(...)
Jisung yeni uyanmıştı, mutfaktan sesler geliyordu. Çok korkmuştu ama gidip bakmalıydı çünkü tek yaşıyordu. Eline bir yastık aldı ve temkinlice mutfağa doğru yürümeye başladı. Mutfağa gidince güzel hazırlanmış bir kahvaltı masası ile karşılaştı. Yanında bir defter vardı. İçindeki "Günaydın" yazısını görünce sinirlendi Jisung. Biri evine gizlice girip kahvaltı hazırlamış ve sadece günaydın diye bir not mu bırakmıştı? Defterin arka sayfasını açtığında "sorularını yaz" diye bir not ile karşılaştı ve hemen ilk sorusunu sordu. "Kimsin sen?" Tabiki hemen cevaplanamıyacağı için etrafı aramaya koyuldu.
Minhodan;
Dün pizzayı yemişti ama kahvaltıyı yemiyecek gibi gözüküyor. Umarım yer yoksa karnı aç kalır çünkü geçenlerde yemek yapamadığını öğrendim. Ona bakmalıyım zaten sınavına giremedi. Neyse ona hergün para bırakırım ama alır mı bilemem. Bir süre sonra alışır zaten. Şimdi etrafı aramaya başladı. Beni bulabilir belki çünkü koltuğun arkasındayım.
Yazardan;
Minho saklanırken yanına bir köpek geldi. Minho köpeği kovmaya çalıştı çünkü yerini belli edicekti. Jisung köpeğin sesini duyduğu gibi o tarafa yöneldi. Tam koltuğun arkasına bakacaktı ki Minho konuştu;-Sakın daha fazla gelme.
-Ama neden? Gizlice evime girip beni gözetliyorsun.
-Eğer gelirsen gitmek zorunda kalırım.
-En azından biraz konuşalım.
-Olmaz zaten daha sonra konuşmak zorunda kalıcağız.
-Ne! Yeter artık çık evimden.
-Olmaz tek kalamazsın.
-Kalırım senle kalmak daha kötü.
-Şuan gidemem şimdi dışarı çık. Çalışma masasının üzerine para bıraktım.
-Ne saçmalıyorsun sen?
-Bana biraz zaman ver lütfen. Sadece parayı al ve çık.Ne! Ağlıyor musun sen?
-Lütfen git çok korkuyorum.
-Tamam sen evdeyken gideceğim ama şimdi dışarı çık.
Jisung daha fazla üstelemedi ve parayla birlikte dışarı çıktı. Nereye gideceğini bilmiyordu bu yüzden arkadaşı Changbin e gitti. Birkaç gündür olanlardan haberi yoktu çünkü Jisung telefonlara cevap vermiyordu. Arkadaşı kapıya geldiğinde de kapıyı açmamıştı. Jisung kapıyı çaldı.
-Jisung! Seni çok merak ettim.
-Baba -
-Ne oldu?
-Öldü.
Jisung çok ağlıyordu. Arkadaşı onu hemen içeri aldı.
Minho dan;
Sonunda dışarı çıktı. Ona yüzümü göstermeye hazır değilim. Deftere birşeyler yazmış onları cevapladım. Sonra da akşam yemeği hazırladım. Evi biraz temizledim. Sonra zaten geri geldi. İlk başta gitmeliyim diye düşündüm ama gitmiyeceğim. Ben yokken başına birşey gelebilir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Why Not?
FanfictionJisung babasıyla yaşarken gizemli bir şekilde babası ölür ve bunu çözmeye çalışır