Alles is donker, je hoort helemaal niets. Je voeten voelen alsof ze lopen op lucht. Maar wanneer je naar beneden kijkt is er helemaal niks te zien behalve duisternis. Je probeert wat rond te kijken maar niets heeft diepte. Er zijn muren, grote hoge muren, maar je kan niet zien hoe ver weg ze zijn, of hoe hoog.
Je bent het enige dat in deze kamer staat. Opeens verschijnt er een wit schijnend papiertje, je kan niet precies zien hoe ver weg het is, maar je probeert ernaartoe te lopen.
Terwijl je naar het papiertje loopt is alles wat je hoort je eigen adem. Verder is er geen geluid, zelfs je eigen voetstappen hoor je niet. Ondertussen sta je er recht voor. Het papiertje is dichterbij dan je dacht. Je bukt naar beneden om het op te pakken en zelfs dat maakt geen geluid. Er staat wat op. "je verhaal was geëindigd, we zoeken een ander verhaal voor je maar voor nu blijf je hier; Nergens.'' het papier verdwijnt weer uit je handen, en je bent weer alleen in de donkere ruimte.
Wat betekende dat?? Wáár ben je?
Een poosje later probeer je naar de donkere muren te lopen om een deur te vinden of iets waardoor je uit deze ruimte komt. Maar je komt niet dichterbij. Hoe snel en hard je ook loopt je komt niet verder, alles wat je probeert werkt niet, huppelend, rennend, kruipend. Je komt niet dichter bij de muren.
Uiteindelijk word je te moe van al het proberen, en er is niks anders dat je kan doen. Dus je besluit te proberen te slapen. Eerst lukt het niet want je zit in een ruimte die je niet kent en je weet niet wat er allemaal kan gebeuren wanneer je niet wakker bent om jezelf te beschermen.
Nu je zo ligt en je een beetje rust probeert te krijgen, op een rare hard/zachte grond liggend op je rug, probeer je te bedenken hoe je hier ooit gekomen bent, of waarom. Het laatste dat je je nog herinnert was dat je relaxed in je hangmatje lag, die aan de bomen in je tuin hing, je dronk je favoriete drankje, Mojito. En alles was gewoon normaal, er was niks raars en alles was elke dag hetzelfde, rustig leven langs een groot meer. Het was geweldig. Je bedenkt je hoe raar het is dat je hier bent, en dat je veel gestrester hoort te zijn in deze situatie.
Je ogen beginnen al wat zwaarder te worden dus je sluit ze.
Je hoort allemaal rare geluiden, je voelt de luchtige bodem van de rare ruimte niet meer, het ruikt naar verf en nieuw huis.
Je opent je ogen, en je wordt verblind door de hoeveelheid licht in de kamer,
Je gaat rechtop zitten probeert wat aan het licht te wennen. Maar wanneer je wat meer rondkijkt en het licht helemaal niet meer zo fel lijkt zie je dat je in een normale slaapkamer bent, zittend op een bed waar je waarschijnlijk op hebt geslapen.
In grote verwarring besluit je naar buiten te gaan, want als er een binnen is, is er vast ook wel een buiten. Gelukkig heb je andere kleren aan als gister, want gister had je een saaie witte broek en een wit t shirt. Vandaag is het niet veel beter maar in elk geval zit er wat kleur in je kleding.
Wanneer je drie trappen en twee deuren verder bent zie je het gebouw waar je zonet uit liep. Het lijkt dat je in een appartementje zat. Wanneer je wat verder bent zie je dat het gewoon een normale wereld is alleen ziet het er wat saaier uit. Er zijn absoluut meer auto’s en wegen, ook veel meer gebouwen dan je gewend bent, bijna nergens is groen. Wanneer je langs een kraampje loopt zie je iets bekends. Er is een winkel. Tegen het raam van de winkel staan boeken. Je weet niet waar je het van herkent maar je krijgt het gevoel dat je hem moet hebben, dat er iets belangrijks in staat. De titel komt je zo bekend voor dat je nog wat dichterbij komt staan, om het boek goed te inspecteren.
Wanneer je binnen bent pak je het boek en wil je de achterkant lezen maar er staat een supervage uitleg waar je niet helemaal een verhaal van kan maken. Dus begin je maar gewoon met het boek lezen, over jezelf...? Het boek beschrijft precies wat er drie jaar geleden gebeurde. Van shock lees je snel verder, En je komt erachter dat wat er in dit boek staat precies beschrijft wat jij allemaal hebt mee gemaakt, waar jij doorheen gegaan bent. Je gaat erbij zitten.

JE LEEST
Nex
FantasiEindelijk. Eindelijk kan je rusten, na alle gevechten, alle drama. Eindelijk even niks. Tot je opeens wakker wordt in een vreemde plek. Alles is donker, je ziet helemaal niets...