşam? Sen gene sarmalari yaktun demi ?" Açık tenli olan yani Assiye :

" Yav Fadimem ben sağa ne diyrum sen bağa ne diysun?"

Fadime;"Ben sağa nerden Ersun dedum meğer aduni bilmiyrım?"" Neyse habu uşağun hırtlağuna ne kaçmiş bi turli konuşamayi" dediklerini duydum ve ister istemez yüzüm de tebessüm oldu. Hostesten bahsediyorlardı ,ses boğuk çıkıyordu . Biraz daha zaman geçince Teyzeler uyuklamaya başladı . Yav ben ömrümde böyle horlama görmedim . Gırtlaktan alıyolar ve sessiz uçakta yankılanıyor. Hostesler su dağıtırken Fadimeye dokundular.Fadime irkilerek uyandı "Haaa ,uçak mi duşti,öbürsü dünyadamiyum? " diye hızlı hızlı sıralayınca hostes de şaşırdı.

"Yok teyzecim su ister misiniz?" Fadime yok dercesine elini salladı ve Assiye ile baş başa koyarak uyudular .Dikkatimi onlardan çekip hep severek okuduğum Beni İçinden Sev kitabını okuyordum. Bilmem kaçıncı defa okuyuşum ama hala okuyorum. Teyzelerden bir mırıltı;

Asssiye ;Binmişım uçağa (Binmişim uçağa)
Uçak yere iner mi
( Kız)Egız Fadime
Gızlar bizi sever mi

Fadime :merak etme Assiyem
Uçak yere iner
Senıin o kankaların
Bizi nah sever
Oy Assiye birak da bi birak ya şu gavurlari senın saçıni yolmadi mi o kari ben da gidıp onunkini yolmadum mi ya biz gidiyrız gızlarımizun yanina hem uşsklarumuz da orda "
Assiye evet anlamında bir mırıltı çıkardı .
Fadime sordu; Assiye senun uşağun adi ne idi?
Assiye;Mustafadurya

Ne ! Duyduğum isimle gözlerim fal taşı gibi ortaya düştü . Ben annem sayesinde Trabzon da tanımadığım kişi kalmamıştı ,yoksa bunlar dondon Assiye ile dondon Fadime mi? Mustafa da ....
——-eski sevgilim——

...

~~Bölüm sonu ❤️~~~~
Umarım beğenirsiniz en yakın tarihte ikinci bölümü yayınlanacaktır.

Kara PanterWhere stories live. Discover now