Your Promised

Kabanata 15

Napabaling ang lahat ng atensyon sa kanila. A guy bow his head a little then he distance his self to her. Bakas sa mukha niya ang pagkapahiya dahil sa pagsigaw sakanya nito. I can't stop my eyes rolling at the moment. They even like that way

" I'm sorry, hindi ko sinasadya cristine" he explained

Cristine move to sit near Anton. He look at me, iniwas ko naman ang mata ko at naghanap nalang ng pwesto. My malinis at maliit na upuan malapit sa isang puno ng bayabas, hindi mainit sa lugar na 'yun at medyo malayo sakanila. Sinundan naman ako ni faith at hinayaan ang naganap doon.

Nilabas niya ang pinamili naming coke at ilang Chichirya. Binuksan ko ang isa doon, unang kagat palang kita kona ang paglayo ni Anton kay cristine. Habang nginunguya ko 'yun ay siya namang pagtingin ni Anton

Mabilis ang paglipas ng araw. Mas naging aktibo ako sa klase kung kaya't napasama ako sa high honors, masaya si mama at papa dahil kahit wala sila ay hindi ko pinapabayaan ang pag aaral ko. They send me gifts and money last week and I'm so grateful for that, my efforts are appreciated

Ganon naman talaga e, if you're giving an effort into something I'm sure there's a fruit of your hard work. Some are delay but it will definitely come in other situation.

Malapit ng matapos ang school, late akong nauwi ngayon dahil saakin ibibigay ni ma'am ang ibang documents na kailangan I finalize dahil wala ng oras. Tahimik akong nag lalakad papunta sa waiting shed dala dala ang mga folder sa kamay ko

I saw Anton boredly seating in a small chair. Malapit ng dumilim ang araw at wala nading gaanong sasakyan. Tumingin ako sa kabila upang tignan kung walang paparating na sasakyan. Nang makumpirma ko ngang wala ay ilalabas kona sana ang cellphone ko mula sa bulsa ngunit hindi ko maabot dahil sa mga hawak kong folders!

"Give me the papers Becca" aniya

Hindi pa ako nakakasagot ay inagaw niya na ang hawak ko at nagpa ngiti naman ako ng kaunti. Ano ako ang pinagkaka abalahan mo kasi wala si cristine? Ano yun past time?

"Ahh thanks for the help! Akin na"

Kukunin kona sana pero tumayo siya at naglakad papalayo. Anong problema nito?

"Yung papers ko! Anton akin na 'yan" hinabol ko sya

He stop and raise his eyebrow "Let me accompany you today"

"Nakuha kona yung cellphone ko kaya okay na. Salamat sa tulong"

"Can you even text to your suitors while holding this??" it's sound sarcasm so I can't even react

Yes. I was accepting courtship when someone tries to confess me, pero wala pa akong sinasagot sakanila. Mas lalong naging busangot ang mukha niya ng hindi ako umimik

" let's walk there until the highway. Lalamokin tayo dun bago makakita ng tricycle" aniya

Sabay kaming naglakad doon. Sobrang tahimik ng paligid at wala sa amin ang umiimik.... But somehow I feel at peace. Those past few weeks was like monotony and tiring but now even we didn't talk I feel comfortable amidst the darkness night

Naka tayo lang kaming dalawa sa gilid ng kalsada, naghahantay ng masasakyan. Saglit akong tumingin sakanya pero mukhang seryoso ang kanyang itsura na malalim ang kanyang iniisip.

"ahm... Bakit nga ba huli kana din umuwi?" tanong ko

Hindi naman kami magka batch at hindi ko din alam kung anong ganap sa loob ng silid nila. Gusto ko lang mag tanong ng sa ganon ay hindi naman kami mainip habang naghihintay dito

"I asked faith where you are and she told me that you're going late and have some papers" maikli niyang sagot

This time it shocked me...

"B-bakit??"

Inirapan niya ako. Ramdam ko ang paghinga niya ng malalim

"I guess you don't really care about me..."

"what did you mean? Bakit naman ako mag c-care sayo?" naguguluhan kong tanong

Bago pa siya makasagot ay nasa harap na namin  ang bus kaya nauna ng pumasok si anton. Hindi niya sinagot ng tanong ko kaya't sumunod nalang akong pumasok.

I'm hesitant to sit beside him but he sign to sit. Wala akong nagawa. Pinatong ko sa aking hita ang mga papel na hawak ni Anton kanina. Ngayon lang kami nagkatabi ng upo sa bus.... Dati ay sa tricycle

"Hi miss... Ah pwede ko bang makuha ang socmed mo?" Ani ng lalaki na nasa tapat ko

Kanina niya pa ako tinitignan mula ng pumasok kami but I don't really put much attention on it, ngayon naman ay kinukuha naman niya ang social media ko

I move my head saying no to him but Anton arm was already on my shoulder! Tumingin ako sa kamay niyang nasa balikat ko. Anton was very territorial, he look to the guy who's asking my account. Nag taas siya ng kilay dito atsaka ako binalingan ng tingin. He's waiting to my explanation as if it's necessary

"anong ginagawa mo??" bulong ko

Lumipat naman ng ibang pwesto ang kaninang lalaki.

"You're with me but your boys keep on asking you" aniya na para bang napaka laki nitong problema

"Anton.... Normal lang yun kasi single ako at maganda!"

Hindi siya nakasagot pero ang kanyang braso ay naka akbay parin saakin. It's kinda heavy but warm

"but can you please push them while you're with me..."

"Bata kapa at walang alam sa ganitong bagay. Masasaktan kalang" dagdag niya