Ran Away With... Him...☆ [XiaoVen!! ]

02 - Nostaljik Melodiler

Bazen insan kendisiyle savaşmak zorunda kalabilir. Her ne kadar bir insan olmasam da aynı durumu yaşıyorum...

Oradan oraya mızrak sallamak... bazen kafayı yiyecek gibi oluyorsunuz...

O melodiyi de öyle bir akşam duymuştum... O ses garip bir duygu uyandırmıştı içimde...

Yeşiller içinde bir adam, dudaklarında bir flüt... Kıyafetleri bizim buradaki insanlarınkine benzemiyordu...

Yavaş bir adım attım ona doğru, atar atmaz konuşmaya başladı...

"Umarım beğenmişsinizdir..."

Bana dönüp bakmadı bile. Bakmasını da istemezdim zaten...

"Beğendim..."

"Siz kim oluyorsunuz?"

"İki nota önce tanıştığım bir adama kendimi tanıtacağımı sanmıyorum"

"Öyle olsun..."

Bunu söylemeden önce biraz kıkırdadı. Cümlemde neyin komik olduğunu düşündükten sonra 'iki nota önce' lafına güldüğünü fark ettim...

"Nereden geliyorsun?"

"İki nota önce tanıştığım bir adama geldiğim yeri söyleyeceğimi sanmıyorum"

Yine kıkırdadı. Bu sefer arkasını dönüp bana baktı, yüzümdeki ifadeyi görünce de konuşmaya karar verdi

"Mondstadt..."

"Mondstadt... Neden?"

"Sadece biraz huzur istiyordum..."

"Peki..."

Arkamı dönüp gidiyordum ki hiç beklemediğim bir soruyla karşılaştım...

"Yakınlarda iyi bir taverna var mıdır?.."

Arkamı dönüp adama baktım... Ona adam demek için bile genç göründüğünü fark ettim

"İçmek için... fazla genç gözüküyorsun..."

"Heh, ben içmeye başladığımda sen daha Teyvat'ta değildin~"

Bu çocuğun ayık hali buysa...

"Şehre in, merkezden so-"

"Beni oraya götürme şansın var mı?"

Bu soru ilkinden daha kötüydü... Başımı sallamak istedim, ama birşey bana engel oluyordu...