Korkma yaklaş, hislerinle
Sanki bir adım atığını bilmez mi gönül?
Geçer mi ömür?
İstersen dağlar dağlar
Yerinden oynar oynar
Sabırsız kalbim bir tek
Aşkına isyankar
İstersen dağlar dağlar
Yerinden oynar oynar
Sabırsız kalbim bir tek
Aşkına isyankar
Arabada son ses çalan şarkıyla beraber adliyeye doğru ilerliyordum. Aniden şarkı kesilince arabanın ekranında arayan kişiyi görünce gülümsedim."gülcanımm.. " diyerek aramayı yanıtladım. Gülcan benim en yakın arkadaşlarımdan biriydi aynı zamanda abimin sevgilisiydi yani yengem olma yolunda ilerliyordu .gülcan hemşireydi .Abimle aynı hastanede çalışıyorlardı .Abimin gülcanı bana ilk anlattığı zamanı hatırlıyordum da çok güzel zamanlardı .Abim deli olmuş gibi sürekli Gülcandan bahsediyordu birgün neden gülcana açılmadığını sorduğumda reddedilmekten korktuğunu söylemişti.bir gün bende Gülcanı görmek için hastaneye gitmiştim abimin anlattığı kadar vardı .dupduru bir güzelliğe sahipti ve okadar tatlıydıki hatta bende kızı açık açık süzünce bana gülümsemek zorunda kalmıştı .bunu fırsat bilerek yanına gittim ve onunla tanıştım derken abimle sonunda sevgili olmuşlardı .ancak onunla o kadar iyi anlaşıyorduk ki abim artık beni Gülcandan kıskanmaya bile başlamıştı ."günaydınnn hayatımm " diyerek yine neşeli sesiyle günümü şenlendirmişti. " günaydın günaydın ee naber hemşire hanım nasıl gidiyor en uzun görüşmeme süresi oldu tam 3 gündür konuşmuyoruz" dedim. " ya evet biraz sevgili abine vakit ayırayım dedim ama seni unutmadım tabi hatta benim bugün izin günüm buluşalımmı diyecektim." Dedi. "olur çok iyi olurdu ama ben şimdi duruşmaya gidiyorum çıktıktan sonrada annemle yarın davet var biliyorsun onun için elbise hazırlatmıştık onu almaya gidicez dolayısıyla bugün epey doluyum hayatım " dedim. "tamam o zaman bu arada sana abin söylemedi heralde bende geliyorum davete sonuçta abinin sevgilisiyim yani"dedi. " bu ne havalar Gülcan hanım ya "dedim. " e heralde hayatım koskoca çağan yesarinin sevgilisiyiz dimi köydeki muhammedin sevgilisi değiliz yani"dedi. Kocaman bir kahkaha patlattım "muhammed kim o nereden çıktı "dedim " ne bilim birden lafınn gelişi çıktı ağzımdan "dedi.ardından davette görüşmek üzere aramayı sonlandırdık bu arada ende adliyeye gelmiştim direk duruşma salonun kapısına geldim ve müvekkilim Abdullah beyin yanına geldim. Adam beni görünce aniden ayağa fırladı " hoşgeldiniz hazal hanım " diyerek bana sarıldı sarılışına zorlada olsa karşılık verdim Abdullah bey beni nereden bulmuştu bilmiyordum lakin avukattlık hayatım boyunca nice davalara tanıklık etmiştim lakin böylesine saçma bir davada ilk kez bulunuyordum. Abdullah bey bir okulda öğretmendi anlattığına göre kadarıyla pek seviliyordu lakin onu çekemeyenlerde varmış .[ bana anlatığı buydu] bir gün bir meslektaşı buna "apo "diye seslenmiş Abdullah beyde bu kısaltmayı hiç sevmiyormuş meslektaşının karşısına geçmiş ve sen bana böyle diyemessin demiş karşı tarafta derim diyerek laf dalaşına girmişler ve Abdullah bey de soluğu hala ve hala beni nasıl bulduğunu anlamadığım bir şekilde bende almıştı ve bana bu olayı öyle bir anlattıki sanki 15 kişiden dayak yemişte hakkını arıyordu . onu kıramamıştım ve bugün burdaydık .aslında kazanacağımız düşünmüyordum veya karşı tarafında çünkü ortada herhangi bir hakaret , şidddet yoktu. Yani dava düşşecekti tabi abdulllah beyin haksız dava açmaktan 3 yıl hapis cezasıda alabilirdi . bunu ona duruşmaya kadar defalarca anlatmıştım ancak o ısrarla kararında vazgeçmemişti ." hoşbuldum" dedim. Yaklaşık 20 dakika bekledikten sonra mübaşir" davacı Abdullah uçankuşlar davalı Fevzi inan " diyerek bizi içeri aldı.dava görüldü tabiki de dediğim gibi olmuştu anca hakim insaflıydıda hapis cezası vermemişti. Abdullah beyle zorlada olsa vedalaşıp arabama binmiştim yaptığım ilk iş Abdullah beyi engellemek olmuştu zira bu gibi basit davalar avukatlık geçmişime zarar veriyordu bana daha aksiyonlu davalar lazımdı . arabayı annemle buluşacağımız moda taşırım atölyesine sürerken yanıma bir araba yanaştı bir araba demek haksızlık olurdu zira kendileri benim başımın belasıydı.
BÖLÜM SONU
