Uyandım. İlk defa Ekimin ağlama sesiyle değilde kendi kendime uykumu güzelce alıp uyanmıştım.
Canım kocam iyiki vardı.
Gözümü açtığımda gördüğüm manzaraysa gülümsememe sebep oldu. Aras duvarın dibinde uyuya kalmıştı Ekimde ise uyku namına hiçbir şey yoktu ama yinede mutluydu babasının kucağında olmaktan.
Ben o kucakta olsam bende mutlu olurdum...
Dün yine Arası yarım bırakmak zorunda kalmıştım. Artık yeterdi. Bu akşam Arasla yalnız kalmak istiyordum ve Ekim doğduğundan beri yapmadığım şeyi yapıp Ekimi Yezda Hanıma bırakacaktım.
Kocamla baş başa kalmak benimde hakkımdı.
Yataktan kalkıp ilk önce banyoya girdim ve elimi yüzümü yıkadım. Sonra üstümü giyindim ve uyuya kalmış kocamın ve yaramaz kızımın yanına çöktüm.
Kocamı öperek uyandırmaya karar verdim ve boynuna küçük bir öpücük bıraktım.
Uyanmayınca bu sefer dudağına küçük bir öpücük bıraktım.Bu sefer sessizce bir şeyler mırıldandı.
Yavaşça boynuna eğildim bu sefer uyanana kadar küçük küçük öpmeye başladım.
Yine bir şeyler mırıldandı ve gözlerini araladı. Kendine gelmeye çalışıyordu. Dün gece Ekim onu baya uğraştırmış gibi duruyordu.
"İzel" diye mırıldanışını duydum. Tekrar dudağından öpüp geri çekildim.
Bu sefer gözleri tamamen açıldı.
"Güzelim sen niye uyandın. Ekim mi uyandırdı?"
"Hayır kendim uyandım ve kocamı öperek uyandırmaya çalışıyordum. "
"Kocan kurban olsun sana" diyip daha çok yaklaştı ve Ekim ağlamaya başladı.
Çok bile dayandın kızım..
"Hay ben senin-" gerisini içinden devam ettirmişti galiba.
Ekimi kucağıma aldım ve ayağa kalktım.
"Aras bu akşam bir otele mi gitsek?"
"Otel?Ekim?" dedi şaşkınca.
"Ekimi bir seferliğine annenlere bırakabiliriz bence" dedim.
"Valla mı?" dedi ve yerinden hızlıca kalktı.
Bu hali gülmeme neden olmuştu.
"Valla" dedim gülerek. O sırada Ekimide pışpışlamayı unutmuyordum.
"İzel"dedi. Bir anda arkamda bitmişti. Nefes alış verişini boynumda hissediyordum.
"Hı" dedim farkında olmayarak. Şuan kucağımdaki Ekimi bile unutmuştum.
"Çok kötüyüm İzel. Yanıyorum adeta." eli belimi sarmalıyordu.
"Akşama kadar dayanamaz mısın?"
"Ben dayanırımda akşam sen dayanabilir misin bilmiyorum."Söyledikleri kanımı kaynatıyordu.
"Dur dersen durmam karıcığım. Bayılırsan ayıltıp s-"
"Aras" diye inleyip kendimi arkaya yasladım. Başım omzuna düşmüştü.
Söyledikleriyle bile kendimi kaybediyordum. Akşamki halim gözümün önünde canlanır gibi olmuştu.
Arasın eli belimden aşağılara inince aklım başımdan uçup gitmişti.
Eli eşofmanımdan içeri sızdı ve serçe parmağıyla iç çamaşırımı kenara ayırdı.Kalbim kadınlığımda atıyordu.
"Aras"
Parmağı kadınlığımı okşamaya başladı.
Bense inlemeye..
Kendimi eline daha çok bastırmak istiyordum fakat elim doluydu.
Sonra Arasın eli bir anda durdu. Ben devam etmesini beklerkense elini esofmanımdan çıkardı.
"Aras noldu?" dedim nefes nefese.
"Bu şekil bekle beni karıcığım."
Şerefsiz
"Aras" diye sitem etsemde beni dinlemedi ve arkamdaki varlığıda yok oldu.
Beni kendine çevirdi. "Akşam görüşürüz karıcığım" dedi ve alnımdan öpüp arkasını döndü.
Neredeyse ağlayacaktım. İlk defa yarım kalmıştım. Şuan onu anlamam gereken kısımdaydık galiba.Ama anlamak gibi bir isteğim hiç olmamıştıki. Ben diğer şekilde mutluydum, Aras için biraz üzülüyordum tabiki ama mutluydum.
Kucağımdaki Ekimi fark etmem biraz uzun sürdü fakat en sonunda fark ettim ve uyuyakaldığını gördüm.
Fazla sarsmamaya özen göstererek yatağına yatırdım ve bende kitap okumaya karar verdim. En azından kasıklarımdaki sızıyı unuturdum belki.
**
Ekimin ağlamasıyla uyandım.
Kitap okurken uyuya kalmıştım. Kitap okumak benim neyimeydiki zaten?
Ekimi pışpışlıyordum ama susmuyordu. Acıkmıştır diye düşünüp emzirmeye başladım. Saatte baya geç olmuştu. Birazdan Aras gelirdi ve otele giderdik diye ilk önce duş aldım.
Ben hazırlanırken Aras geldi ve dışarı çıktık. Aras işteyken bir otel tutmuştu o yüzden uğraşmadan direkt odamıza çıktık.
Mutluyduk. Evliydik. Çocukluyduk.
Eksik hiçbir şeyimiz yoktu. Bu yolun başında çok korkmuştum. Arasta pişman olmuştu beni korkuttuğu için ama en sonunda olmuştuk.
Hemde çok güzel olmuştuk...
Halideye çok üzülüyordum. Çok güzel bir kızdı fakat bahtsızdı.
Buda bizim hikayemizdi...
**
Upuzun bir aradan sonra yine beraberiz. Apar topar bir final olduğunun farkındayım fakat çok sıkmıştı beni bu kitap.
Bu kitaba başladığımdaki aklımla şuanki aklım uyuşmadığı için artık zevk almıyordum yazarken.
Hatta yazmaktan zevk almıyorda olabilirim:)
Nasıl bir kurgu olduğunu bilmiyorum buna siz karar verebilirsiniz ama sonuna kadar okuduysaniz teşekkür ederim. (ben okumazdım çünkü)
Aras ve İzel hep bir kenarda aklımda kalıcak ona eminim.
Benim için bir ergenlik macerası olarak başlayan bir kitaptı. Bu kadar büyüyeceğini tahmin etmemiştim sadece başkalarına özenip yazmaya başlamıştım. Bana bu duyguyu tattırdığınız için teşekkürler.
Bir daha yazar mıyım pek sanmıyorum ama belki tekrar yazmak isterim o zamanda umarım buralarda olursunuz.
Tekrardan teşekkür ederim istediğiniz ve istediğim gibi bir son olmadı hatta istediğim gibi oldun diye hep erteledim ama bu kadarda erteleyemem.
Teşekkürler:))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZORLA EVLİLİK
Teen FictionVe karşımda Aras Kandemir tüm şıklığı ve göz alıcılığıyla duruyordu Ne yalan söyliyim bir baktın mı tekrar bakmak istiyeceğiniz tiplerdendi ama bu zorla evlendiğim gerçeğini değiştirmiyordu Arasın ağzından ilk çıkan cümle anneme bakarak "Dışarı çık"...
