Survival series: Mayonaka (Completed)

Chapter 37

CLEAR

"Patayin mo na yan hahaha"

"Ang hihina niyo"

"Hahaha"

Yan ang naririnig namin sa baba nang tinatawag ni mommy na play room. Hindi namin ini-expect na ganito ang ganti ni mommy kina celyn. This is not what I want, but I have no choice but to follow mom. She said to us that Celyn's mother betrayed her, she's the mistress of our dad and she's the reason why we are fatherless.

"I-- I can't actually believe this cole" napa tingin ako kay Alex na nakatingin lang kay kuya Cole, ngunit hindi manlang Siya tinignan ni kuya.

"And clear?? Really? Alam ba to ni katana? Nang mga kaibigan mo, ninyo??" Binalingan naman ako ni Alex nang tingin, kaya yumuko ako, hindi ko kayang makipag titigan sa kanila.

"I'm sorry" I whispered, I'm sorry I can't betray my mom, but I already did it two times because my conscience is eating me....

"Yeah you must, not to us but to your friends" seryosong sabi ni Mari at deritsang nakatingin lang sakin. Mula nang dinala sila dito at kinulong hindi ko pa sila nakakausap dahil alam kong galit sila sakin at hinding-hindi nila ako mapapatawad sa ginawa at nagawa ko, pero napalapit na sila samin especially si lincoln.

"Ikaw na muna Ang bahala sa kanila magbantay kuya, may pupuntahan lang ako" baling ko kay kuya Cole, tinanguan lang ako nito kaya tumalikod na ako at nag umpisang binaybay ang lugar kung asan naroroon sina katana.

Hindi ko maintindihan bat ang lalim nang galit ni mommy kina celyn at sa nanay nito, ang sabi niya sakin ako dapat ang nasa posisyon ni celyn na maging pinuno nang Mayonaka, but I told her that I don't want to at hayaan na lang but she slapped me at kinulong noon para daw hindi ako maging duwag at bawiin ang nararapat sakin. Until now, ayoko padin maging leader dahil napakalaking responsibilidad ang nakaatay dito at hindi ko kakayanin yon.

Hindi ko namalayan na naka tayo na pala ako sa pintuan, nagdadalawang isip kung bubuksan ko ba at papasok ako o wag na dahil hindi ko kayang makita ang galit at suklam nila sakin dahil sa ginawa ko. But I decided to open it....

Napatingin sila sa direksiyon ko, I expect them to throw me death glares and curses, pero Iba ang bumungad sakin..

"Are you okay clear?" Nag aalalang tanong ni katana

"Hindi ka ba nila sinaktan?" Napaluha ako sa tabong ni Lincoln at sa mga pag aalalang natatanggap ko despite to the fact that I'm responsible for their abduction at kung bakit sila naririto.

"I'm so--sorry" napaluhod ako habang nakayuko ang ulo para maitago ko ang luhang patuloy na dumadaloy sa mata ko.

"I'm sorry dahil sakin kaya kayo nandirito ngayon, kung bakit pati kayo nadamay" halos magkanda utal² ako, dahil sa panginging ko at sa hikbing itinatago ko.

"I can't say that it's okay and we understand you--- but we forgave you the moment you let mari escaped... Thank you for that clear I know you don't want to betray your mother but you did it for us, for the sake of our friendship" napatingin ako kay katana, lahat sila nakatingin sakin at naka ngiti.

Did Mari told them that I give her keys to let her escape??

*Flashback 1

"Mari" tawag ko rito nang makapasok ako sa kinaruruonan nito

"What are you doing here? After we did everything just to save you? Ganito ang gagawin mo samin?" Sinamaan niya ako nang tingin, kaya napa Iwas ako agad