Prolog

239 13 5
                                    

Kolejne cięcie i krew spływająca z mojego nadgarstka. Ten piekielnym ból który dla innych byłby nie do zniesienia dawał mi ukojenie, bo ból który sobie zadawałam zagłuszał to co czułam. Nie miałam już na nic siły, nawet łzy nie chciały spływać po moich policzkach, po prostu siedziałam na zimnej podłodze w łazience i patrzyłam na strużkę krwi lejącej się z mojego nadgarstka. Przed oczami nadal miałam widok zakrwawionych ciał moich rodziców i rozbity samochód, nadal słyszałam swój krzyk. Zastanawiam się czy  ten obraz zniknie kiedyś z mojej głowy.

Lost Soul ZAWIESZONE Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz