Dayanabilir mi sence sonlara?
Yenebilir mi onları?
Bozabilir mi kahpe yazgıyı?
Kalbim, kalbim
Tutunabilir mi sence Tanrı'ya?
Geçebilir mi bu acı?
Kırabilir mi kahrı zinciri?
Kalbim, kalbim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♣️
"Abla, sana bir şey söylemem lazım."
Hastaneden çıkıp eve gittiklerinde, onlar hariç kimse yoktu. Akşam olduğunda, Ferit gelmeyince Seyran ablasını odalarına çekmişti.
Her şeyi anlatmıştı. Ferit'in, Pelin'le öpüşmesini görmesinden, hamile olduğunu öğrendiğine kadar her şeyi.
Suna büyük bir şaşkınlıkla dinlemişti kardeşini. Ferit'ten böyle bir şeyi beklemiyordu. "Ben gösteririm ona!" diye hırçınlaştığı sırada, Seyran onu durdurmuştu.
"Ferit'e hamile olduğumu söylemeyeceğim. Zaten yarın boşanma evraklarını imzatalacağım."
"Seyran, ne olursa olsun karnındaki bebeğini babası Ferit. Bunu bilmeye hakkı var."
Seyran hiç bir şey diyememişti. Susuvermişti.
"Ne zaman söyleyeceksin? Doğurunca mı?"
"Ne yapayım abla?"
"Hiç bir şey yapma." diyerek odadan çıkmıştı ablası.
Suna ne kadar doğru bulmasa da, Seyran hâlâ söylemeyi düşünmüyordu. Yatağa oturup, "Ya birlikte olduğumuzda da görüşüyorlarsa?" diye mırıldandı kendi kendine. Ardından başını hızla sağa-sola sallayarak, "Hayır, hayır! Söylemeyeceğim işte." derken kapı aralanmıştı.
Seyran merakla kapının dışında kalan kişiye bakmak için kafasını uzattı. Ferit olduğunu görmesiyle, bir şey belli etmeyerek yatağındaki çarşafı kaldırmıştı.
Ferit tamamen içeriye girdiğinde, Seyran iki elini de beline koyup onu izledi. "Sonunda gelebilmeye teşvik edebildiniz Ferit bey."
Ferit yayılarak koltuğa oturduğunda, "İşim vardı." diyerek açıklama yapmıştı. Fakat Seyran tersleyerek yanıt vermişti. "Aman, kesin işin vardır. Pelin'e mi gittin yine? Üstelik ben-" ve duraksadı. İçinden kendine sövüyordu.
"Sen ne?" diyerek doğruldu Ferit. Merakla baktı Seyran'a. Seyran bir cevap veremeyince, "Evet, Seyran? Konuş." diye ekledi.
"Ben hâlâ seni enayi gibi seni beklerken."
Seyran bir şeyler uydurduğunda, Ferit'in gözlerinin parladığını görebiliyordu. "Beni seviyorsun hâlâ demek ki."
"Yükselme hemen. Sonra birden pat diye alçalırsın."
Ferit hiç bir şey diyememişti. Seyran yatağa uzadığında, Ferit'te öylece uyuyakalmıştı.
-
Sabah bir horoz sesiyle uyanmıştı Seyran. İlk kontrole gidecekti, ardından boşanmak için evrakları almak için avukatıyla görüşecekti. Ferit'i odanın hiç bir yerinde göremeyince, kendi kendine gülümsemişti. "Git sen anca Pelin'in götünde dolaş."
