atpek🔥(🔞)

9. Bölüm / Part 2🔞🔞

Iyi okumalar 💕

- 1 AY SONRA -

Bu sefer Orhan ateşi ziyarete gitmişti. Ateşin hala ona kızgın olduğunu düşünerekten görüşe gelip gelmeyeceği konusunda emin değildi.

Bir süre masada oturmuş etrafına bakarken gelmeyeceğini düşünüp oturduğu yerden ayaklandığında kapı sesiyle gözlerini büyük bir hışımla kapıya çevirmişti. Ateşin geldiğini görünce sevinmişti. Yanına geldiğinde Orhan ateşe sıkıca sarılmıştı. Ateş ise acı bir ses tonuyla "Ahh yarama dokundun çekil" dediğinde Orhan ateşin yarası olduğunu duyunca korku ve panikle geri çekilip ateşe baktı "yaran mı, yaralı mısın sen noldu"

"arkamdan bıçaklamıştın ya beni ne çabuk unuttun" diyerek yerine geçip oturduğunda Orhan ateşin imasına karşı gözlerini kaçırmıştı. Oda oturduğunda ateş hemen söze girmişti. "ne diyeceksen de çabuk sonrada git istediğiniz gibi köşemdeyim, rahat bırakın beni. Kırmıyorum, ezmiyorum, hor görmüyorum kimseyi. Yok sayıyorum sadece."

Orhan, onun böyle konuşmasına alışık değildi ilk defa birşeyleri kabulleniyormuş gibi konuşuyordu. Ona hak veriyordu ani bir sinirle onu buraya dört duvara hapsetmişti. Oda pişmandı böyle olsun istemezdi.

Sıkkınlıkla derin bir nefes almakla yetinmişti Orhan. Ateş ise içindeki öfkeyi kusar gibi devam etti. "kendime yaslanıyorum, kırıldıkça tanıyorum, tanıdıkça yabancılaşıyorum herkese. Madem arkamda vurdunuz beni, şimdi kendi tenhamdayın rahat bırakın beni..." dediğinde Orhan mahçup gözlerle baktı onun gözlerine.

"ne desen haklısın doktor bizde anlık bir hataya düştük işte sende bizi anla" diye sıkkın ses tonuyla söylendiğinde ateş alaycı gülüşünü takındı. Orhan ise anlamsızca ateşi izledi.

"anlık bir hata öyle mi, ilahi doktor beni güldürdün Allahta seni güldürsün" dedikten sonra tekrar sert bakışlarını takındı. "bu yaşıma kadar ne zorluklarla geldiğimi ikinizde çok iyi biliyorsunuz, bu güne kadar bin tane bıçak girdi sırtıma, hepsini de çıkarttım ama bir tanesine elim titremişti.. Herkesten beklerdim ama ikinizden asla.." dedi boğazındaki yumruğla zar zor konuşarak.

"her zaman yanında oldukta ne oldu ateşş.." dediğinde ateş tepkisiz kalmıştı. "sadece kendini düşünüyorsun bizide düşün biraz bizim de şu halimize bak çok mu mutluyuz sanıyorsun, ben senin kardeşinim ya kardeşin. Düşmanmışım gibi bakma bana, O kız yıllardır sana yanık, biz bir hata yaptık sen hiç mi yapmadın ömrü hayatında... En azından biz telafi etmek için uğraşıyoruz çırpınıyoruz"

"nasıl uğraşıyorsunuz merak ettim, söyler misin" diyerek yerinde doğrulup masaya eğildi.

Orhan buna hazır olmadığı için yutkunmuştu. "ipeğin avukatları uğraşıyor bu konu için, yakında çıkarsın umarım yani öyle umuyoruz"

"aynen çıkarırsınız tabi güveniyorum ben size öyle böyle diğil" dediğinde Orhan ateşin bu iğnelemelerinden bıkmıştı artık. "aaaağ doktor yeter valla bıktım usandım ya, ulan senin diline düşüceğime o gün ölseydim keşke bu nedir arkadaş bu kadar olmaz bu kadarda gelinizmez ki insanın üstüne, bizde insanız bizimde kalbimiz var.... " diye üst üste konuşarak ateşe saydırdı.

Ateş, orhanın lafa başlayıpta sonunu getiremediğini görünce daha fazla dayanamayarak eliyle orhanın ağzını kapatıp susturmayı başarmıştı. Orhan, bir an ateşin eliyle ağzını kapattığını görünce duraksamıştı. Ateş çok kısa bir süreliğine de olsa bu sessizliğin tadını çıkartarak "ohh be sırf şu çenen için hapiste yatmaya razı olurum" dediğinde Orhan, ateşin elini tutup ittirdi. "ya bi git ya"

"sus, ayrıca ben senle konuşmuyorum yürü git" dedi parmağıyla kapıyı işaret ederek. Orhan aldırış etmeden derin bir nefes alıp duraksamıştı.