Może to koniec/Drarry

Prolog

Draco chodził jak poparzony po całym dormitorium i czekał, jednak sam nie wiedział do końca na co.

Nagle do pokoju wbiegła zziajana Pansy.

-Draco...-Przez zmęczenie ledwo to z siebie wydusiła.

-Nic nie mów! Wytłumacz mi lepiej, dlaczego przytuliłaś Blaise'a!?-Wydarł się na nią. Wyglądał jakby wpadł w furię. Jednocześnie doskoczył do niej. Gdyby chciał mógłby ją uderzyć. Tak samo jak ona.

-To nie tak...!-Wyjąkała, a oczy jej się zaszkliły.

-A jak!?-Nawrzeszczał.

Łzy zniknęły z jej oczu jak za dotknięciem magicznej różdżki, a na ich miejscu pojawiła się złość.

-Tak się bawimy!? Jasne! KONIEC Z NAMI! A jeśli chodzi o Blaise'a! Nauczył mnie latać na miotle, bo mój "kochany"-Tu zrobiła cudzysłów w powietrzu-chłopak nie chciał!!!

Była tak zła, że nic nie myśląc uderzyła chłopaka w twarz z całej siły, jednak wcale nie miała poczucia winy. Nie miała powodu. Dała mu z liścia, po czym wybiegła z dormitorium trzaskając z impetem drzwiami. 

-Dała mi z liścia...-Powiedział zszokowany. Zatkało go.-Cholera...-Szepną-Spieprzyłem!- Krzyknął jednocześnie rzucając się na łóżko. 

***

Po jakichś dwóch godzinach do pokoju przyszedł Blaise. Zapukał do pokoju, po czym walną się w głowę, przecież też jego pokój. Po czym wszedł do pokoju z takim impetem, że Draco się ocknął.

-Stary co się stało? Pansy morduje wzrokiem!-Powiedział, na co Draco się ożywił.

-Serio!?-Zapytał zainteresowany.

-Co? Nie stary, to była przenośnia.-Odpowiedział rozbawiony, a Draco jękną i wrócił do robienia tego co robił przed chwilą, czyli niczego. 

-Draconie, odpowiedz mi!!!-Wykrzyczał, po czym wyjął różdżkę i wyszeptał:

-Aquamenti-I oblał Dracona wodą.

____________________________________________________________

Hej! Ten rozdział został napisany przeze mnie! Na pewno będą tu jakieś błędy, ale proszę o wyrozumiałość-jestem tą młodszą.

Mimo to będzie mi bardzo miło, jeżeli skomentujecie swoją ulubioną część prologu. A jeśli spodoba wam się cała historia, nie pogardzimy również polubieniem ;)

Szalona Shiperka!
<333