Dark Secret

Chapter 3

Dna

6:30 pm. Pagkalabas ko ng gymnasium ay nag text agad ako sa gc naming mga ssg officers na wala na munang meeting mamaya.

I went to the canteen to buy snacks at para makita agad ako ni Felix. Madami na ring studyante ang umuuwi at ang iba ay nandito rin upang bumili ng pagkain.

"Si Violet classmate ko 'yon nung grade 10 ako. Mabait naman siya kaya nga nakakalungkot na namatay siya."

I heard them gossiping about the incident earlier.

"Kahit ganyan yan si Stephany i think she still don't deserve it."

"Anong don't deserve? Girl mas ahas pa siya sa ahas!"

"Eh paano si Violet?"

"Anong pano?"

"Sino kaya pumatay sakanila?"

"Oh 'bat ka sakin nakatingin? Ako ba yung killer? Gaga 'to!"

"Mapapaaga raw memorial service this school year."

"Pinaskil na sa bulletin kanina! Edi makakagala na naman tayo nito ng gabi!"

Isinuot ko nalang ang earphone ko para hindi marinig ang ingay ng mga tao. I was eating my burger silently hanggang sa matanaw ko si Felix na papalapit.

He waved his hands at me. "Bakit ganyan muka mo?" Tanong niya pagkaupo.

"Wala." Nakangiti kong sagot.

Tumayo siya at binitbit ang bag ko at tumingin sakin. "Uwi na tayo?" He said in a low soft voice.

I nodded.

Bago ko buksan ang passenger door niya ay nag vibrate ang phone ko. Laman nito ay isang text. Nang makapasok sa sasakyan ay binuksan ko agad ang music.

"I look at her and have to smile. As we go driving for a while. Her hair blowing in the open window of my car"

Habang nakatingin ako sa labas ng bintana ay naririnig ko si Felix na sinasabayan ang kanta.

"And I've got all that I need. Right here in the passenger seat. Oh and I can't keep my eyes on the road, just knowing that she's inches from to me"

"We stop to get something to drink my mind clouds and I can't think scared to death to say I love her. Oh and then the moon peeks from the clouds, I hear my heart it beats so loud tried to tell her simply"

I looked at him. He smiled. And i did the same.

"That I've got all that I need. Right here in the passenger seat. And I can't keep my eyes on the road, knoowing that she's inches from to me. And I've got all that I need. Right here in the passenger seat.
Oh and I can't keep my eyes on the road,
Knowing that she's inches from to me."

Ilang minuto lang ang lumipas ay nakarating na kami sakanila. I saw their modern mansion gate. Agad kaming pinagbuksan ng mga kasambahay nila.

Pagkapark ng sasakyan ay nauna na agad akong pumasok sakanila. I saw Tita, Tito and Faith. Si Faith ay ang nakababatang kapatid ni Felix. She's currently in grade 2 at sa ibang school siya nag aaral dahil highschool at college lang ang pwede sa paaralan namin.

I quickly greeted them. Nagmano ako sakanila at hinalikan si Tita at Faith sa pisngi.

"Hija, ngayon ka lang ulit nakabisita dito." Malungkot na saad ni tita.

"Honey baka busy lang ang bata." Sagot ni Tito.

Tumawa ako sa kanilang muka. "Tita, Tito, pasensya na po kung ngayon lang ako nakabisita. Medyo busy po talaga sa school ngayon." Paliwanag ko.