Önümdeki duvara boş gözlerle bakıyordum. Düşünüyordum bütün bu olanları , olacakları , ne yapacağımı ve Giray 'ın elinden nasıl kurtulacağımı gerçi beni görende Giray'a misafirliğe gelmiş sanacaktı çünkü neredeyse yaşam şartlarımda herhangi bir kısıtlama olmamıştı . şık güzel kıyafetler , yemekler , içecekler sadece telefon yoktu onun dışında odam kendi evimdeki gibi konforluydu. İçimden bir ses burada daha çok kalacağımı haykırıyordu . düşüncelerimi bölen şey kapının tıklatılmasıydı “ efendim , akşam yemeği hazır Giray bey sizi bekliyor “ dedi çalışan kadın ona kafamı salladım ve oturduğum yataktan kalktım .
Yaklaşık 2 gündür buradaydım ve kahvaltı, akşam yemeğini Giray'la beraber sofrada yiyordum bir nebze bana iyi geliyordu çünkü bütün gün odamdaki duvara bakmak sıkıcıydı . odamın kapısını açıp dışarı çıktığımda çalışan kadını kapımın hemen dibinde gördüm evet giray sanki ben bir Sultanmışım da cariyelerim kapımın önünde bekliyormuş gibi kapıma kadın çalışan bırakmıştı . yemek salonuna geldiğimde Giray'ı yemek masasının baş köşesinde otururken buldum, ve onun karşısına oturdum, ona bakmadım elimden geldiğince ona bakmıyordum zaten her ne kadar bana iyi davransa da beni ailemden , sevgilimden , olağan hayatımdan ayırdığı gerçeğini değiştirmiyordu . “ bana neden bir katilmişim ve her an seni seni öldürecekmişim gibi bakıyorsun ki baktığın nadir anlarda böylesin “ dedi giray manyaktı gerçekten manyaktı akıllısı bizi bulmazdı zaten “ Acaba katil olduğun için olabilir mi? “ diye sordum kafamı tabağımdan kaldırmadan “ yüzüme bakarak konuşursan daha iyi anlaşırız hazal “ dedi onunla konuşmak isteyen kimdi “ seninle anlaşmak istediğimi nereden çıkardın “ dedim ona bakarak “ yoksa sende şu kocası hariç başka bir erkekle göz göze dahi gelmesi durumunda kocasından azar işitecek diye korkan kadınlardan mısın “ diye sordu alayla bir avukatla böyle konuşmamalıydı “ sen ne saçmalıyorsun , o kadınlar isteyerek mi boyun eğiyor sanıyorsun başka çareleri yok , karşımda bir ucube gibi konuşma “ dedim böyle cevabını alırdı işte “ oo anladım biraz sert bir yapın var “ dedi bu adama aşırı kıl olmuştum . Onu takmamaya çalışarak yemeğime odaklandım ama susmuyordu . “ merak ediyorum hazal , Emirle gerçekten şu magazincilerin konuştuğu kadar aşk yaşıyor musunuz , yani ne bileyim emir sana bu kadar divanemi bazı söyletinler ve duyumlarda var tabi” dedi Giray bu adam tam dövmelikti “ ne gibi söylentiler?” dedim “ yani siz zorla nişanlanmışsıznız, emir seni her gün boynuzluyormuş ki bencede öyle emir uzun ilişki adamı değil bence oda sıkılınca değiştirir benden söylemesi seni kaç kez aldatmıştır şu zamana kadar “ dedi adam gerçekten hastaydı gelmiş karşıma emiri bana karşı kötülüyordu “ neyse ki ben başkalarının ve senin düşüncelerine itibar etmiyorum “ dedim
“ öyle öyle sen kimseyi dinlemezsin değil mi ? burada sen beni hatırlamadın buraya geleli kaç gün oldu hala beni hatırlamadın “ dedi ne saçmalıyordu bu “ hatırlamam mı gerekiyordu “ dedim “ yani normalde insanların üzerinde etkim büyüktür, beni kolay unutmazlar “ dedi “ demek ki bende bir etki bırakamamışsın ki seni ufacık bile hatırlamadım “ dedim “ Londrada her şubat gelirdin tabi küçükken ailenle gelirdin ama büyüdükçe arkadaşlarınla geliyordun Emirle mutlaka yan yana oluyordunuz ben emirin en yakınıydım hani “ dedi ben hafıza kaybımı geçirmiştim neden bunların hiçbiri bende yoktu “ hatırlamadım ve hatırlamak istemiyorum “ dedim ve sofradan kalkıp “ izninle odaya çıkıyorum bu akşam bu kadar yüzünü görmek kafi “ dedim ve arkama döndüm merdivenlere ilerledim “ izin almana gerek yok kendi evinmiş gibi rahat rahat “ dedi arkamdan
🔗🔗🔗🔗
Odanın penceresinden dışarıyı izliyordum , acaba ailem beni bulmaya yaklaşmışmıydı şuan böyle bir durumda olduğum için kendimi çok aciz hissediyordum ben Hazal Yesariydim böyle tutsak olmamalıydım ve oturup beklememeliydim ama mantığım ağır basıyordu . buradan kaçamazdım bu acı gerçekti. odamın kapısının tıklatılmasıyla bakışlarımı pencereden çektim ve
