Yanıma dönüp kendimden emin gibi gözükerek başladım söze ''Bana ismini söyleyecek misin , yoksa ismini bilmediğim kişi demeye devam edeyim mi ? '' Gerçekten bunu ben mi söylemiştim kendime inanamıyordum söylediğim şey hakkında kendi kendime konuşurken bir çift göz gözlerini bana dikti . '' Benim için fark etmez istediğin şekilde hitap edebilirsin ama ismimle hitap etsen daha iyi olabilir adım Caner aldın mı cevabını şimdi önüne dön ve dersi dinle yoksa konuştuğumuz için hoca gelip seni dersten atabilir . '' Anlamsız bakışlarla yanımdaki ukala çocuğa bakıyordum hoca beni dersten atabilirmiş , kendisini atamazmış gibi ukalaca konuşuyor . Sınıfı tanıdıktan sonra ilk iş yerimi değiştirecektim belkide eski okulumu özlemiştim sınıfımı , arkadaşlarımı , çok cana yakın bir sınıfta okuyordum ama bu sınıfa yeni gelmeme rağmen kimse bana ismimi bile sormuyordu Hülya hariç yanımdaki sıra arkadaşıma bile ismini söylemesi için ben zorluyordum. Bu sıkıcı yerden hayatımdan yalnızlığımdan her şey'den bıkmıştım bir an önce dersin bitmesini istiyordum çünkü derslerde umurumda değildi artık .
Çıkış zili çalmış herkes sınıfta hızla kaçar gibi çıkıyorlardı . Bende çıkmıştım yol boyunca müzik dinlemek için telefonumu aradığımda telefonum yoktu . Şaşırmıştım paniklemiştim hemen sınıfa geri dönmek için adımlarımı attım sınıfta unutma ihtimalim olabilirdi . Sınıfa girmek için kapıyı açtım ve içeri bütün gücümle girdim hızlı olmam gerekiyordu servisi kaçıracaktım . Gördüğüm olay karşısında oldukça şaşırmıştım .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYIP GERÇEĞİM
RomanceCaner sevgiyle buyutulmemis katı kalpli ailesi tarafından dışlanan bir çocuktu . Masal kimsesizligi en derinlerde yaşamış ,tadını bile hissetmediği sevgiden uzak , yetimhanlerde büyümüş bir kızdı . Aşklarının bile ayıramadığı bu iki genci kade...
