Deadly

Κεφάλαιο 1ο

Memento audace semper.
– Να θυμάσαι πάντα να τολμάς.
D' Annunzio, 1863-1938, Ιταλός ποιητής

Ντυμένη με το λευκό της φόρεμα με μήκος μέχρι τον αστράγαλο,η Ιζαμπέλα περπάτησε στο ήσυχο σοκάκι της εκκλησίας.
Τα μουσκεμένα μάτια της βρισκόταν επάνω από το αναμμένο κεράκι της.
Έσπευσε τα βήματα της και σταμάτησε πριν το μεγάλο άγαλμα.Γονάτισε και έκλεισε σφιχτά τα μάτια της προκαλώντας τα δάκρυα να στάζουν.

Έσβησε το κεράκι αφήνοντας το δίπλα της και έσφιξε τα χέρια της μαζί με το κεφάλι σκυμμένο μπροστά στον Τίμιο Σταυρό.Άρχισε να μουρμουρίζει με την Αγγελική φωνή της.

"Πατέρα στον ουρανό,σε ευχαριστώ που μου έδωσες μια όμορφη ζωή.Είμαι ευγνώμων σε εσένα για όλες τις ευλογίες και την καλοσύνη που μου πρόσφερες.Σου ζήτω μόνο μία ακόμη βοήθεια.Παρακαλώ,κάνε την Άλι καλά σύντομα.Την βρήκα σήμερα έξω από το δωμάτιο μου βρεγμένη και παγωμένη.Ήταν άκαμπτη και μετά βίας ανέπνεε." πήρε μια βαθιά ανάσα χωρίς να ανοίξει τα μάτια της,και συνέχισε.

"Δεν έχει ανοίξει τα μάτια της από τότε.Η αδερφή Τερέζα ισχυρίζεται πως δεν θα τα καταφέρει.Σε παρακαλώ Θεέ...ευλόγησε την με την καλοσύνη σου.Θα καθαρίζω το μπροστινό μέρος της εκκλησία δύο φορές την ημέρα..υπόσχομαι." δάκρυα κύλησαν πάνω στα μάγουλα της καθώς προσευχόταν ένθερμα στον παντοδύναμο.

Σήμερα που βγήκε από το δωμάτιο για να κατευθυνθεί στην εκκλησία,τα μάτια της έπεσαν σε μία μάζα μουσκεμένης γούνας που βρισκόταν ξαπλωμένη μπροστά από την πόρτα της.Η μάζα δεν κινούνταν.Εκείνη έσκυψε και άγγιξε την γούνινη μάζα.Το μικρό γατάκι ήταν παγωμένο σαν πάγος.

Η αγάπη και η καλοσύνη που υπήρχε στην καρδιά της δεν το άφησε έτσι.Η Ιζαμπέλα ξάπλωσε απαλά το γατάκι στο κρεβάτι σκεπάζοντας το μικροσκοπικό σώμα του με την πιο ζεστή κουβέρτα.Προσπάθησε να το ταΐσει μα δεν άνοιξε το στόμα του.

Μετά από πολλές προσπάθειες έτρεξε έξω και κάλεσε την αδερφή Τερέζα,η οποία ήταν μία γιατρός του ορφανοτροφείου.

Εκείνη βρισκόταν στο γραφείο της όταν η Ιζαμπέλα μπήκε μέσα ανήσυχη και της ζήτησε να την συνοδεύσει στο δωμάτιο της για να εξετάσει το μικρό γατάκι.Η αδερφή Τερέζα σηκώθηκε και ακολούθησε το δεκαεπτάχρονο κορίτσι που ήταν φημισμένο στο ορφανοτροφείο για την αγνή καρδιά της.

Η μεγαλύτερη γυναίκα δεν μπορούσε παρά να αναρωτηθεί πως το γατάκι ήξερε που να πάει για σίγουρη βοήθεια.Ήταν σε κρίσιμη κατάσταση όπως είπε,υπέφερε όλη νύχτα έξω στην καταιγίδα.Είχε έρθει για αναζήτηση καταφυγίου και τώρα παλεύει για την ζωή του.