"ဟူး"
"ခုမှဟူးမနေနဲ့"
"နင်ကလည်း..."
"ဟား...ဟား"
"ဘာရီတာလဲဆုပန်မ"
"ရေခဲတုံးကြီးခွန်းမေဗယ်မောင်ကဒေါက်တာယဥ်လေးနွယ်ရှေ့မှာအသံတွေထစ်နေတာရီချင်လို့ပါ"
"ငါလည်းမသိဖူးသူဟာသူထစ်သွားတာ"
"တုန်..တုန်လို့..ထစ်..ထစ်တာပါ"
"ဆုပန်!!"
"ဟား..ဟား၊ခွန်းမေဗယ်မောင်စကားထစ်တဲ့အကြောင်းပတ်ပြောမယ်"
"ဆုပန်!!နင်မညစ်ပတ်နဲ့နော်"
"မပြောစေချင်ဖူးမို့လား"
"နင်ညစ်ပတ်တော့မှာမို့လား၊ပြော...ဘာလုပ်ခိုင်းမာလဲ"
"ဟဲဟဲ....သဘက်ခါညကျရင်Night outထွက်မှာအဲ့တာလိုက်ခဲ့"
"ငါ့ဦးလေးတို့ဒီကိုလာမှာမို့ငါထွက်ရမယ်မထင်ဖူး"
"နင်မလာရင်နင့်ထစ်တာလူတိုင်းသိသွားမယ်နော်"
"လာနိုင်မယ်လို့ကတိတော့မပေးနိုင်ဖူး၊ဒါမယ့်ငါကြံဖန်ကြည့်မယ်"
"ရေး...ဒါမှခွန်းမေဗယ်မောင်ကွ"
**
"ခွန်းလေး""ဟုတ်"
"ဒီနေ့ကျောင်းအခြေအနေ"
"အဆင်ပြေပါတယ်"
"ဟိုအမျိုးသမီးနဲ့ကော"
"အဲ့တာမပြောပါနဲ့ဒယ်ဒီရယ်"
"ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"အရှက်ကွဲခဲ့ရလို့ပါ"
"ဟောဗျာဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ"
"ဟင့်...အဲ့ဒေါက်တာရှေ့ရောက်ရင်အသံတွေထစ်သွားလို့စကားဆက်မပြောနိုင်ဖြစ်နေတာ"
ဒီကိစ္စကိုဒယ်ဒီသိတာပေါ့၊သို့သော်မသိချင်ယောင်ဆောင်ရမည်၊မဟုတ်ရင်ခွန်းလေးသိပြီးသူအမေအတိုင်းကောက်စိန်လုပ်ဦးမှာ
"ဟား..ဟားဟုတ်လား"
"ဒယ်ဒီနော်!မရယ်နဲ့"
"ဟား...ဟား..မရီဖူး..မရီဖူး"
"ဒယ်ဒီ!"
"အဟမ်း..မရီတော့ဖူး"
"ဒယ်ဒီကောမေမေနဲ့တွေ့တုန်းကအဲ့လိုဘဲလား"
YOU ARE READING
"ကျွန်တော့်ရဲ့ဒေါက်တာ" [ Complete ]
RomansaဒီFicမဖတ်ခင် မောင့်ရဲ့ဒဏ်ရာFicလေးကို အရင်သွားဖတ်ပေးကြပါ။မဟုတ်ရင်လူတွေရောကုန်ပါလိမ့်မယ်ဗျာ့