Two Worlds [P.JM]

Κεφάλαιο 3 -Η απόφαση

Αφροδίτη: Έκατσα, μπορείτε να μου πείτε τι έχει γίνει.

Μπαμπάς: Λοιπόν, μετά από τον τραυματισμό του Άρη και την αποχή που πρέπει να κάνει από την σωματική άσκηση και γενικά όλη αυτή την κατάστα-

Τον έκοψε η μητέρα μου λέγοντας:

Μαμά: Θα πάρεις την θέση του Άρη στην αποστολή.  

Αφροδίτη: ΤΙ?. Έμεινα να τους κοιτάω με ανοιχτό το στόμα

Μπαμπάς: Ηρέμησε κόρη μου. Και εγώ και η μητέρα σου πιστεύουμε σε σένα.

Αφροδίτη: Μπαμπά αυτό δεν γίνεται. Δεν έχω εξασκηθεί όσο ο Άρης. Γιατί δεν στέλνετε τον Κίμωνα? Κάθε μέρα κάνει προπόνηση, είναι καλύτερη λύση από εμένα. Και η αποστολή είναι σε 2 μήνες

Μπαμπάς: Αφροδίτη, τέλος η συζήτηση. Αύριο ξεκινάς προπόνηση. Να είσαι στο γυμναστήριο στις 6. 

Αφροδίτη: Καλά.

Είπα ξερά και πήγα στο δωμάτιό μου, κλείνοντας την πόρτα μου. Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου προσπαθώντας να βγάλω μια άκρη με όλα αυτά που έχουν γίνει τις τελευταίες μέρες. 

Ήταν το ατύχημα του Άρη όντως ατύχημα? Μήπως συνδέονται οι Παρκ σε αυτό? 

Κοίταξα το κινητό μου: 2 am. Σηκώθηκα να πάω μια βόλτα καθώς δεν με έπαιρνε ο ύπνος.

Κατέβηκα κάτω και κατευθύνθηκα προς την εξώπορτα. Βγήκα έξω και πήγα στο πάρκο που έχουμε κοντά στο σπίτι. Κάθησα στο παγκάκι προσπαθώντας να διώξω όλες στις σκέψεις από το μυαλό μου.                             

Ένας νεαρός με διέκοψε από τις σκέψεις μου

?: Συγνώμη για την ενόχληση μήπως έχεις έναν αναπτήρα?

Αφροδίτη: Όχι. Απάντησα ξερά, αλλά αυτός κάθησε δίπλα μου 

?: Πως και μόνη τέτοια ώρα 

Έπεσε το φώς της λάμπας πάνω του. ΚΟΎ-ΚΛΟΣ