Chapter 87
ကျန့်ချွယ်က မထိန်းနိုင်ဘဲ ဟယ့်ကျိုး၏ နောက်ကိုပုတ်ကာ ညည်းညူလိုက်သည်။
" ဘာလို့သူ့ကို အဲ့လိုပြောဖို့ အခွင့်အရေး ပေးလိုက်တာလဲ"
ဟယ့်ကျိုးက သူ့ဖုန်းကို ခုံထဲသို့ အသံမြည်အောင် ပစ်ထည့်လိုက်ပြီး နောင်တရစွာ ပြောလိုက်သည်ဟ
" အဲ့အကြောင်း မပြောနဲ့တော့ Fight The Landlord ပဲကစားကြမယ်"
ယင်းကျောင်းက ခွေးစာကျွေးပြီးနောက် စိတ်ကောင်းဝင်နေသဖြင့် စာအုပ်ကိုယူပြီး အဖြေတွေကို စဖြေနေလိုက်သည်။
ညနေပိုင်း ဒုတိယအကြိမ် ကိုယ်ပိုင် စာကြည့်ချိန် ကျောင်းခေါင်းလောင်းထိုးချိန်တွင် တန်းခွဲ 7 မှကျောင်းသားများမှာပျော်ပါး နေတုန်းပင် ဖြစ်ကာ ဆရာလျိုက အတန်းထဲသို့ တံခါးဖွင့်ဝင်လာလေသည်။
တချို့ ရန်ဖြစ်နေသော ကျောင်းသားကောင်လေးများကို ဆူဆုံးမပြီးနောက် ကျင်းစစ်ခုံကို ခေါက်လိုက်သည်
" ကျင်းစစ် အပြင်ထွက်ခဲ့"
ကျင်းစစ်က လက်ထဲမှ ဘောပင်ကို ချလိုက်ပြီး ဆရာလျိုနောက်သို့ လိုက်ကာ အတန်းပြင် ထွက်လိုက်၏။
အတန်း၏ တံခါးပိတ်သွားလျှင် ဆရာလျိုက သူပြောချင်သော အဓိက အကြောင်းအရာကို တိုက်ရိုက်ပြောလိုက်သည်။
" ဆရာမင်းကို သတင်းကောင်းပြောမလို့ မင်းအတွက် ဆုချမယ့် အစီအစဥ်ကို ဒီနေ့ပဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ"
သူက ကျင်းစစ်ရဲ့ ပျော်ရွှင်မှုကို မတုံ့ဆိုင်းစေချင်သည့် အတွက် ဆက်ပြောလိုက်၏။
" အစိုးရက မင်းကို ယွမ် သုံးသောင်း နဲ့ ကျောင်းက ယွမ် ရှစ်သောင်း ဆုချမယ် "
ကျင်းစစ် မျက်လုံးများက တောက်ပသွားသည် ။ သူ့အတွက် အပြတ်လတ်ဆုံးက ပိုက်ဆံပင်။
သူက ယင်းကျောင်းအပေါ် မရိုးသားချင်တာလည်းမဟုတ် ကြောင်သူတော်ယောင်ဆောင်တာလည်း မဟုတ်ပေ။ သူ့တွင် ဝင်ငွေမရှိသောကြောင့် အင်အားမဲ့တယ်လို့ ခံစားရရုံတင်ဖြစ်၏။ သူလည်း ယောင်္ကျား တစ်ယောက်ဖြစ်သောကြောင့် သူ့ချစ်သူအတွက် အကောင်းဆုံးများသာ ပေးချင်သည်။
YOU ARE READING
ကျောင်းမြက်လေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ် (ဘာသာပြန်)
RandomTranslation novel Unicode only Zawgyi users များ page မှာဖတ်လို့ရပါတယ်ရှင်
