ÜÇ TAŞ EFSANESI

Büyük Süpriz

Katarina sabah uyandiginda kendini çok güçsüz hiss ediyordu. Sanki biri boynuna ağır bir taş bağlamıştı. Ama bu normal bir halsizlik degildi. Sanki bütün gücü gitmişti. Bir anda çalilarin arkasindan bir gümbürtü geldi. Katarina hemen kalkmak istedi ama bu çok zordu. Zorlukla korkarak çalılarin oldugu tarafa gitmeye çalıştı. Sonunda başardi. Korkarak çalıları araladı. Burada sadece bir kutu vardi. Katarina etrafa baktı. Ama kimse yoktu. Peki bu kutu buraya nasil gelmişti? Katarina kutuyu aldı. Kutu küçük olsada ona çok ağir geliyordu. Kutuyu alip güçlükle akşamdan kalmiş sönmüs ateşin yanina oturdu. Acaba kutuyu açsamıydı? Bu pekte güvenli olmaya bilirdi. Ama merakina karşı gelemiyordu. Sonunda kendini tutamayip kutunun kapağını araladı. İçinde beyaz renk bişey vardi. Katarina onu eline aldı. Bu bir elbiseydi. Kutudaki yalniz bu elbise degildi, burada bir not vardi. Katarina notu eline alip okumaya başladi:
"𝐒𝐞𝐯𝐠𝐢𝐥𝐢 𝐌𝐫𝐬.𝐆𝐥𝐨𝐫𝐲 𝐛𝐮 𝐞𝐥𝐛𝐢𝐬𝐞𝐧𝐢 𝐛𝐮 𝐧𝐨𝐭𝐮 𝐨𝐤𝐮𝐝𝐮𝐤𝐭𝐚𝐧 𝐡𝐞𝐦𝐞𝐧 𝐬𝐨𝐧𝐫𝐚 𝐠𝐢𝐲𝐦𝐞𝐧𝐢𝐳𝐢 𝐫𝐢𝐜𝐚 𝐞𝐝𝐢𝐲𝐨𝐫𝐮𝐦. 𝐁𝐮 𝐞𝐥𝐛𝐢𝐬𝐞 𝐬𝐢𝐳𝐞 ç𝐨𝐤 𝐲𝐚𝐫𝐝𝐢𝐦𝐜𝐢 𝐨𝐥𝐚𝐜𝐚𝐤. 𝐒𝐞𝐯𝐠𝐢𝐥𝐞𝐫𝐥𝐞 𝐌𝐫. 𝐌𝐢𝐜𝐤𝐞𝐥"
Katarina notu okudu ama tam olarak anlamadi. Neden tanimadigi biri ona bu elbiseyi giymesini istiyordu? Elbise ona nasil yardimci olacakti? Ve Mr. Mickel kimdi?
Katarina kafasindaki bu sorulari susturmaya çalışırken birden arkasindan bir kedi onun önüne atladı. Kedi gri renkti. Katarina bir anlik korktu ama sonra onun kedi oldugunu görünce yüzünde bir tebessüm yayildi. Katarina kedinin başını okşuyordu. Tüyleri yumuşacıktı. Sonra kedi kalkip kutunun yanina geçti ve kutunu açmak istedi. Katarina kutunun içindeki elbiseyi eline aldı. Acaba bunu giysemiydi? Onu giymekten başka çaresi yoktu çünkü üstündeki giysiler eskimişti ve bazi yerleri yirtilmisti. Ama üstünü degişmeye pekte gücü yoktu. Yinede giymek zorundaydı. Güçlükle ayağa kalktı. Üstünü değişti. Bir dakika! Artık kendini güçsüz hiss etmiyordu. Bütün gücü yerine gelmiş gibiydi. Acaba bu elbisenin yaptigi bir şey miydi? Mektupdaki notu hatirladi:"bu elbise size çok yardimci olacak"
Bunları düşünmekle uğraşmayacaktı. Artık gücü yerine gelmişti ve burdan gitmeliydi. Kutunun içindeki mektubu yanina alip kediyle birlikte ordan uzaklaştılar. Ordan biraz uzaklaştıktan sonra karşılarına bir köy çıktı. Katarina acaba buraya gitsemiydi? Burdaki insanlar onu taniya bilir polise haber vere bilirdiler. Köyde biraz gizlice gezdikten sonra bu köyün normal bir köy olmadigini anladı. Burada hiç bir elektronik eşya yoktu. Burası çok eski zamanlara ait bir köy gibiydi. Şehire çok uzakti. Belliki burdaki insanlarin hiç birşeyden haberi yoktu. Katarina burdaki insanlarin yanina gitti. Onlarla konuşmaya çalıştı. Önce bu köyün ismini sordu. Bu köyün ismi:"Anora" ydı
Bu köyün garip gelenekleri vardı. Mesela herkesin bir kedisi olmaliydi. Bu köyde kedilere çok fazla değer verilirdi. Katarina ordaki insanlardan kalcak bir yer istedi. Onlarin arasinda yaşlı bir kadin vardi. O Katarinaya arkasınca gelmesini söyledi. O katarina yi bir eve götürdü. Ona dediki bu ev yillardir boş kimse yaşamiyor ama ben burayi hep temiz tuttum burda kala bilirsin. Katarina teşekkür etti ama anlamadigi bir şey vardi. O kadin neden yillardır boş olan bir evi temiz tutsunki? Ama her neyse artık kalacak bir yeri vardı. Görünüşe göre kediside buna sevinmişti. Ev 2 odaliydi. 1 odasinda yatak vardı. Diğer odasinda ise sadece kanepe vardı. Belliki ikiside yorulmuştu ve artık akşamdı. Kanepenin üstünde öylece uyuya kaldılar.