Bu hayatta her şey bir anda olur

1.3

Hey yo
Ben size demistim bi seyler olacak diye
Oldu maalesef (oldum)
Opucukler
X

***

Derin bir nefes alarak bulunduğum durumu değerlendirmeye çalıştım. Sanki Ozan da yaşadığım çatışmanın farkındaymış gibi sesini çıkarmadan pür dikkat beni ve tepkilerimi izliyordu. Kucağımdaydı. Onun yatak odasında, yatağının hemen dibinde ben ayakta duruyor, az önce öpücüklere boğmuş olduğum bedenini sıkıca sarmış kendime bastırıyor ve bundan zerre pişmanlık duymuyordum.

"Ozan..." inler gibi çıkan sesimle Ozan hemen kıpırdanarak sözümü kesti.

"Anlık bir şeydi! Hiçbir sonuç çıkarmadım ben!" Kucağımdan inmeye çalışıp hızlı hızlı devam etti konuşmaya. "İkimizin de kafası karıştı!"

Kalçasında duran kolumu sıkılaştırıp dudaklarımı dudaklarına bastırdım yumuşak bir şekilde. Anında durdu hareketleri. "Öyle değil."

"Ne öyle değil ya, baksana şu suratının haline! Bırak beni." Omuzlarımda duran ellerini çekip ittirdi göğsümden. "Haktan, bırak."

Alnımı alnına yaslayıp derin bir iç çektim. "Daha önce hiç çıplak gözle bir erkek siki görmedim."

Alaylı bir şekilde güldü. Nefesi dudaklarımı yalayıp geçti ve gözlerimi kapatmama neden oldu. "Kadın siki gördün yani?"

Gözlerimi açmadan güldüm onun gibi. "Anla işte bebe, yaşamadım hiç böyle bir şey."

"Yaşamayacak gibi de duruyorsun zaten, bırak beni." Bacaklarını oynatıp tutuşumdan kurtulmaya çalıştı ama kuş kadardı, imkanı yok kurtulamazdı kendi çabasıyla.

"İstiyorum ama," Bir elimi yüzüne çıkarıp uzun sarı saçlarını kenara ittim. "Ya tam o an istemezsem?"

"Sen isteyip istemediğine karar verene kadar indi zaten Haktan, bırak beni." Yüzündeki elimi ittirip burnunu kırıştırdı yine alayla. Burnunu ısırma isteğim tekrar kabarırken elimi yine saçlarına daldırdım.

"Bırakmak istemiyorum." Alt taraflarımda toplanan kan yavaş yavaş dağılırken çaresiz bir sesle konuştum. Neydi beni bu kadar çaresiz kılan bilmiyordum. Devam etme gücünü kendimde bulabilir miydim bilmiyordum. Sik görmeye katlanabilir miydim onu da bilmiyordum. Bilmediğim bunca şey arasından sadece tek bir şeyi biliyordum o da bırakmak istemediğimdi. Sıkı sıkıya tutundum.

"Korkman normal Haktan, ilk defa deneyimliyorsun." Cam gözlerini gözlerime dikip yumuşak bir tonda konuşmaya başladı. Yüzünde hafif bir şeyler vardı. Anlayışla parlıyordu. "Bunu da ne ilk defa yaşıyorum ne de son."

Saçlarını arkaya doğru tarayıp dudaklarına uzandım ama geri çekildi. Derin bir iç çekti hemen sonra ama konuşmasına fırsat vermedim. "Çok istiyorum lan ama, valla bak."

"Haktan-" sıkıntılı bir nefes verip gözlerini devirdi. Gözlerini tekrar gözlerimle buluşturup dudaklarını dudaklarıma sürttü sakince. "Bir de bana avel dersin."

Gülerek nihayet hareket edip yatağa doğru adımladım. Dizlerimin üstüne basarak yatağa bıraktım bedenini. "Şu an beynimi kullanamadığım doğrudur."

"Ne istiyorsun lan sen benden?" Başını arkaya doğru atıp gözlerini kapatarak sıkıntıyla mırıldandı. Sesi çok yorgun çıkmıştı. "Ne istiyorsun benden Haktan?"

Ağırlığımı vermeden üzerine uzanıp saçlarına attım elimi. Asla elimi çekemiyordum saçlarından. Erkeklere uzun saç yakıştırmazdım bile. Bütün algımı, bütün ön yargılarımı yıkmıştı. Çok güzeldi. "Kırılmamanı istiyorum."