10.Bölüm:benim yüzümden

43 6 0
                                    

Bu sefer güne neşeyle başladım bilmiyorum ama içimde bi sevinç vardı umarım bunun altında bisey çıkmaz yataktan kalkıp lavaboya gittim ve gunluk rutinlerimi hallettip okul kıyafetlerini giydim düzleştirici yi prize takip ısınmasını bekledim düzleştirici ısınana kadar bende biraz makyaj yapım hafif bi makyaj yapıp saçımı duzlestiriciyke dalgalandirdim parfümümü sıkıp çantamı aldim ve assagiya paldır kültür indim

"Günaydınlar canlarım"

"Günaydın kizim"

"Ooo bakıyorum bugün yine bi havalardayiz"

"Ee öyle oldu bugün biraz neşeliyim "

"Iyi bakalım hadi gel kahvaltı yap"diyen babamin yanına oturdum ve tabağımı doldurup yedim kahvaltımı bitirip ayakkabiliktan ayakkabımı alıp giydim ve dışarı çıktım kulaklığımı takıp şarkı dinlerken kulağımın teki çekildi kim çekti diye baktigimda ise ateşin olduğunu gördüm

"Gunaydin"

"Gunaydin"

"Düşündünmü"deid Ağgggg ben unuttum bunu yav şimdi ne dicemki

"Şey aslında dün çok yorgun dugum için düşünemedim biraz daha zaman ihtiyacım var " diyip gevistirdim

"Dediğinde gibi olsun bakalım "dedi ohh be rahatladım daha sonra düşünebilirim bunu onunla beraber okula girip sınıfımıza çıktık ben kendi sinifima oda kendi sınıfına gitti içeri girdiğimde kimse yoktu sidama gecip çantamı koydum ve tam çıkacakken içeri Bora girip kapıyı kapattı bide kilitledi vayyyy Bora beye bak

"Naptigini saniyosun sen be"

"Konuşmamız gerek"

"Hayır gerek yok"

"Var "

"Yok"

"Açelya ben çok pişmanım lütfen affet beni sana hasret kaldım o güzel sevgilim diyen sesine Bora diyen sesini özledim be guzelim o ela gözlerini özledim affet beni guzelim yalvarırım bak kaç gündür sensiz bittim ben kimseye bu kadar baglanmamistim bana bi şans daha verirmisin guzelim lütfen "deid titreyen sesiyle gözlerinde pişmanlık ve acı vardi napicam ben şimdi ya bana yaptıkları bu kadar kolay affedilir şeyler değil biraz surundurmekten zarar gelmez bence

"AFFETMEDIN DEMİ !" dedi bağırarak birden bagirdigi için yine yerimden sicradim kaç defa bana bagirmamasi gerektiğini söyledim

"BANA BAĞIRMA!"dedim bende bağırarak

"ACELYA AFFETTINMI BENİ!"dedi tekrardan bağırarak

"HAYIR LAN HAYIR!"dedim birden sinirli olduğum için dediğime pişman olacağımı biliyorum neden dedim ya
Bana sonkez sarılıp kapıyı çarpıp gitti ve beni tek başıma acıyla arkada birakarka gitti o giderken sanki içimden bi boşluk ta gitmis gibi oldu ayağa kalkmaya çalıştım ama olmadı zar zor ayağa kalktım kalktığım gibi gözüm karardı ve yine yine gerisi karanlık

Boradan devam...

Ondan özür diledim ne kadar pişman olduğumu söyledim ama hayır hayır yine affetmedi beni ben ilk defa birisine bu kadar bağlanmıştım sinirle arabama binim son gaz bastım dün düz nereye gittiğimi bilmeden bastım gaza ben ilk defa birisini deli gibi sevdim ben onun o gözlerine aşık oldum ama napti o napti ben terk edip gitti artik o da benim için bitti sonkes sarılıp kokusunu içime çektim ya o bana yeterdi artık hayata o olmadan devam etmem laizmdi önüme çıkan tirla dikkatim bozuldu ve direksiyonu sağa kırdım hızımı alamayıp sert bi yere çarptım ve gerisi koca bi karanlık

Acelyadan devam...
Kendime yavaş yavaş geliyordum başımda konuşan kişileri dinlemeye başladım ilk bas

"Şimdi size bisey dicem ama sakın olun" deid Doruk

"Söylesene oglum"

"B-Bora " dedi devamını getiremedi boraya biseymi oldu yoksa

"Lan söylesene biraya beseymi oldu"dedi Yiğit

"Az önce hastaneden aradılar kaza yapmış durumu kritikmis "dedi duyduğum şeyle beynim durdu hersey durdu sanki hemen gözümü açıp kolumdaki serumu hızlıca çekip ayağa kalmaya başladım ama gözü birden karardı için Yağız beni tuttu

"Birak beni birkaç benim boraya gitmem lazım benim yüzümden ya benim "

"Evet lan kızım senin yüzünden çocuk perişan oldu ama sen dönüşte yüzüne bile bakmadın ya"dedk aleyna ağlayarak

"Tamam sakin olun hadi çabuk hastaneye "deid Yiğit hemne yagizdan kurtulup koşarak dışarı çıktım ve arabanın önüne bekledim bizimkilede kosarak gelip Hemen arabaya bindiler Yiğit gaza basıp yarim saatte geleceğimiz yolu 10 dakikada geldik arabadan inip koşarak içeri girdim ve boranin yerini öğrenip o tarafa doğru gittim bizimkilere geldi tam birisine soracaksın ameliyahathaneden doktor çıktı ve yanımıza geldi

"Yakınları kim"

"Kendisi kardeşim olur durumu nedir"

"Buraya gelene kadar kalbi 1 defa Durmuş ama hayata geri dondurmüsler suanlik hayatı tehlikesi yok sadece uyanmasını beklicez "dedi benim boramim kalbi durmjstu benim yüzümden hepsi benim yüzümden

"Benim yüzümden hepsi benim tuzumdne Allah benim belamı versin "diyip duvara vurmaya başladım Doruk gelip beni tuttu vesakinlestirmeye çalıştırdı ama olmuyo sakinlesemiyorum

"Hayır benim yüzümden kalbi durdu benim yuzumdne ya benim yuzumdennnnnn!"dedim bağırarak kimse durduramiyodu beni hemşireler yanıma gelip sakinleştirici bi iğne yaptılar ve yine gerisi karanlık umarım bira uyanırdı

Yazarın anlatımıyla
Hastaneden sevgilisinin kazası yuzunden kendini suçlayan kız şuan perişan bi halde boranin caminin önünde hareketsiz bi sekilde uyanmasını bekliyor keske diyor keske affetseydim ama keskeler hic biseyi geri getirmiyor boranin annesi ve babası gelmiş annesi perişan bi halde acelyanim yanında canından çok sevdiği oğlunun uyanmasını bekliyor ve bir yandanda oğlunun o anlatınca bitiremediği kızı destekliyordu yere çökmüş sessizce ağlayan borayi Kardeşi gibi gördüğü o nese doku Yağız bile şu ne yapacağını bilmez durumda nerden bile bilirdiki kardeşini bu hastane koridorlarında beklicegini şuan tek jstegi kardeşinin uyanması ve onunla dalga geçmekti bir yandan adalara yaşlanmış gözlerini sımsıkı kapatan ve güçlü durmaya çalışan Doruk aslında canından can gitmektedir 17 senedir beraber olduğu kardeis şuan orda yatıyordu ve elinden hiç bisee gelmiyordu işte bu ona çok koyuyordu elinden bileyim gelmemesi
Bir taraftarda çökmüş olan Yiğitte.hayla olayın şokundan çıkmamıştı aklı almıyordu onca sene kardeks gibi gördüğü çocuğun orda yatmasının aklı almıyordu olamaz diyordu onun yanında ise borankn kuzenk yada kız kardeşi perisan bi durumda oda digerleri gibi inanamiyodu 17 sene abisi olarak gordugu kisinin orda hareketsiz bi sekilde yatmasina inanamiyodu sude ve melis ise bu kisa.zamanda da olsa tanidigi ve sevdigi arkadasinin orda yatmasina uzuluyordu ordaki hepsi her bi teki bu aksam o koridorda tek bisey daha ogrendiler eger bora ya bisey olursa iste ozmana hersey birda bu hastaned biter di ve tek bisey daha anladilar bu hayatta borayi ne kadar cok sevdiklerini hemde herseyden com sevdiklerini

Evet arkadaslar bu bolumde bitti sizce
Nasik olmus borankn uyanmasink ve tekrardan eskisi gibi olmasini isteyenler oy versin yarin yine 2 bolum birden aticam

Sizi seviyoreeee

Yeni Okulum Yeni Hayatım:)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin