Soğuk 7 Kasım gecesiydi yağmur ha yağdı ha yağacaktı o gün dünyaya gözlerini açan güzeller güzeli bir bebek doğdu. Annesi göz yaşlarına hakim olamıyordu babası ise içi giderek kızına ve karısına bakıyordu annesinin göz yaşlarının sebebi kızını kolları arasında büyütemeyeceğiydi onun ilk kelimesini, ilk diş çıkarmasını, okula başlamasını bunlar olurken yanında olamayacağına ağlıyordu babası ise kızını karısının kollarında ilk ve son kez görüyor oluşuydu. Başlarında büyük bir bela vardı maalesef bu beladan kızlarını tek varlıklarını korumanın yolunu tam olarak seçtikleri yoldan geçiyordu kızları onlara süpriz olmuştu yoksa kim bu dünyaya böyle güzel masum Bir çocuk getirmek isterdiki ama bu suprizi çok sevmişlerdi onu bir mucize olarak görmüşlerdi. Oturup uzun uzun düşünmüşlerdi lakin onun kalp atışlarını duyduklarında mucizelerini dünyaya getirmeye karar vermişlerdi. Allah'ın onlara belki bu bebekle kurtulaşa ermelerine yardım edeceğini bebeğin herşeyi çözeceğini düşünmüşlerdi herşey yolunda gidiyordu. Bebek 8 aylık olmuştu annesinin hareketlerine yavaş yavaş zorlamaya başlamıştı babası karısının hamileliğinin en iyi geçmesi için elinden geleni yapıyordu lakin bu hayattaki en güzel şeye yani karısına söyleyemediği bir şey vardı başlarındaki bela o kadar büyüktüki artık doğmamış çocuğuyla bile tehdlt ediliyordu. Karısına durumu başındaki belayı anlattı ve birlikte büyük bir karamsarlığın içine sürüklendiler, uzun düşünceler sonrasında seçtikleri yol belliydi .7 Kasım günü evlerinin önüne bir araç geldi içerisinden can dostu indi karısıyla birlikte son kez bebekleriyle vedalaştılar ve can dostunun kucağına kızını bıraktılar "Merrak etme onu kendi canımdan sayacağıma kendi çocuklarımdan ayırmayacağıma söz veriyorum ki bunu sende biliyorsun" dedi. Genç adam arkadaşına minnetle baktı ardından kızları arabaya binerek yeni hayatına doğru yola çıktı .Artık kızları onların kızları değildi zira kızları artık bir yesariydi...
