2 yıllık birliktelikten sonra ferrari'den aldığı teklifle mclaren'dan ayrılan carlos, lando'yla yaşadığı karmaşık, belirsiz ilişkiden kopamıyor
okuyacağınız her şey KURGUDUR, pilotlar yazarın keyfine göre karakterize edilip senaryoya sokulmuştur. ge...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✰
Gözlerini araladığında Lando hala kollarındaydı. Dün gece çok yorulduğunu bildiği için uykusunu bölmek istemedi Carlos. Zaten halinden de memnundu. Uyurken onu izledi bir süre. Perdenin arasından sızan gün ışığı kıvrık kirpiklerinin gölgesini düşürüyordu Lando'nun bebeksi yüzüne. Yanağından öptü hafifçe. Yetinemeyip bir kaç kez daha. Kokusunu içine çekti.
Eline uzanıp bandajını kontrol etti. Muhtemelen gece hareket ettirdiğinden hafif kanlanmıştı. Yavaşça Lando'dan ayrılıp kalktı. Elini yüzünü yıkayıp kendine geldikten sonra bandaj ve pansuman eşyalarıyla beraber yatağa dönüp oturdu. Lando'nun bileğinden hafifçe tutup kirli bandajı sabırla açmaya başladı.
"Calos?" diye mırıldandı. Gözlerini açamıyordu bile.
"Buenos dias."
"Oh, senmişsin."
"Bandajını yeniliyorum sabit dur." pansumanı bitirdikten sonra dikkatlice yeni bandajı sarmaya başladı.
"Neden çıplaksın?" bi gözünü aralayabildiğinde karşılaştığı ilk manzara yatağında sadece boxerıyla oturan Carlos'tu. Balkondan gelen güneş ışığı kusursuz vücudunu, ipeksi esmer tenini ve kahverengi gözlerini bi tablo gibi sergiliyordu. Kim böyle bir manzaraya uyanmak istemezdi ki? Resmen rüya gibiydi.
Direkt böyle bir soru alınca mahçup bir şekilde güldü Carlos.
"Açıklayabilirim?"
"Hm-hm."
"Yanımda uyumak için kıyafet yoktu."
"Ne oldu dün?"
"Alkolü fazla kaçırmışsın. Elini kesmişsin. Beni aradın-"
"Pekala, pekala daha fazla duymama gerek yok tamam."
"Hatırladın, değil mi?"
"Hatırladım. Off." boştaki eliyle gözlerini ovuşturup yattığı yerde gerindi.
"Acıyor mu." parmağını hafifçe bandajın üstünden kesikte gezdirdi Carlos.
"Ngh... evet." derin nefes verdi.
Carlos nazikçe öptü yarasının üzerinden Lando'nun elini. Kısık yeşil gözlerini ondan alamıyordu. Güne böyle başlamayı elindeki bu kesiğe borçluydu. Bilerek olmamıştı ama iyi bir şeye vesile oldu.
"Teşekkür ederim Carlos."
"Başın iyi mi?"
"Biraz ağrım var."
"İlaç var mı yanında?"
"Bakarız şimdi."
"Hadi kalk." ona doğru uzanıp sarılarak doğrulttu yatakta. Mızmızlanmaya devam etti Lando. Carlos'un yüzünde ufak bi gülümseme oluşmasına sebep olarak.
