O an ağzımdan çıkan tek şey 'Hassiktir' olmuştu. Tekrar dolmaya başlayan gözlerimi kapatıp hızlıca kalktım. Bu başımın dönmesine sebep olsada odadan hızlıca çıkıp tuvalete kilitledim kendimi. Çok fazla rezil olmuştum iğrenç hissediyordum kendimi. Aptal olduğum için içimde bile tutamamıştım duygularımı.. Düşüncelerimi bir anda susturacak ama hafif bir şekilde kapıya vurdu Alev. Sesi çok titriyordu ve pürüzlü geliyordu.
"Yex.."
Cevap vermedim. Vermedikçe adımı söylemeye devam etti. Ellerimle kulaklarımı kapattım. İnsanlara göre aşırı saçma davranıyordum. Farkındaydım bunun ama elimden birşey gelmiyordu. Bir ilişkiyi kaldırabilir miyim? Beni ister mi? Soğuyacak mı? Gibi düşünceler kafamda dönerken Alev'le konuşamazdım. Ama bir yandan içimdeki ses onu buraya çekmemi ve çamaşır makinesine oturtup deli gibi öpmemi söylüyordu. Bense iki seçenek arasındaki balık gibiydim.Ya yemi yiyecektim yada yemeyecektim. Her iki seçenekte farklı seçeneklerde vardı. Yemi yersem ölebilirdim yada daha güzel yaşayabilirdim. Yemezsem açlıktan ölebilirdim veya başka bir büyük balık tarafından öldürülebilirdim. Kafamı sağa sola sallayıp bu düşüncelerden kurtulmaya çalıştım.
"Umut aç amk şu kapıyı!"
Erkan'ın sesiyle kendime gelip ayağa kalktım. Ağlamaktan pürüzlü çıkan sesimle;
"Gidin amk yalnız kalmak istiyorum.."
"Altıma sıçıcam Yex çık odanda yalnız kal!"
Kısa ve bok gibi bi bölüm dahaa..
İyi okumalaarr
Sizi seviyoreeee ♡
