One

617 14 3

ni LittleMaster

ni LittleMaster

This is just a short update. I-eedit ko na lang po kapag may laptop na kasi as of now Ipad lang ang gamit ko. Sorry.

Kathryn Bernardo's POV

Hi, I'm Kathryn Benardo soon-to-be-Padilla. 17 years old. Graduating student of Hero University. Business Management is my course. I love yellow. Hmm. Cliche ang introduction ko. Tss. Mabait daw ako, maganda DAW. Pero ewan ko kung bakit galit na galit ang future husband ko sa akin. Wala naman akong kasalanan talaga eh.

//Flashback

Ang tagal naman nila Mommy. Kanina pa ako dito sa kwarto ko. Wala namang pasok kasi my importanteng meeting yung mga teachers. Ma-itext na nga lang si Potpot.

Send to: Potpot :P

Psssst. Punta ka dito sa bah--

*blag*

Nagulat ako nang may biglang pumasok sa kwarto ko.

"Ohh. Itetext pa lang kita ah. Ang bili--" dumiretso lang sya sa akin.

"Totoo ba? Huh?"

"Hindi kita maintindihan." nakakatakot sya. Naka-inom pa sya at halatang galit sya. Bakit naman sya magagalit eh kasasagot lang ng bestfriend ko sa kanya last week.

"Totoo ba na gusto mo ako? Alam mo ba na dahil sayo nagbreak kaagad kami ni Ella?!" Ano?! San nya nalaman 'to?!

"Sinong nagsabi sa'yo nyan?" takot na takot kong tanong.

"So, totoo nga? Huh? Sh!t naman Kath. Ano?! Masaya ka na huh?! Break na kami. Ito naman gusto mo diba? Na masira kaming dalawa? Congratulations. You've made it."

Lumapit sya sa akin ng dahan dahan. At namalayan ko na lang na nasa taas ko na sya habang masamang nakatingin sa akin.

"Daniel, mali ang iniisip m--" hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil bigla na lang nya akong hinalikan.

Halik na punong-puno ng galit. Galit at Lungkot. Ako naman ay walang nagawa at takot na takot ako. Ni hindi ako makalaban sa kanya. Hindi ko sya maitulak man lang. Sa sobrang takot ko ay tahimik na lamang akong umiyak.

Maya-maya naramdaman ko na lang na wala na kaming saplot pareho at hindi pa rin sya tumitigil. Wala na akong nagawa kundi tumuloy pa rin sa pag-iyak.

At dahan-dahan ko na lamang naramdam na nawala na ang aking pinaka-iingat ingatan. Masakit kasi hindi ko natupad ang aking pangako na sa lalaking papakasalan ko lang ito ibigay. Naibigay ko ito sa bestfriend ko. We did not make LOVE dahil ginawa nya ito nang punong puno nang galit. Galit na hindi ko akalain makasira sa pagkakaibigan namin.

"Anak, we're ho--Oh My God! What the hell happened here?!" Sigaw ni Mommy ng maabutan kaming dalawa ni Daniel.

"Mom, I-im Sorry." iyak ko sa kanila.

"T-tita." sabi ni Daniel na halatang nagulat.

"Magbihis kayo! Both of you! NOW." puno nang otoridad na sabi ni daddy. Sino ba naman ang hindi magugulat na makita mo ang anak mo na nakabalot na kumot kasama ang isang lalaki?!

//End of Flashback

At dahil dyan nagsimula na ang pagdating ng mga problema sa buhay ko. Na sa tingin ko ay sosolusyunan ko ng mag-isa. And I think this is just the beginning.

A/N: Hindi na po ako FAN ng KathNiel. Ang gastos kasi maging fangirl. Nagsasacrifice ako para sa wala kasi hindi naman ako napapansin ng KathNiel. Huhuhuhu. Di ko na po ito tatapusin. First chapter lang ang sinulat ko. Huhuhuhu. Pasensya na po kayo huh? Ayoko ko na po sa KathNiel. Bye guyssssss.

Waaaah. HAPPY APRIL FOOL's DAY. Joke lang po yun. Syempre fan pa rin ako ng kathniel at never yan magbabago. Bwahahahahahahahaha. Miss nyo ko?! Ako rin eh. Hahahaha. Super short update. Sorry. Loveyou all :*