Siyah odamdayım.Tek başıma.Mahkum olduğum karanlığımda.Yıllar önce bir aileyi yok ettim ben.Kendi ailemi.Annemi babamı küçük kardeşimi.Kendi ellerimle.Acımadan.Çakıyı kalplerine sapladığım an hiç gitmiyor gözümün önünden. Önce babam sonra beni hiç umursamayan annem ve 3 yaşındaki kardeşim.Hepsini teker teker öldürdüm.
Aslında her şeyi planlamıştım.13 Yaşındayken psigolağa gittik ve ben aklını yitirmiş gibi davrandım.Bir kaç hafta sonra doktor %60 zihinsel sorunlu olduğumu belirten raporu verdi.Birkaç ay klinikte kaldım.Çıktıktan sonra olanları anlatayım.
4 Yıl Önce
Klinikten çıkalı bir ay oldu.Tam bir aydır onları öldürme planları yapıyorum.Sebep beni kliniğe yatırmaları değil,zaten kendim gittim oraya.Her zaman beni kısıtladılar.Yaşama hakkımı elimden aldılar ne bir arkadaş edinebildim ne de istediğim gibi yaşayabildim.Ben de şimdi onların yaşama hakkını ellerinden alacağım.Cebimde ki çakıyı son kez kontrol ettim.Parktan çıktım ve eve doğru yürüdüm.Gittiğimde babamın kızıp vuracağını gayette iyi biliyordum. O yüzden oturmuştum ya parkta.Eve ulaştığımda kapıyı çaldım ve açılmasını bekledim.Tam tahmin ettiğim gibi babam açtı arkasında annem.Bir şey olmamış gibi girdim ve montumu çıkardım. Babam ateş saçan gözlerle bakıyordu ama bu benim için bir korku unsurumu ? Hayır. " nersesin sen ?" diye gürledi.Umruda bile değildi.Çakımı aldım ve odama doğru ilerledim.Odama girdim ve kapıyı kapatmadan yatağıma oturdum.Geldi ve "cevap versene lan !" diye gürledi ve tokat attı.Acıdı ama umrumda bile değildi.Düğmesine bastım ve çakımın çok sevdiğim metalik sesi kulağıma geldi annem yanımız da değildi.Pörtlettiği gözleriyle bana baktı onun 'hayır!' demesine kalmadan çakıyı tam o taşlaşmış kalbinin üzerine bastırdım.Kanlar tişörtüne çoktan bulaşmıştı.Benim de ellerime geliyordu.Çakıyı yerinden çıkardım.Etkisizdi artık.O bana tokat attan eline sapladım çakıyı.Yere yattı eğildim ve tam şah damarının üzerini kestim.Ölmüştü.Odamdan çıktım ve annemin yanına gittim.Beni umursamıyordu.Babam beni öldürse bile umrunda olmazdım.Ama artık veda vakti.
"Bana bak "diye gürledim.Yavaşça arkasını döndü.Beni süzdü ve gözü elimde. çakıda takılı kaldı.Sakince "bitti"dedim.Bu onu iyice korkutmuştu.Hızla ilerledim ve o da tepki veremeden kalbine sapladım çakıyı.Fazla uğraşmadan şah damarınıda kestim.Kanlar fışkırıyordu ve bu beni zerre olsun etkilemiyordu.Kardeşim vardı sırada.Onu öldürmeye içi el vermesede yaşayamazdı annesi babasız.Benim zaten gideceğim yer ilk bir kaç ay hastane sonra islah evi.Oyuncaklarıyla oynuyodu.Yanına gittim ve izledim biraz.Bana baktı "aba" dedi cevap vermedim.Ondan hep nefret etmiştim.Ben10yaşındayken doğmuştu ve o zamana kadar beni sevmeyen anne babam benden daha da soğumuşlardı.Hızla boynunu kırdım.Hemen ölmüştü zaten.İşte bitti.Öldü hepsi.Kurtuldum onlardan.
Ve daha 13 yaşında katil oldum ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZ wattys2015
AcakBenim için her şey boş ve anlamsız. Bir karanlığın içinde yaşıyorum.Duygusuz.Gülmek yok, ağlamak yok.Renksiz,siyah var beyaz yok.Karanlık var,aydınlık yok.Yalnız ve tek başıma,arkadaş yok.