မနက်မိုးလင်းတော့ကလေးမကနိုးလာပြီး။
"အိမ်ပြန်ပို့ပေးကြပါ!! ဗြဲးးးးးးးးး"
"တိတ်စမ်း!!!"
"ဒါနင့်အိမ်ဘဲ နင်ကဘယ်အိမ်ကိုပြန်ချင်နေတာလဲ ဟမ်!!"
"ငင့် ဟင့် ငင့် အန်...အန်တီဆီဟင့် ပြန်...ချင်တယ် ဟင့်"
"မြတ်ရယ်..ကလေးကိုမအော်ပါနဲ့"
"ငါမှာလေ...နင်ကိုအရမ်းစိတ်ပူနေတာ...နင်သိလား...ငါနင်ကိုချစ်လွန်းလို့ရူးမတက်ခံစားခဲ့ရတာ..ဒါတေပြောလဲနင်ငါအချစ်တေကိုနာလည်မှာမဟုတ်ဘူ"
မြတ်ဟာရှင်းသန့်မေရဲ့မျက်နာကိုစိုက်ကြည့်ပြီးပြောတော့ရှင်းသန့်မေရဲ့မျက်နှာဟာငိုနေရင်းမှတည်လာားပြီးမျက်ထောက်ေတနီးရဲလာသည်။
"နင်ကငါမိသားစုကိုသတ်တယ်မိန်မကြီးပဲ နင်!ကို!မုန်းတယ်!စောက်အဖွားကြီး!!!ငါမိသာစုကိုသတ်တဲ့မိန်မ သေစမ်း!!"
"လ...လွှတ်"
"ဟဲ့ မလုပ်နဲ့ရှင်းသန့် အက်တာနင်မွေးစားအမေလေ ဟဲ့လွှတ်ပေးလိုက်"
ရှင်းသန့်ဟာအတိတ်မမေ့ပါရူးလဲမရူးပါ။ဟန်ဆောင်ခဲ့ခြင်းသာ။အခုရှင်းသန့်စိတ်ထဲမှာလက်စာချေချင်တာပဲရှိတော့သည်။ထိုမိန်မ သေရမည်။
သို့သော်မဖြစ်ခဲ့ပါ ရှင်းသန့်ကိုလွင်မာဟာအနောက်ကဆွဲဖက်ထားလိုက်သည်။ထို့ကြောင့်မြတ်လည်ပင်ကိုညစ်ထားသောလက်တို့ဟာလဲလွတ်သွားသည်။
မြတ်အံ့သြမိသည်။ဒါရှင်းသန့်မေရောဟုတ်ရဲ့လား။မြတ်ဟာအသက်ကိုမနည်းဝအောင်ရှူနေရသည်။
လွင်မာကတော့ရှင်းသန့်ကိုမနည်းချုပ်ထားရသည်။
မြတ်ရှင်းသန်ကိုလက်မလွတ်နိုင်ပေ။မြတ်ကိုဘယ်လောက်ပဲမုန်းမုန်းမြတ်ကတော့ချစ်သည်။အနုနည်းနဲ့တော့ရှင်းသန့်မေကိုရမည်မထင်တော့ပေ။ထိုကြောင့်..
"လွင်မာ လွှတ်ပေးလိုက် နင်အပြင်ထွက် ဒီကနေထွက်သွား ဘာသံကြားကြား ပြန်မလှည့်လာနဲ့"
"ဟမ် နင်ဘာလုပ်.."
"သွား!!!တံခါးကိုလော့ချသွား!"
"okok"
လွင်မာ ရှင်းသန့်ကိုချုပ်ထားရာမှလွှတ်ပေးလိုက်တာနဲ့ရှင်းသန့်ကမြတ်ကိုလည်ပင်ပြေးညစ်သည်။ မြတ်ဟာဒီတစ်ခါတော့ရှင်းသန့်ရဲ့လက်နှစ်ကိုအလျင်အမြန်ချုပ်လိုက်သည်။
"နင်ကိုအနုနည်းနဲ့မရရင်ကြမ်းပေးရမာပေါ"
မြတ်ဟာရှင်းသန့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတေကိုနမ်းသည်။ရှင်းသန့်ကလဲရုန်းသည်။အင်အား မမျှတာကြောင့်
မလွတ်ခဲ့။
ရုန်းချင်တယ်ပေါ့ ငါလက်ကလွတ်မယ်မှတ်နေလားရုန်းစမ်းပါ။
အွန့်~~~~ပြွစ်ပြွစ်~~~.
အနမ်းတေဟာကြမ်းလာသလို
မြတ်ချုပ်ထားတဲ့လက်တေကိုလဲပိုမိုတင်းကျပ်လိုက်သည်။
အွန့်!!
လက်တေတင်းကျပ်လိုက်တာကြောင့်ရှင်သန့်နာကျင်လာသည်။
5မိနစ် အကြာမြတ်ကရှင်းသန့်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်သည်။
ရှင်းသန့်အလွန်ပင်ပန်းနေသည်။မနေ့ညနေထဲကအခုထိဘာမှမစားရသေးတာကြောင့်လဲပါသည်။ခေါင်းကလဲတစ်ရိပ်ရိပ်မူးတက်လာသည်။မျက်လုံးကလဲရီဝေဝေဖြစ်လာသည်။ဆေးခတ်လိုက်တာပဲ။
"မိန်..မ..ယုတ်"
မြတ်ကရှင်းသန့်ကိုပလတ်အနေထားဖြင့်အိပ်ရာပေါတွန်းလဲလိုက်သည်။ရှင်းသန့်ကဆေးမိနေတာမို့ရုန်းချင်သော်လဲရုန်းလို့မရ။
(ဘယ်အချိန်ခတ်လိုက်လဲမသိဘူမြန်ချက်ပဲ😩)
"ခနနေမင်းက တို့မိန်းမဖြစ်ေတာ့မှာအက်လိုမကြည့်နေပါနဲ့"
"မုန်းတယ်.."
"မင်းမုန်းလဲတို့ကတော့ချစ်တယ်"
မြတ်ကရှင်းသန့်ရဲ့အဝတ်တေကုန်ရောသူအဝတ်တေအကုန်ရောချွတ်လိုက်သည်။ပြီးတော့ရှင်းသန့်ရဲ့လည်ပင်ကိုmarkingရာတေစိတ်ကြိုက်ပေးပြီးရှင်းသန့်ရဲ့ရင်သားတေကိုလက်နဲ့ညစ်လိုက်လျှာနဲ့လျက်လိုက်လုပ်နေသည်။
ရှင်းသန့်ကတော့မျက်ရည်ကျရုံကလွဲလို့ဘာမှမတက်နိုင်။သူအမုန်းဆုံးသူကိုသူရဲ့ဘဝမပေးချင်ပါ။
"အ့"
မြတ်ရဲ့လက်ကရှင်းသန့်ရဲ့pussyထဲဝင်သွားကာအထုတ်အသွင်းလုပ်တော့သည်။
"အ့...ဟင့်...အင်းး...အင့်....အ့"
အချိန်တေကြာလာတော့လက်တေဟာလဲမြန်လာသလိုညည်းသံများလဲကျယ်လာသည်။
"အ့...အ့..အ့......လွှတ်...ပေး...အင့်...ဟင့်.."
မြတ်ကလက်ကိုသုံးဆလောက်အရှိန်တင်လိုက်တော့ရှင်းသန့်ရဲ့အတွင်းသားများကမြတ်ရဲ့လက်ကိုဆွဲညစ်လာသည်။
"ဟင့်...အင့်...အ့..ဟ့..အင်းးးးးးးးး"
ထိုတစ်ညလုံးရှင်းသန့်မေဟာဒေါ်မြတ်သူဇာဦးရဲ့အရုပ်ကလေးတစ်ရုပ်လိုအဓ္ဓမပြုကျင့်ခြင်းခံခဲ့ရသည်။
#အရေးအသာညံ့သွားခဲ့ရင်ခွင့်လွှတ်ကြပါနော် မရေးတက်ရေးတက်နဲ့ရေးထားတာမို့ပါ voteမရတော့အားမရှိဘူကွာ😔#
YOU ARE READING
လှပသောပန်းချီကားလေးတစ်ချပ်
Non-Fictionတို့ကမင်းတိုရဲ့ဇာတ်လမ်းမှာဗီလိန်တစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီလာ အချစ်ရယ်-ဒေါ်လေပြေ အချစ်ဆိုတဲ့အရာကသိပ်ကိုပူလောင်တာပဲနော်အန်တီ -ရှင်းသန့်မေ အမြဲမာနတေနဲ့နေလားခဲ့တဲ့ဒီမိန်မဟာ ကလေးမနဲ့တွေ့မှပြောင်းလဲလာတာပါတို့ကတော့မင်းမှမင်းပဲကွယ်-ဒေါ်မြတ်သူဇာဦး
