𝒜 𝒟𝒾𝒶𝓇𝓎 & 𝒜𝓃 𝒰𝓂𝒷𝓇𝑒𝓁𝓁𝒶 [Short story]

Part-5(Our promise)

Our promise 3.5.24

ဂယူဗင်းအိမ်ကထွက်ခဲ့တုန်းကအမေ့ခွင့်ပြုချက်မပါဘဲအမေ့စီကဘာစရိတ်မှမတောင်းကိုယ့်သဘောနှင့်ကိုယ်လာခဲ့တာဖြစ်ပြီးအရာရာဟာလည်းဂယူအတွက်တော့ချော့မွေ့ခဲ့တယ်စိုတာမရှိခဲ့

တက္ကတက်တက်ချင်းပထမသုံးလထိကျွန်တော့်ဘဝကခက်ခဲခဲ့တယ်ဟုပြောလို့ရသည်။

အမေ့ကိုကိုယ့်ဖက်ကကိုယ်တိုင်အဆက်သွဘ်ဖြတ်ထားခဲ့သလိုအမေ့ဖက်ကလည်းအဆက်သွယ်ဖြတ်ခြင်းခံခဲ့ရသည်။
အဖေ့ဂယူ့အပေါ်ချန်ထားခဲ့တဲ့အမွေထဲကပထမနှစ်ကျောင်းစရိတ်နှင့်နေထိုင်ဖို့အိမ်စရိတ်အတွက်သုံးပုံတစ်ပုံနီးပါးသုံးလိုက်ရသည်

ကျန်တဲ့စားသောက်ရေးကိုတော့အချန်ပိုင်းအလုပ်လုပ်ရင်းပဲအဆင်ပြေသလိုနေထိုင်ခဲ့ရသည်။ပထမနှစ်မလို့ကျောင်းတဖက်အချိနိပိုင်းအလုပ်တွေကတစ်ဖက်နှင့်ဂယူဗင်းအားသည်စိုလို့အိပ်ချိန်တစ်ချိန်သာရှိသည်။

ဒါပင်မဲ့လည်းတစ်ခါတစ်လေ group project တွေနှင့် presentation တွေလုပ်တဲ့အခါဂယူအတွက်အိပ်ချိန်ဆိုတာတောင်မရှိခဲ့ပါအဖေ့နှင့်ပတ်သက်သည့်အရာတွေစံုစမ်းဖို့စိုတာစဉ်းစားဖို့တောင်အချိန်မရှိခဲ့။

အခုတော့ကျွန်တော့ဘဝကအရင်လိုတည်ငြိမ်တဲ့ဘဝလေးပြန်ဖြစ်ခဲ့တာလွန်ခဲ့တဲ့သံုးပတ်လောက်ကအမေ့မွေးနေ့ကတည်းကပါ။

ဂယူသည်အဲ့နေ့ကအမေ့မွေးနေ့မှန်းသိပါသည်သေချာပေါက်လည်းမှတ်မိနေခဲ့သည်ဒါပင်မဲ့လည်းဂယူဗင်းသည်အမေ့ကိုသူ့ဖက်ကနေအရင်မဆက်သွယ်ချင်ပါသို့သော်လည်းဂယူအိပ်ခါနီးညရောက်တော့အမေ့ဖက်ကဂယူဗင်းကိုဖုန်းဆက်လာခဲ့သည်။
သူ့မမွေးနေ့ကိုမွေးနေ့ဆုတောင်းစာလေးတောင်မပို့ပေးလို့ဂယူ့ကိုသူစိတ်ဆိုးကြောင်းပေါက်ပေါက်ဖောက်မတက်ပြောနေခဲ့သည်။
သူမပြောလို့ဝတော့ဂယူကိုဘာမှမဖြစ်သလိုနဲ့သူအကုန်သိကြောင်းဂယူအချိန်ပိုင်းအလုပ်နေတာတွေထမင်းစားချိန်တောင်မနားရတာတွေကိုပြောပြီးအမေသည်ငိုနေတဲ့အသံဖြင့်သူ့ကိုပြောလာခဲ့သည်။
ဂယူအမေ့အကြောင်းကောင်းကောင်းကြီးသိသည်အမေသည်ဟန်ဂုကိုမုန်းပင်မဲ့လို့အမေ့ရဲ့လက်တိုင်းသည်ဟန်ဂုရဲ့နေရာတိုင်းလိုလိုမာရှိနေတက်သည်စိုတာ။
ကျွန်တော်လည်းအမေ့အကြောင်းသိသည်မလို့ဘာမှပြန်မေးမနေဘဲဒီတိုင်းတာအမေပြောသမျှကိုဆက်နားထောင်နေခဲ့သည်။