"Belki hayatım çoktan başlamıştı, belki de yeni başlıyordu, bu yaşamak bir eziyet miydi? Yoksa işkence mi?"
Yatağın köşesine oturmuş öylece eli kalbinde bekliyordu Zeynep, Tufan'ın neden böyle yaptığını anlamamıştı ama kalbi yerinden çıkacakmış gibi atıyordu.
Kendini toparlayıp zar zor kendine gelip kapıyı açtı, odaya uzanmak için gelmişti ama Tufanın yaptığı hareketten sonra Zeynep'in dengesi bozulmuştu.
Zeynep hava almak için kapının önüne çıktı, Tufan aşağıda Dilaverle konuşuyordu, aşağıda ikisinden başka kimse yoktu. Dilaver Zeynep'i fark etmiş Zeynep'e baktı, sonra Tufan'a birşeyler söyledi Tufan da kafasını Zeynep'e çevirdi, Zeynep birden irkildi odaya girdi kapıyı kapattı.
"Kalbim, niye böyle atıyorsun, yerinden çıkmaya yemin mi ettin, benim haberim yok, ne oluyor bana Allah'ım elim ayağım titriyor" diye kendi kendine konuşuyordu Zeynep, yatağın köşesine oturup uzandı ama bir türlü dinlenemiyordu, çünkü aklı Tufan'ın neden öyle yaptığındaydı.
Zeynep akşama kadar yatakta dönüp durmuştu, uyumaya çalıştı ama uyuyamadı akşam olmuş konak sessizdi akşam yemeği için sofra kuruluyordu Zeynep sıkıldığı için aşağıya inecekti, üzerine çeki düzen verdikten sonra kapıya doğru gitti tam kapıyı açacakken ayak sesi duydu Zeynep iki adım kendini geri çekti, korkmuştu gelen kim diye düşündü tekrar kapıya iki adım yaklaştı kapıyı açacaktı ki kapı açıldı, Zeynep panikle kendini geri çekti Tufan odaya gelmişti Zeynep korkuyla kendini geri çekti Tufan Zeynep'in bu hâlini görünce kaslarını çattı kapıyı kapatıp Zeynep'e baktı, elbise dolabının önüne gitti, Zeynep odadan çıkacaktı ki Tufan'ın sesiyle olduğu yerde durdu.
"Sakın çıkayım deme" dedi Tufan sesi çok sert ve öfkeliydi. Zeynep irkildi yerinde kaldı.
Tufan aynadan küçük karısını izliyordu dudağının kenarı kıvrıldı, hemen kendini topladı. Tufan üzerindeki ceketini çıkardı yatağın üzerine indirdi aynada Zeynep'i izlemeye devam ediyordu, gömleğini de çıkarmaya başladı düğmelerini yavaş yavaş açıyordu adeta can çekişiyordu düğmeler elinin altında
"Bana bak küçük kız" dedi Tufan Zeynep asla kafasını kaldırıp bakmadı, Tufan gömleğinin düğmelerini açmış ama çıkarmamıştı üzerinden Zeynep'e doğru ilerledi o kadar çok yaklaşmıştı ki Zeynep kalbi ağzında atıyor sanıyordu,
"Acaba kalbimin sesini duyuyor mu" diye içinden geçirdi Zeynep.
"Sana seslendim duymadın mı" dedi Tufan.
"Duydum" dedi Zeynep yere bakmaya devam ediyordu.
"Sen kocana cevap mı veriyorsun birde" dedi Tufan, Zeynep'in aklını karıştırıyordu.
ZEYNEP'İN AĞZINDAN
"Bir soru sordun bende cevap verdim, pardon da-
Allahım lütfen saçmalamayayım lütfen dedim içimden
"Bunun neresi karşı gelmek oluyor" adem elmasına gözüm takıldı, sertçe yutkunduğu için daha çok belirginleşmişti, bende yutkundum üzerime yaklaşmaya başladı "buda neyin nesiydi şimdi" dedim sessizce içimden.
Tufan Zeynep'in çenesinden tutup kafasını kaldırdı, o kadar yakınlaşmıştı ki Zeynep konuşsa öpüşeceklerdi Zeynep kendini geri çekiyordu ki Tufan Zeynep'i belinden kavradı Zeynep elleriyle Tufan'ın çıplak vücudunu ittirmeye çalışıyordu ki Tufan Zeynep'i kendine bastırdı Zeynep'in kalbî yerinden çıkacaktı.
"Bırak beni, bırak" dedi Zeynep bağıraraktan.
"Bırakmazsam ne olacakmış öldürür müsün beni haa karıcığım" dedi Tufan Zeynep Tufan'ın gözlerine duvara bakar gibi bakıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÜÇÜK GELİN
Fantasía"MARDİN'DE AŞK" Birbirlerine olan aşklarını ifade etmek için konuşmaya gerek yok . Belki de sessizlik, kalplerinin birbirine daha da yakınlaşmasına yardımcı olur. Onların kalpleri birbirine bağlıdır ve belki de bir gün, aşklarını ifade etmek içi...
