★6★

11 2 0
                                    

"Rapunzel saçlarını kesti,Polyanna kendini astı,Prenses yedi cüceleri cadıya sattı,Kurbağa hiçbir zaman prens olmadı,İyiler kazanmadı masalların sonunda,Kötülerin yalanları iyileri öldürdü,Ve en çok acıtan şey ise,Kötülerin iyilerin en yakını oldu...

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Rapunzel saçlarını kesti,
Polyanna kendini astı,
Prenses yedi cüceleri cadıya sattı,
Kurbağa hiçbir zaman prens olmadı,
İyiler kazanmadı masalların sonunda,
Kötülerin yalanları iyileri öldürdü,
Ve en çok acıtan şey ise,
Kötülerin iyilerin en yakını olduğuydu.."
"Düz yazı"

Jeon Jungkook•
Bünyeme bastıran uyku ile kendimi yatağıma attım.Kendimi yatağıma atmamla birlikte çalan kapı ziliyle bir iç çektim.Her ne kadar kapıyı açmak istemesemde inatla çalan zille kalkıp kapıyı açtım.

"Ya Jimin! Sana iyi olduğumu söylemiştim niye gel-"

Evime gelen kişiyi Jimin sansamda kapıyı açtığım gibi karşımda dudağı ve kaşı patlak,bir gözü hafiften morarık Taehyung'u gördüğümde başımdan aşağı kaynar sular dökülmüş gibi hissettim.

Gözlerim saniyesinde dolarken konuşan Taehyung ile göz yaşlarım özgürlüğünü ilan etmişti.

"Beni içeri almayacak mısın?"

Hiçbir şey söylemeyip gözlerimden akan yaşlarla kapıyı sonuna kadar açıp elimle salonu gösterdiğimde ayakkabılarını çıkarıp içeri girdi.Onun arkasında başım eğik gözlerimde yaşlarla ilerlerken aniden durmasıyla kafam yapılı olan sırtına çarptı.

"Önümde yürümen gerekmiyor mu minik tavşan?"

Bana 'minik tavşan' diyerek hitap etmesiyle tüm üzüntüm yerle bir olmuş öfkenlenmiştim.Öfkeyle önüne geçip ona doğru döndüğümde işaret parmağımı yukarı kaldırdım ve bağırarak ona doğru sallamaya başladım.

"Ben tavşan falan değilim tamam mı?! insanım ben insan!bunu o çürümüş beynine sok artık!"

Dedikten sonra sırıttığını görmemle sinir katsayım artmıştı.

"Ne sırıtıyorsun sen! Çok mu komiğine geldi?!"

"Tamam minik tavşan sakin ol artık hadi gel otur bakalım"

Diyerek koltuğa oturdu.Sakin olmak için derin bir nefes çektim içime ve gidip yanına oturdum.Merakıma yenik düşüp
"Nasıl oldu bunlar?" Diyerek elimle yüzündeki yaraları gösterdim.

"Kavga ettim"

"Niye kavga ettin ki?"

"Boşver minik tavşan"

Tekrardan 'minik tavşan' demesiyle tam sakinleşmişken tekrar öfkelendim fakat kavga etmemek için kalkıp mutfağa gittim ve ilk yardım çantasını aldım.

You Are MineHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin