Your Promised

Kabanata 10

Lumilipad pa ang isip ko habang nag aayos ng gamit pagkatapos ng klase. Umalis na ang ibang classmate ko, ang iba sa mga ito ay madalas nag lilinis o di kaya ay nagkwekwentuhan sa isang sulok.

Faith went outside to give some papers to our teachers office because she was enjoined by my professor.

Naiwan naman ako dito mag isa at nagmumuni muni. May ibang lumalapit naman sakin to interact with me but I'm not in the mood to answer their questions

After a few minutes faith was on the line, sinagot ko naman ito

"Becca are you still there? Pasensya na ha alam kong first day mo palang dito pero hindi kita masasamahan sa pag uwi. Need ko kasing tapusin itong pinapagawa ni sir, hindi ako makatakas dito"

"No problem. Ayus kalang ba dyan?" I started to pack my stuff and put it on my bag

"Oo, wala na daw kasing ibang mapag utusan dahil walang mag volunteer. Kaya ako tuloy ang nakita!" she groaned

"Okay, it's okay... 'wag kang mag alala. I'll go now then, keep safe"

"okay. Bye"

Mabuti naman at tinawagan niya ako agad para ma inform ako dahil baka abutin ako ng gabi sa paghihintay ko sakanya. I don't want Tita Riza to think that I'm escaping again. Baka masabunutan na niya ako ng wala sa oras

"Are you alone?" a familiar voice from my back

Pagkaharap ko ay ang makatayong si Anton na nakalagay ang kamay sa magkabilang bulsa. Sa isang balikat ay ang bag niyang parang walang laman

"Ah.. Oo may gagawin pa si faith sa loob" muntikan na akong mabulol sa bilis ng pag sasalita ko

Bakit siya nandto? Balak niya ba akong kausapin dahil narinig ko ang pinag usapan nila ng babae niya? Anong problema niya?? Wala naman akong pinagsabihan ng narinig ko!

As if gossiping is a crime

"Do you hear what we are talking lately? Hmm... don't mind it"

"So what? May tenga ako e malamang maririnig ko 'yun" I said bluntly
.

"It's not proper to hear those topic. Wala ka pang alam"

"That's a bluff. I know that you break up with the girl last time and she was begging you to come back but you declined.... Ano nagsawa kana?" mariin ang pagkakatitig niya sakin matapos kong sabihin sakanya iyon.

I know that he was suppressing his anger and he don't want to relisten to me. Ginala ko naman ang paningin ko para mag hanap ng tricycle, halos walang dumaan na sasakyan. Iilan lang din ang taong dumadaan dito kaya kahit mag usap kami ni Anton dito ay hindi masyadong mapapansin.

"I don't have a girlfriend. I only do give and take relationship if you know.....there's no room for love Becca"

"Kahit na! D-dapat man lang pinagbigyan mo yung taong, she really likes you Anton..."

.

"How about me then?" he come closer to me and look my eyes almost an inches away "Paano naman ako kung may gusto na akong iba?" that give me a goosebumps

"I don't care! Lumayo ka nga sakin, anton. Napaka yabang mo!" I push him away

" Una palang nilinaw kona kung ano ang gusto ko sakanila, they want me the same. Their emotions wouldn't be my problem since I have mine"

Pinara niya ang paparating ng tricycle, walang laman na pasahero sa loob. Hindi kona hinintay pa kung sasakay siya o pasasakayin niya ako. Gusto kona talagang umuwi.

Akala ko ay mag isa lang ako sa loob at sa kabila siya sasakay kung sakali pero hindi. He sat beside me, his body was accommodating the space including mine. Sobrang dikit na namin sa isa't isa

I was struggling inside to avoid touching his body. Magkadikit na ang aming braso sa sobrang sikip sa loob. Bakit pa kasi siya dito pumasok e sobrang laki ng katawan niya??. Sana pala ay sa labas nalang ako umupo.

"Grabe ang init!" parinig ko dito

Hindi naman sobrang mainit dahil kahit papano ay may hangin namang pumapasok. Gusto ko lang paringgan si Anton kung gaano kami Magkadikit na dalawa. I can smell his body scent and it's not that bad, sa totoo pa nga ay nakakaadik itong amoyin. Feeling ko ay kahit magkahiwalay na kaming dalawa mamaya ay kakapit padin sa balat ko ang amoy niya.

"Next time that you'll be alone. Call someone that can accompany you, you can also dispatch from your close friend or relatives. Para lang may kasama kang umuwi" Hindi ko marinig ang iba pa niyang sinabi dahil sa ingay ng motor. Inabala ko na lamang ang sarili sa tanawin

Palubong palang ang araw ng maka uwi ako sa bahay. Nandoon na si Tita ngunit hindi na ito nagtanong pa. Pumunta naman ako sa kwarto para mag bihis. Lumabas nadin ako at kumain kasabay si Tita. I also tell what my day was going on. Masaya naman siya dahil marami akong nakilala.

Nagprepare na rin ako sa pag tulog nang biglang may nag message. Si faith

"Becca, nakauwi kana? Sorry ha ngayon lang kita na message... Pauwi palang ako" binasa ko ang message niya at 8:13 na ito ng gabi

"Kanina pa ako nakauwi. Ikaw?? Ingat ka dyan pauwi, matutulog na ako. Mag reply ka pag nakauwi kana" I replied to her

"Osige... Sinong kasabay mo kaninang umuwi? Mag isa kalang?"

"Hindi. Mag kasabay ako kanina, si Anton"

Mabilis naman itong nag reply " Woah! Anong nangyari? Anong pinag usapan niyo?"

I rolled my eyes into her messages. Akala ko ba ay pauwi na ito? Bakit mas gusto niya pang makipag chismis kasya makauwi. Anong oras na

"Nothing"

"Ay sus! Sige baka nothing gonna change my love for you ka dyan!"

Ilang kamustahan pa ang nangyari bago niya putulin ang tawag. Nag sscroll pa ako sa newsfeed ko at minsan ay nag rereply sa message ng iba, depende kong sinipag ako.

After a 10 minutes someone popped up on my screen and its

Mark Antony Lamsen send you a friend request

Napaayos ako ng higa. He doesn't have a profile picture, I'm afraid that it might be a poser so I check he's account. And it's real