Akaza x Reader | •Uykucu•

🎀

MHA tepki kitabında hikayeleri yazarın bakış açısından yazacağımı söylemiştim ancak yapabileceğimden emin değili- VE NİYE ESKİDEN YAZDIĞIM KİTAPLAR BANA ÇOK CRİNGE GELİYÜ😭 (çünkü cringe DJAHDGAJGDJAHDKSH)

Akaza ava çıkmıştı, ancak eve geri döndüğünde İris'i uyurken bulmuştu. Gözleri korkuyla kaplandı ve hemen İris'e koşup onu kucağına aldı.

"İ-İris...? Duyuyor musun?" İris, Akaza'nın sesine uyandı ve ona baktı.

"Uyuyordum..." Akaza'nın korktuğunu hissetmişti. Nedenini biliyordu. O olaydan sonra uyumasını istemiyordu Akaza. İris Akaza'nın boynuna sarıldı.

"O olayı... unutabilir miyiz, Akaza? Ben... istemiyorum senin endişelenmeni."

Akaza derince İris'in çiçek kokulu sarı saçlarını kokladı. Ona sıkıca sarıldı, asla bırakmak istemiyordu İris'i.

"Eğer bir daha böyle birşey olursa ve sen dönmezsen, iblis avcılarının en zayıf düşmanı olurum. Onların bana verdikleri yaralardan değil, seni kaybetmenin verdiği yara yüzünden ölürüm. Seni kaybetmeyi göze alamam. Uyuyabilirsin, ama endişemi geçiremezsin." ŞİİR Mİ YAZIYORUM NOLUYOAĞĞHH keşke derslerde de bu kadar ilham gelse😭

İris, Akaza'nın sözlerini dinlerken onun gözlerine dalmıştı. Elini onun yanağına koydu.

"Akaza, bir daha böyle birşey olmayacak. Söz veremesemde, garip bir iblis olsam bile sana zarar verecek hiç birşey yapmam. Eğer ölseydim sana geri dönmek için herşeyi yapardım." arkadassklar ven bunları sanırım sevgili olmadan sevyili yabtım🥰

İris'in söylediği her sözün ardına Akaza'nın kalbinin ritmi değişiyordu. Daha da sıkı sarıldı ve altın sarısı saçlarının arasına bir öpücük kondurdu.

"Beni bu kadar önemsiyorsan... uyuyabilirsin." İris başını Akaza'nın omzuna yasladı, gözlerini kapattı ve sessizce uykuya daldı. Akaza onu kucağında tutmaya devam etti.

İris'in narin, yumuşak ve sıcacık olan yüzüne baktı. Kalbinin tekrar hızlandığını hissetti. Noluyordu kendisine? Neden o günden beri İris'e yakın olduğunda kalbi hızlanıyordu? Kötü hissettirmiyordu... sadece bu hisse anlam veremiyordu. İris'e dokunma, İris'in yüzünü, saçlarını okşama dürtüsü kontrolünü ele geçirmek için çabalıyordu. Ama yapamazdı, İris'in uykusunu saçma nedenlerden dolayı bölemezdi. Hâlâ neler hissettiğini anlamaya çalışıyordu. Yakınlaşmak... ona dokunmak, onu koklamak... herşeydrn çok istiyordu ancak yapamazdı.

Akaza başındakileri savurup İris'i yanlış olan şeyler düşünmeden tutmaya çalıştı. İris Akaza'nın kollarında titremeye başlamıştı. Elleri sıkıca Akaza'nın yeleğini tutmuştu ve alnından terler akmaya başlamıştı. Akaza onu daha da sıkı tuttu.

"Ne oluyor? Uyurken böyle birşeyin olmadı normal mi...? Yoksa İris yine uyanamıyor mu?!"

"İris! Uyan!" Akaza İris'e zarar vermek istemese de onu uyandırmak için salladı. İris sonunda uyanmıştı, gözleri korkudan büyümüş ve nefesi kesilmişti. Sıkıca Akaza'ya tutundu İris. Ne bırakmak, ne de gevşetmek istiyordu kollarını.

"A-Akaza-"

İris tam konuşacakken Akaza sözünü kesti.

"İris, neden titriyordun?! Neden terliyordun?! Beni bırakacak mıydın yoksa?!"

"H-Hayır! Asla!-"

"O zaman n'oldu da o kadar titredin ve terledin? Uyumak sana zarar veriyorsa uyumanı istemiyorum! Sana zarar gelirse-"