Waves of Desires

Chapter 4

"Hey, stop it," she giggled when I kissed her neck.

Nilapit ko pa ang sarili ko sakanya, "Come on babe," I whisper and lick her earlobe.

She let out a sound na ikinangisi ko. My hands roam around her body while I brush my lips on her lips. She's really turning me on.

"Baka makita tayo, " saad nya sa gitna ng kanyang halinghing. I put my index finger on her lips and smiles at her. Her hungry eyes met mine na lalo kong ikinangisi.

"Trust me, no one is here," I said. I pick her up and put her on top of the table. She blushed when I spread her legs.

I was about to take off her undergarments when my eyes caught something—someone. Napabalikwas din ang babae at dali-daling inayos ang sarili.
Napalunok ako—out off all the people na makakita saamin sya pa talaga.

Zyran.

Nakangiwi ito habang deretso ang tingin saakin.

"Mag-aral hindi yung naglalampungan kayo sa library," he stated before turning his back.

My eyebrows knitted, tanginang bagyong to. I brush my hair up and throw my head back. Nawalan naako ng gana. I look at the girl and motion her to leave. 

"Fuck, you're the worst," galit nitong saad at dali-daling umalis. It's not that I know her name or I'm interested to know her name. 

I lick my lips due to frustration, ok na sana eh, I'm enjoying my intimate moment not until that Zyran showed up. 

"Anyari? bat parang pinagsuklaban ka dyan ng langit at lupa?" si Rafael ng makarating ako sa pwesto nila. Pabagsak akong umupo at humalukipkip. 

"I was caught," I said boredly. Rafael snorted while Austine shook his head, alam agad nila kong ano ang tinutukoy ko. 

"Tigang na tigang ba naman," pang-aasar ni Austine, sinamaan ko sya ng tingin at mas lalong humalukipkip. 

Natawa si Rafael, " Ano saan kayo nahuli," he asks while slowly sipping on his coffee. 

"Libary..." I paused when I remember Zyran's face, ever since dumating sya hindi ko na talaga nagagawa lahat ng gusto kong gawin, "And the worst is si Zyran ang nakakita saamin," buryong pagpatuloy ko. 

Rafael spit his drink on my face dahil sa magkaharap lang kami, "Putangina?" halos pasigaw na aniya. 

Binato ko sya ng kutsara dahil sa ginawa nya na iniwasan nya naman, "Kadiri ka!" 

Pinunasan ko ang mukha ko at buryo silang hinarap. "Shut up," 

"Gago pre?! yung parang dragon na roommate mo ang nakahuli sayo?" hindi makapaniwalang tanong ni Austine. I deadpan him, kakasabi lang eh. 

Hindi ko nalang sila pinansin at inagaw ang burger na sanang kakagatin na ni Austine. Not in my whole life I've been insulted by someone or look down. I'm used to get everything what I want and do whatever I pleases, however, when I met Zyran nagkanda leche-leche na ang buhay ko. He is a storm that turned my table around. 

Evening came at umuwi naako sa dorm, nasa harap naako ng pinto and I was hesitating whether to open it or not, but in the end, I opened it. I took a peck through the small gap of the door, nakahinga naman ako ng maluwag ng makitang sarado pa ang ilaw at mukhang walang tao. 

"Anong ginagawa mo?"

Napatalon ang balikat ko dahil sa taong biglang nagsalita sa likod ko. I turned around and saw Zyran standing, looking at me weirdly. I clear my throat. "Chenicheck ko lang baka kasi may magnanakaw na pumasok," ani

Umiling sya, "Masyadong mahigpit ang seguridad nitong paaralan para makapasok ang magnanakaw," he said calmly. 

 Napatikhim muli ako dahil medyo napahiya ako, "Bawal bang mag doble ingat?" palusot ko. 

Umiling naman ito habang nangingiti, " Wala akong sinabi," he said softly before getting inside. 

Napatulala naman ako saglit, he smiled? ha? sya? ngumiti? 

"Papasok kaba o ano?" napabalik ako sa ulirat ng marinig ang masungit nyang boses. 

I secretly rolled my eyes, papasok na eh. 

"Kumain kana ba?" I heard him asked. Umiling ako at dali-daling pumasok sa silid ko.

I don't know what's happening but everytime I remembered his face when he caught us, nahihiya ako.

Ay wow!! the great Rayne Ferrer Dela Costa ay nahihiya. I laughed sarcastically, sino ba sya para kahiyaan? bat naman ako mahihiya sakanya? it's not like nahuli ako ng nanay kong nakikipaglampungan, Yeah right!
.

.

No I'm not. I can't even looked at him in the eye, patingin-tingin ako sa likod nya at iiwas ng tingin kong lilingon sya. gago ah.

Nakamasid lang ako sa kanyang likod habang nagluluto sya, he's hand moves swiftly na para bang alam na alam nya ang kanyang ginagawa. I was just peacefully watching him when he tip toe to reach something on the cupboard, tumaas unti ang damit nya, exposing his slim waist.

Napaiwas naman ako ng tingin. Bat biglang uminit? Tumayo ako para kumuha ng tubig, bigla akong nauhaw. Hindi pala ako nakainom ng tubig kanina kaya siguro sobrang uhaw ko ngayon.

"Bat ba ang taas," I heard him murmur ng medjo nakalapit ako sakanya, nasa gilid lang kasi ang ref.

I put down the cup and walk behind him, "Ano bang kukunin mo?" I asked, lumingon sya saakin dahilan para magtagpo ang mata namin.

Seeing him up close may nunal pala sya sa bandang kaliwa ng kanyang leeg and kanang bahagi ng kanyang mata. He stagger kaya dali-dali ko namang hinuli ang beywang nya and pulled him towards me.

My eyebrows met, "Mag-ingat kasi!" singhal ko dito at mas lalong hinigpitan ang hawak sa beywang nya. Tatanga-tanga kasi.

It was then minutes later ng maramdaman ko ang kamay nya sa dibdib ko and realized our position. Yakap-yakap ko sya sa beywang nya habang nakasubson naman ang mukha nya sa dibdib ko, agad ko syang binitawan at medjo lumayo, "A-ano bang kukunin mo?"

Napakamot ako sa batok ko at minabuting wag syang tignan. I heard him clear his throat before answering.

"Yung paminta," he said bago gumilid. I quickly reach it and give it to him. Minata ko sya at agad namang napaiwas ng tingin dahil tumingin din sya saakin.
Umalis naako don at binitbit ang baso at tubig papuntang sala.

Napahawak akong muli sa batok ko, he smells so good, it was just a bit when our arm glazed each other, ang lambot ng balat nya na para bang bata. He smells like lavender—too odd for a man scent...

After that we ate our dinner in an awkward situation. Pasulyap-sulyap ako sa pwesto to check if his doing good at agad namang iiwas ng tingin kong mahuhuli. Pagkatapos naming kumain nag presenta akong maghugas na tinanggihan nya, we quarrel for a bit kong sino ang maghuhugas but in the end he gave in. Ako ang naghugas ng plato. To be honest it's my first time washing dishes, muntik ko nang mabasag ang plato buti nalang nasa silid na sya.

Weekend came at nag iimpake ako ng iilang gamit dahil uuwi ako saamin. Every weekend students are allowed to go home, boarding school kasi itong paaralan namin.

Bumaba naako dahil panigurado nasa labas na si mommy. Tumigil ako sa paghakbang ng makitang naka-upo lang si Zyran sa sofa.

"Aren't you going home?" I ask, lumingon ito saakin and ngumiti.

Umiling ito, "Dito lang ako," aniya. Nagkasalubong ang kilay ko.

"Are you sure?" I ask again, tumango naman ito.

"Oo nga ang kulit, umalis kana," pananaboy nya saakin. "Salamat nalang talaga at walang maingay dito."

"Hey! I heard that I'm not maingay," sigaw ko dito. Tinawanan lang ako nito at hindi na pinansin.

Before closing the door sinulyapan ko syang muli. Bagsak ang kanyang mga mata habang nakatingin sa TV.

He looks somehow..... sad?