Birinin Sessiz Haykırışları

.

Bir yaz sabahıydı,
gökyüzü masmavi,
Kelebekler uçuşuyordu,
sevdanın hür kanatlarında.

Ellerimiz birleştiğinde,
kalplerimizde çiçekler açtı,
Seninle hayat, bir kelebek kadar hafifti,
Her dokunuş, bir ömürdü sanki.

Ama zaman, zalim bir rüzgar,
Ayırdı yollarımızı,
Kelebekler uçtu başka bahçelere,
Ve biz kaldık, hüzünle baş başa.

Sevda bir kelebekmiş meğer,
Ömrü kısa, ama bir o kadar güzel,
Her ayrılık, kanatlarını kıran bir çocuk gibi,
Geride sadece acı ve hatıra bırakır.

Şimdi sen yoksun,
Ama kelebeklerin izleri hala kalbimde,
Bir gün belki tekrar karşılaşırız,
Ve kelebekler yeniden uçar sevdanın bahçesinde.