Alpoy | His

0.3

yiğit poyraz
aleyna
yasmin beni takip
ediyor, hemen
2. kata koridora
gel ve bana
ayak uydur.

aleyna
neden
böyle bir şeyi
yapayım ki

yiğit poyraz
gelmezsen eğer
bir daha beni
göremezsin

aleyna
Allah Allah

yiğit poyraz
tercih senin.

Aleyna hızlı adımlarla sevgilimin yanına geldi. Ne konuştuklarını duyamasam da flört edermişcesine gülüştükleri için aldatıldığımı ve o haberlerin gerçek olduğundan şüphelenmeye başlıyordum.

Yanlarına yavaşca yaklaşıp duvarın arkasına bir sığıntı gibi yerleştiğim de göz yaşlarımı teslim ettim. Konuştukları şeyler ile gözlerim şaşkınlıkla açıldı. Şuanda sevgilime güvenmediğim için kendime yakınıyordum.

"Yani anlayacağın bu durumdan rahatsız. Zaten muhattap olmuyoruz ama mümkünse birbirimizin yüzüne dahi bakmayalım."

Gülümseyerek ikisine baktım. Yiğit güvenimi yine boşa çıkartmamıştı.
konuşmalarını sonlandırdıktan sonra Aleyna olduğu yerde durakladı ve cebinden telefonunu çıkarıp eline aldı. Bense o sırada, anın verdiği mutlulukla zıplayarak sınıfa doğru adımladım.

Basketbol turnuvası.

Yazar

Robert kolejinin ayrı ayrı her bir öğrencisi yer bulmak için erkenden gelmiş, bazıları ise yer bulamadıkları için çizginin dışında yere oturmuşlardı. çoğu kişi elinde cips, mısır ve çekirdek getirmişlerdi.
Basketbol turnuvası ayda yılda yapılan bir etkinlik olduğu için herkes oldukça heyecanlıydı.

Kazanan sınıf topluca Yurt dışına çıkmak için bedavadan bilet alacaklardı. 12-b sınıfının rakibi olmak fazlasıyla zordu Kadroda Yiğit Poyraz, Bulut Ogeday ve daha sınıflarından bir çok kupa kazanan isimler vardı. Şimdiden rakiplerinin gözlerine korkuyu salmışlardı.

Poyraz sinirle soyunma odasının kapısını açtığında bütün gözler ona döndü, ilk defa onu bu kadar sinirli görüyorlardı. Yakın arkadaşı Ogeday, oturduğu tahtadan kalkıp hızlı adımlarla yanına adımladı. Lâkin başarısız olmuştu çünkü Poyraz donakalmış gibi sorularına cevap vermiyordu.

"Poyraz? Ne bu halin iyi misin kardeşim." Poyraz bir süre cevap vermeyince Ogeday iki elinide omuzlarına dayadı ve sallamaya başladı.
"Duyuyor musun beni!"
Poyraz tekrardan kendine geldiğinde şaşkın gözlerle arkadaşlarına baktı.

Az önce duyduğu şeyler fazlasıyla zoruna gitmişti.
Nasıl oyuna odaklanacaktı kendiside bilmiyordu az önce sohbet ettikleri şahıs aklına geldiğinde arkadaşlarına bir şey söylemeden koşar adımlarla odadan çıktı.

2. kata hızlı adımlarla gelip karşısındaki çocuğu gördüğünde gülümsedi. Hemen yanına gidip ellerini kollarının altına aldı ve konuştu. "Kardeşim senden bir rica da bulunsam." Anıl anlamsızca poyraz'a bakıyordu kafasını olumlu anlamda sallayıp söylemesini bekledi.

"Şimdi biliyorsun bizim basketbol turnuvamız var, fakat ben kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Sen derste demiştin ya bende güzel oynuyorum diye sen benim yerime çıksan? emin ol karşılığını veririm." Anıl basketbolu çok iyi oynuyordu ancak kendisine güvenmediği için teklifini reddetti.

Poyraz ne kadar ısrar etsede Anıla teklifini bir türlü kabul ettiremiyordu. daha fazla ısrar etmek istemeyip, anlayışla elini omzuna koydu ve yanından hızlı adımlarla ayrıldı.