Love Lane Lovers

chapter four

walang imik ko siyang inasikaso after mangyari yon, feeling ko hindi ko siya kayang imikan ngayon o tingnan man lang sa kaniyang mukha dahil sa ginawa nya.

"nurse baby...?" Malambing niyang tawag sakin ngunit hindi ko siya pinansin

"nurse baby, are you still there right?"

napairap ako.

hindi, kaluluwa ko nalang to.

inis na sabi ko saaking sarili, habang nililinisan ang kaniyang sugat.

nagkasugat daw siya kagabi dahil pinansusuntok daw niya ang ding ding dahil sa kakahanap sakin.

kaoahan mo talaga niko

hindi nalinisan ito dahil lahat ng nurse dito ay takot sa kaniya na baka raw ay sila ang pansusuntukin nito.

ni hindi nga raw nila maturukan ng pang pakalma dahil sumisigaw ito at tinatawag ang pangalan ko.

natigilan ako nang bigla na lamang itong umiyak ng tahimik, kaya napaangat ang tingin ko sa kaniya.

nanginginig ang kaniyang kamay nang i-angat niya ito at dinala saking pisngi.

"are y-you kaluluwa na ba?"

napairap na naman ako uli.

"someone told me na... you are kaluluwa nalang daw, huhuhuhuhuhu !"

"t-the angel besides me saying t-that y-you are just kaluluwa nalang"

agad niya akong niyakap at umiyak nang umiyak.

"no... I'm still hugging you right? I can still hug you? you are not just kaluluwa, don't die please... Papakasalan pa kita then magiging ina kapa ng mga anak ko !"

napapikit ako dahil sa inis.

ANG OA HA 

tangina ginawa pa akong patay !

chill cay chill

you need more patience for this man.

ngumiti ako at sinakop ang kaniyang pisngi.

"I'm real"

nanlaki ang kaniyang mata "you are real?"

tumango naman ako habang nakangiti ng matamis sa kaniya.

ngunit umusok ang kaniyang ilong at masama na naman akong tiningnan.

"then bakit hindi mo ako kinakausap kanina? you ignoring me!"

kalma cay... more patience please.

- time skip

"dea anyari ba sayo? bakit hindi ka pumasok ng two days?" tanong ko kay dea nang puntahan ko siya sa apartment nya.

nilapag niya ang kapeng tinimpla para sakin "nagpapahinga lang"

aniya na ikina awang ng bibig ko.

nagpapahinga lang? edi sana ako rin

"nagpapahinga lang? eh hindi mo pa naman day off. mabuti nalang talaga napayagan ka" ani ko at kinuha ang kape  "thanks"

tamad siyang napaupo sa kaniyang sofa "sinabi kong maysakit ako, feel ko kasi hindi ko na kayang alagaan si mr. radiko"

umangat ang tingin ko sa kaniya.

"muntik na niya akong saktan nakaraang araw lang, buti nalang talaga nakaiwas ako sa binato niyang vase sakin"

napabuntong hininga ako.