𝐋𝐍 ★ 𝐂𝐇𝐑𝐈𝐒 𝐇𝐄𝐌𝐒𝐖𝐎𝐑𝐓𝐇
------------------------------
𝐔𝐘𝐀𝐑𝐈𝐋𝐀𝐑: Cinsellik, Yaş Farkı, Madde Kullanımı, Depresyon.
"Dün ne ben senin öğretmenindim, ne de sen benim öğrencim." Diyerek daha da yaklaştı kıza. "Şimdi kartları değişt...
Yorum ve oy yapmayı unutmayın lütfen, çok mutlu ediyor!!
BEŞİNCİ DERS BUNUN HAKKINDA KONUŞMA
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Andrea yüzünü buruşturup kocaman yatakta gerindi ve ister istemez bembeyaz çarşafı elleriyle kavradı. Masumca esneyerek gözlerini araladığında güneşin odaya dolduğunu gördü.
Sonra bir şey fark etti ki bu ilk başta kaşlarını çatmasına ve sonrasında da gülümsemesine neden oldu. Bu gülümseme kıkırdamaya yol açtı, çünkü kafasının içi ikinci defa bu kadar boştu. Gereksiz düşünceler yoktu. Düşünmüyordu.
Bir günlüğüne yine her şeyi unutturmuştu sanki.
"Bay Hemsworth?" Adama seslendi ancak bir ses duyamayınca üzerindeki yorganı yüzünü buruşturarak üzerinden attı. Bu yorganı kesinlikle o almamıştı üzerine. Üzerinde onun siyah tişörtlerinden ve eşofmanından biri vardı.
Eşofmanın bel kısmındaki ipleri iyice çekerek bağlaması gerekmişti çünkü aksi takdirde belinde durmuyor, düşüyordu. Yatakta neredeyse emekleyerek ayağa kalktığında, yeniden esnedi. Şaka değildi, mükemmel bir uyku çekmişti.
Ve bunu ona borçlu olmaktan nefret etmişti.
Ayağa kalktığında, yatağın hemen karşısındaki masada duran dosyayı fark etti. Kaşları istemsizce çatıldı ve adımları usulca masaya yaklaştı. 'acaba bahsettiği işlerden kalma bir dosya mı?' diye düşündü ancak masaya yaklaştığında gördüğü dosya kaşlarının daha da çatılmasına sebep oldu.
'nasıl yani?' der gibi masadaki "Dorian Gray'in Portresi" adlı proje dosyasını aldı ve kapağını kaldırıp poşet dosyalar arası gezmeye başladı. Projeyi ceza olarak o vermişti, ancak projeyi o yapmıştı.
Masanın hemen üzerinde gördüğü yapışkanlı kağıdı parmakları arasına alıp okudu: Umarım Projeni yetiştirebilmişsindir, bu güne istiyorum. Ayrıca uykun öyle tatlıydı ki senin alarmın seni değil beni uyandırdı. Her neyse, ben okuldayım. Merak etme ilk dersin benimle, yok yazmayacağım ancak çok geç kalma.
Andrea kendini gülümser halde bulduğunda doğruca kendini toparladı ve notun arkasını çevirip kontrol etti. Ve evet, bir yazı daha: Mutfakta dünden kalma pizzalar var, hepsini ısıttım. Ayrıca portakal suyu da sıktım. Hepsini bitir. Sosa da dikkat et. Fazla acı.
Bu nota daha fazla gülmüştü nedense. Telefonunu yataktan alıp saati kontrol etti. Pekâlâ, yemek yese ve hızlıca okula gitse yalnızca yirmi dakika geç kalırdı. Hızlı bir şekilde banyoya girdi ve elini yüzünü yıkadı, ardından mutfağa girip pizzalardan yedi ve kalanını da bir kaba koyup çantasına koydu.
Şimdi o gitmeseydi arabayla götürebilirdi ancak şimdi de beş parasız bir şekilde okula yürüyecekti. Dua etti, iyi ki yakındı.
