arkadaşları koşarak onu tutu "Gücünüz anca bana yeter zaten "dedim
Evime doğru yürüdüm Evim çok tatlı ve küçüktü 2+1 teyzem ile evleri ayirali çok olmuştu ama 2 mahalle ötede yaşıyordu zaten sürekli ona gidiyorum zaten
Eve girdiğim anda kapıyı 3 kere kilitledim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üzerimi değiştirip kendimi yatağa attım Tavana bakıp sadece düşündüm neden hep böyle olmak zorundaydı neden hep Küçük görülmek zorundaydım ki
Sebebini bilmiyorum sadece boş boş düşünüyordum
Sonra en yakın arkadasim daha doğrusu kardeşim gibi olan heline mesaj attım
Hv:ne yapaysin be uşak dedim
Hl:iyi sen bebeğim bişey mi oldu dedi
Hv:ne olmadı ki
Uzun uzun olanları anlattim ona
Hl: vay şerefsiz geliyorum lan ben sizin okula
Hv:hıhı benim gücüm yetmiyo sana vursa iki metre öteye uçarsın dedim
Hl:olsun en azından yanında olurum dedi ben bugün babama söylüyorum anında beni o okula kayıt ettiriyor ve sende yeni bir başlangıç yapıyorsun benimle dedi
"Hayır Havin bana bak sakın Havin sakin ol nefes al"dedi
Travma üzerimde baskı uyguluyordu beni sakinleştirmenin yolunu bilen tek kişi teyzemdi
Onsuz geçirdiğim birçok atagim oldu hicbiriyle baş edemedim bu yüzden olabildiğince sakin kalmaya çalışıyorum _________________________________________
Bölümler güncel olarak yenilendi ellerim koptu düzenleyene kadar
Normalde özen göstermeden serbest stil ile yazarım fakat biraz daha özen göstermeye karar verdim