Hello ben geldim
Yazardan
Baran karısını yurd dışına göndermekten vazgeçti konağın korumalarını derdeyse 5 kat çoğaltı ve son 4 ayda geçti artık Dilan her an dogura bilirdi hastane çantasını hazırladılar her şey yolunda gidiyordu bir kaç günlük dağ evine gitmeye karar verdiler eşyalarını toplayıp yola çıktılar giderken markete gidip gereken bir kaç şey aldılar bir de manqal için sosis et kanat gibi şeyler aldılar Baran ağa karisi için mangal yapacaktı
Dilandan
Karnım burnumda ördek gibi yürüyordum kendimi hem çok aç hiss ediyordum Baran mangalı yapana kadar kendime menemen yapicaktim soğan soyarken Baran geldi
-Ne yapıyorsun güzelim
-Hiç kendime menemen yapıyorum
-peki soğanı ne yapacaksın
-eee dedim ya menemen yapicam diye
-tamamda menemen soğansiz olur
-Hayır ya ben soğanlı seviyorum
-ama güzelim menemene asla soğan katılmaz
-tamam Baran yapmiyorumda yemiyorum da git
-Dilan bak ben şey nasıl istersen öyle yap tamamı güzelim
- Hayır artık istemiyorum
-Tamam bak sen otur ben yaparım sana
Oturdum dikkatle Barani izlemeye başladım
Bıçakla resmen şov yapıyor beni kendine dahada aşık ediyordu soğanlar ve biberleri doğrayıp kavurdu üstünde rendelenmiş domatesi ekleyince kapağını kapattı yavaş yavaş kasiklarimda ağrı hissediyorum ama hiç oralı olmadım yumurtayı karıştırdı ve en son yumurtayı ekledi birden çok güçlü bir sancı girdi ayağa kalktım "Barannnnn"
Barandan
Ne olduğunu anlamadım
" ne oldu söyle bana Dilan "
Sadece ağlıyordu yeniden bağırdı
" Baran suyum geldi aciyor Baran canım çok yanıyor "
"Tamam Dilan tamam gidiyoruz "
10 dakika sonra hastaneye vardık ama daha doğuma almayacaklardı daha varmış ama Dilanim çok acı çekiyordu odaya aldılar yanına gittim elini tuttum birden yeniden sancısı başladı hemen ayağa kalkıp doktora seslendim geldi artık doğum başlamıştı ve tam 1 saat geçmişti ve Dilanin sesi duyuldu "Barannnnn" ve sonra o ses kızımın sesi ilk ağlayışı doktor Dilana uzattı ilk kez küçük karım anne olmuştu benim yillar önce ölen annemin adını taşıyordu küçük Ayten artık bizimleydi bizim aşkımızın meyvesidi
40 gün sonra
Kızımıza artık alışmıştık her kes onu seviyordu kucağıma alıp Annesine doğru yürümeye başladım acıktığı için mizmizlaniyordu aynı annesi gibi kocaman yem yeşil gözleri vardı küçük bir burunu dolgun dudakları çok güzeldi bıyığımi yüzüne dediğinde eli ile yüzünü çizdi Dilan koşarak geldi " hıı kızım acidimi annem özür dilerim "
"Dilan bak o daha bebek olcak böyle şeyler "
"Baran lütfen o benim gibi olmasın o senden korkmasın bir derdi olduğunda ilk bize gelsin seninle oyunlar oynasın gezsin sen olun ilk aşkı ol "
Sana yemin ederim ki senin hayallerindeki gibi olucaz
Baran Karabey hem kizini hemde kadınını sıkıca sarıldı
Ve son......
Bitti , Bittik , Bitirdik , yeni hikayelerde görüşmek dileğiyle 💜
