"Becca, hoy! Anong gagawin mo?! Kita mong naglalambingan yung tao. Iisturbohin mo??"Anong isturbo? May magagalit ba? Hindi naman sila mag jowa!
Gusto ko lang naman sanang tignan at kamustahin ang kalagayan niya dahil nag aalala ako. Kahit papano ay may responsibility ako dahil ako ang naka aksidente, masama bang tignan kung anong kalagayan niya?
Lumabas ako sa tinagtataguan amin, hindi agad nila ako napansin. Nagsusunog na ng dahon ang batang babae na kapatid umano ni Anton.
Lumapit ako sakanila at para marinig ang usapan. Mahigpit ang pagkakahawak ko sa gamit na pang gamot
"Salamat Anton dahil nandyan ka. Hindi ko alam ang balak ng babaeng 'yun, bago palang dito akala mo kung sino. Gusto niya akong saktan" nagpatuloy ito sa pag iyak
"shh...don't worry hindi na ito mauulit"
"Hindi! Sumusobra na ang babaeng 'yon! Napaka feeling akala mo kung sinong maganda. I don't like her.... Sinaktan niya ako"
Anton was silent. He's just listening to her rant and trying calm her from crying. She really hates me, I don't like her too. Mika was mistaken because she think that I mean what happened
A girl was pulling my blouse to get my attention but I'm surprise causing to make some voice. Hindi ko alam ang uunahin ko, kung kakausapin ko ba ang batang babae o mag explain sa harap nila Anton gayong pinagmamasdan na nila akong dalawa.
"Ate, ano pong ginagawa nyo dito? Kaibigan din po ba kayo ni kuya Anton?" Ani ng batang babae
"What the heck?! Ang kapal naman ng mukha mong pumunta dito matapos mo akong saktan ha?!?"she's starting to scream
Mika went near me to get a fight. Agad naman itong pinigilan ni Anton, hinawakan niya ito sa baywang upang hindi makalapit sakin. Nakita ko din ang pag hawak niya sa kamay nito, hindi iyon nakatakas sa mata ko. I'm trying to fix my emotion
" Look! I'm the victim here!! She's a b*tch" she was trying to hurt or kick me but Anton is much stronger.
Dumistansya ako sakanila dahil sa kagustohan ni Mika na saktan ako. Kung kanina ay puro awa ang naramdaman ko sakanya, ngayon ay may kunting galit dahil sa labis na pagkamuhi niya sakin.
I wanted to fight with her too because she's disgusting. Hindi ko pa siya lubos na kilala ngunit labis nalang ang sama ng loob niya. How can I tolerate that person??
"Ann samahan mo si ate Mika mo sa loob. Tulungan mo siyang gumamot ng sugat niya" anton
Hindi parin matanggal ng batang si Ann ang tingin niya sakin. But she talk towards her brother who's close to mika. Hinawakan nito ang braso ni Mika at iginaya niya papunta sa loob ng bahay.
Ayaw pa ni Mika umalis pero sinenyasan siya ni anton gamit ang mata.
"Anton, don't listen to that b*tch! Pls" she said before leave
Tsk... As if I'm going to poison his mind.
This time, he face on me and his look was declaring me to speak. I gulp for a moment. Ngayon ko pa nakalimutan ang sasabihin ko
Pero bakit sakanya ako mag explain? Kasi hindi ako papakinggan ni Mika? At siya lang ang tumanggap ng sasabihin ko?
"Why would I talk to you?? Sino kaba? Boyfriend huh??" I step backward
His presence makes me nervous.
"I want to know the truth. She's a friend and I care for her. So do you want me to believe her?"...
"What is your intention? Do you hate her? That's why you hurt her??"
I can't believe this man. What the hell with him? He really believe that I do that!
"Excuse me! I don't care with her. Gusto ko lang manungkit ng mangga at may biglang lalaki na gusto tumulong sakin, nagulat ako kaya ko nabitawan yung panungkit! I don't really expect her presence there"
I don't mention that the guy hold my hand to help me. Ibang usapan na iyon. Pero naniningkit ang mata niya sakin
"Maybe you like it too when there's a person trying to flirt you. Kaya hindi mo napansin si Mika na paparating hindi ba??"
"Flirt?! Bingi kaba? Sabi ko he's helping meee not flirting me."
"Ganun din 'yun Becca..."
What kind of a mindset... Nakakaasar
"Bahala ka! I don't mind if hindi ka maniwala sakin dahil hindi ko naman iniexpect na paniniwalaan moko"
"Pwede ka naman kasing humingi ng tulong sa iba kung hindi mo kaya manungkit ng mangga. Para maiwasan ang ganitong sitwasyon, si Mika namamaga ang noo at baka maging bukol. Ano nalang ang sasabihin nila tito Lando.... I don't want you to have some trouble"
"Kaya nga ako nandito Anton. Para manghingi ng sorry at para makatulong. Hindi ko sinasadya!" now I feel more culpable. I gave him the cotton and some products that may help Mika to heal her wounds
Walang pag aanlinlangan akong umalis sa harap ni Anton. Dahil sa sinabi niya ay mas lalo lang akong nalungkot at nadismaya. Pakiramdam ko ay gusto kong maglaho bigla
YOU ARE READING
Your Promised
General FictionWe normally promised together and hope for it, we started to believe that it's gonna happen very soon that we can make it happen... Sa bawat araw na lumilipas, unti unting nagbabago ang mga landas. Pangako sa isa't isa na balang araw darating. Bini...