I'm Married with my Bestfriend, Accidentally

Four

A/N ~ 

Hooray! New cover made by me. Lol. Enjoy!

Warning: SPG (Language)

Kathryn's POV

Andito ako ngayon sa hotel kung saan kami nag-istay. Mamayang hapon na ang kasal ko at ni katiting ay wala akong maramdaman na excitement. 

"Anak, nandyan na yung make-up artist mo. Ready ka na ba?" hindi ko namalayan na nakapasok na pala ng kwarto si Mama. 

"Opo, I'll just take a bath." tumayo na ako saka dumiretso sa banyo. I need a cold water, baka sakaling mahimasmasan ako. 

Hindi talaga ako makapaniwala na ikakasal na ako. Kung pwede ko lang lasingin ulit ang sarili ko para hindi ko matandaan ang araw na 'to pero hindi pwede. 

"Iha, you look gorgeous!" tuwang sambit sa akin ni Mama at hindi na napagilan ang mga luha na naguunahang bumaba sa mga mata nya. 

At dahil sa hindi malamang dahilan ay napa-iyak na rin ako. "Wag ka nang umiyak, anak. Sige ka masisira ang make-up mo."

Tumawa na lang ako sa sinabi na mama ng biglang dumating si Papa. "Anak, you're really a lady now." nangingilid ang luha ni Papa habang sinasabi nya 'yon.

Yinakap ko na lang sya bilang sagot. "Naku Ma, Pa. Tara na, baka hindi na tayo makapunta ng simbahan dahil nagdadramhan tayo dito."nanginginig ang boses ko pero hindi ko pinahalata sa kanila. Siguradong uusisain na naman nila 'yun. 

Pagkadating namin sa simbahan ay  nagsimula na ang lahat. Hindi ko nga namalayan na nasa harapan na ako ang altar at nasa tabi ko na si Daniel. 

"Pwede ba umayos ka naman?" inis na bulong nya sa akin at hinawakan ng mahigpit ang kamay ko. 

"Maayos ako, ano bang problema mo?" ganti ko sa kanya.

"Tsh." 

Wala sa sariling sinabi ko ang vows at dumating sa point na patapos na ang kasal. "I now pronounced you as husband and wife. Mr. Padilla you may now kiss Mrs. Padilla."  

Itinaas nya ang belo ko at dahan dahang lumapit ang mukha nya sa akin pero bago nya ako halikan ay may sinabi sya. "Maaring nakuha mo ang apilyido ko pero kahit kailan hindi mapupunta sa'yo ang puso ko." at marahang hinalikan ako sa harap ng mga tao kasabay ng pagtulo ng luha sa mukha ko. 

Pagkarating namin sa reception ay panay ngiti lang ako sa mga kaibigan nila Mama at nila Tita. Wala naman akong magawa kahit na kanina ko pa gustong umuwi. 

  

It's been 3 weeks since the advance wedding happened. Natapos na rin ang church wedding and I swear, that was the worst wedding ever! 

"Darn! I really can't believe that this is happening to me!" kanina pa sya sigaw ng sigaw dito sa bago naming bahay. 

"Shut it, Daniel! Tanga mo naman kasi, ikaw pa ang nagyaya sa atin ng magpakasal. Tsaka, ang bago bago ng bahay bininyagan mo kaagad ng bunganga mo!" Nakakapuno na sya! Kala mo naman gusto ko 'to. 

"No! You shut up. This is all your fault. Malandi ka! Whore! Slut! Piece of crap. Curse you, Kath!" 

Nagdilim ang paningin ko at dali daling lumapit sa kanya. I slapped him, hard. Really hard. "Fck you! Don't you dare call me whore nor slut! You knew me, Daniel, for many fcking years then now you're saying this to me? Hah! Damn you!" I said while my tears are running down on my cheeks. 

"Oh, you're wrong Kath! Because the Kath that I knew was adorable! And that is not you!" Sinamapal ko ulit sya! Magkabilang pisngi at nakita ko ang pamumula nito. 

"Stop it, will you?!" galit nyang sabi sa akin. Hinawakan nya ang kamay ko ng sobrang higpit. Wala na akong lakas para makawala. Humagulgol ako sa harapan nya at wala akong pakialam kung mukha akong water fountain. 

"T-this. This is all your fault." Yun na lang ang sinabi ko pagkatapos nya akong itulak ng sobrang lakas at lumabas ng bahay. 

I don't know what to do! Nakita ko na lang na dumudugo ang pagitan ng hita ko. Nanlaki ang mata ko. There's a blood! For pete's sake! Blood!

"Help! Please, tulungan nyo po ako! Please! Oh gosh! I'm bleeding!" naghihysterical na ako dahil sa dugo na patuloy sa pag-agos. "H-help me! Please." 

Then everything went black. 

Nagising ako sa isang kwarto. Puro puti and I bet nasa hospital ako. 

Daniel

No. It's not him. I'm sure of that. Hindi sya dahil kung siya yun ay sana nandito sya. 

"Buti naman gising ka na Mrs. Padilla." pumasok ang isang doctor. "Ayos naman ang kalagayan mo at ng baby nyo. Mag-ingat ka lang sa susunod dahil masyadong marami ang nawalang dugo sa'yo kanina at kinailangan ng blood transfussion. Mabuti na lang at nandito si Mr. Padilla."

Wait, did she just said Mr. Padilla? 

"Uhm, excuse me but can you tell me the name of that Mr. Padilla?"

I heard her gasped, "Hindi nyo po kilala ang asawa nyo?" shocked and confusion is written all over her face as well as mine. 

"Just freaking tell me!" I don't know what the hell is wrong with m -- Oh gosh! Did she just tell me a while ago na okay ang baby? "Ugh! Nevermind. And baby? What are you talking about?" 

"Mrs. 1 month and 3 days old na po yung baby nyo." mahinahon nyang sabi. "Una na po ako ma'am. Pindutin nyo na lang po yung button kapag may kailangan kayo." at saka sya lumabas ng kwarto. 

I touched my stomach and closed my eyes. I can feel the tears running down on my face. Magiging mommy na ako! Gosh! 

But my excitement faded away when I remembered the father of my child. The man who nearly killed my child and I swear to God, he will never know that I'm pregnant and he is the father.