Aşk Şarkısı - Kerem Aktürkoğlu

два

İstanbul'a vardığımız zaman kızlarla beraber kalacağımız otele girmiştik, nereye gidersem gideyim beni asla tek bırakmıyorlardı. Bende onların yanımda olmasından her zaman güven duyuyordum.

Odalara yerleşip duşa girdikten sonra hızla giyinip çıkmıştık otelden, akşam maç vardı ve yarın ise konser. Hepimiz üzerinde Galatasaray forması ile lobiye indiğinde gelen bir kaç kişi ile fotoğraf çekinip konuşarak çıkmıştık. Stadyuma vardığımız zaman hızla kendi yerimize geçmiştik, Balkın Muslera forması ile aramızda yeşil yeşil parlarken Gülsüm de Barış Alper için tasarlanan forma vardı, benim formanın arkasında ise Aktürkoğlu ismi yazıyordu.

Maçın başlamasına daha vardı, kendi aramızda oturup konuşurken yanımıza gelen kişi hepimizin bakışları oraya dönmüştü. Aktürkoğlu'nun küçük kardeşini gördüğüm zaman gülerek ona baktım o da bana bakarak konuşmaya başlamıştı.

"Cemre abla Reyyan ben, Kerem Aktürkoğlu'nun kardeşiyim."

"Tanıyorum ben seni, çok da seviyorum."

Gülüşü daha da büyürken annesini gösterip fotoğraf çekinmek istediğini söylemişti, gülerek ayağa kalkıp elinden tutarak oldukları tarafa doğru ilerlemiştim. Ailesine selam verip konuşurken aynı boya gelmek için eğilip bizi çeken telefonlara karşı gülümsemiştim. Reyyan'a dönerek elini tutmuştum.

"Yarın konser var biliyor musun? Gelecek misin bakayım?"

Bir süre annesine baktıktan sonra bana dönmüştü.

"Gelmeyi çok istiyorum ama biletim yok ve kimle geleceğimi de bilmiyorum."

Bir süre düşünüp cebimden telefonu çıkartarak annesine dönmüştüm. Dijital biletlerden bahsederken iki tane bilet almıştım Reyyan için, annesinin telefonuna biletleri yollarken gülerek bizi izliyordu.

"Bu biletler sayesinde yanında biri ile gelebilirsin, hem bu biletleri gösterip konserden sonra yanıma da gelebilirsin."

Son kez sarıldıktan sonra yerime geçerek kızlara olayları anlatmış ve konsere geleceği kişinin Kerem olma ihtimali ile heyecanlanmıştım. Kardeşini gerçekten seviyordum, çok tatlı kızdı ama abisini de seviyordum.

(...)

Maçı 3-1 kazanmıştık. Fazlasıyla stresliydi, çekişmeli gitmişti tamamen. Stadyum da bir çok kişi yanımıza gelerek fotoğraf çektirmişti hatta bazıları formalarına imza bile almıştı. Bir çok yere imza atmıştım ama Galatasaray formasının üzerine imza atmak daha da bir zevk veriyordu. Takımın çektirdiği üçlülere katılınca gülerek bizde yavaştan ayrılmaya başlamıştık, otopark'a girdiğimiz zaman adımın seslenilmesi ile dönünce abisi ile bize doğru gelen Reyyan'ı görmüştüm. Dizlerimin üzerine çöktüğümde koşarak sarılmış ben ise ona aynı şekilde karşılık vermiştim.

"Yarın abimle beraber geleceğiz konsere."

Heyecanla konuşurken elini tutmuş ve kafamı kaldırıp Kerem'e selam vermiştim, o da gülerek selam verirken tekrar Reyyan'a döndüm.

"Güzelce eğlen yarın tamam mı? Sonra da hemen yanıma gel."

Kafa sallarken alnına bir öpücük kondurup ayağa kalkıp Kerem'e bakmıştım, elini uzatarak bana bakarken bende uzattığı eli tutmuştum.

"Kerem Aktürkoğlu ben, memnun oldum."

"Tanıyorum tabiki, Cemre bende memnun oldum."

"Bende çok iyi tanıyorum, Reyyan sağ olsun."

Gülerek ellerimizi ayırırken bir kaç saniye sessizlikten sonra Reyyan'a dönmüştüm.

"Yarın görüşürüz minik aslan, bekliyor olacağım."

El sallayarak uzaklaşırken Kerem'e de son kez bakıp arabaya binmiştim kızlarla.