gerçekler ve acılar

49 7 7
                                    

Herkesin acıları vardır kimi derslerde düşük aldı diye üzülen, kimi aşkı için beş kuruşa değmeyen kişilerin peşinden koşturan, kimi ise derdini bir başkasına anlatamayacak kadar acılı olması benimki ise bambaşka...hayallerim, düşüncelerim,fikirlerim...

Merhaba benim adım kumsal ateş, lise 2 ye gidiyorum otorite bir ailenin kızıyım.
Günlerden birgün okula doğru yürürken  berk karşıma çıktı yani sevdiğim çocuk nasıl sevindim bilemezsiniz hızlıca yürüyerek ona yetişmeye çalışıyordum ama o beni görse bile bana bakmicakti ki... en azından ben onu görim bana yeter diye geçiştiriyorum kendimi onunla aynı hizada yürümeye çalışırken birden bana baktı ben ne yapacağımı şaşırdım bide ne olsun bana göz kırptı Allah'm şakamı bu diye deliriyordum az kalsın,utançtan ne yapacağımı bilemedim zaten elim ayağım birbirine dolandı hemen oradan uzaklaşıp okula gittim tam sınıfının kapısını açacaktım ki kumsal diye bir ses duydum berkin sesiydi bu ne dicekti acaba çok merak ediyorum yanıma yavaş yavaş geliyordu bende onun benim yanıma gelmesini bekliyorum "nasılsın kumsal"rüya mı bu rüya mı görüyordum ben.Berkin yüzüne boş boş bakıyordum tekrar "nasılsın dedim ya kumsal konuşmak istemiyormusun"dedi. Ben hemen kendime gelip konuşmaya çalışıyorum "ş-şey iyiyim tabiki neden konuş-konuşmayalım peki sen nasılsın"dedim."iyiyim aslında senle bişey konuşmak için geldim ama kabul edecek misin bilmiyorum"neee acaba ne dicekti seni seviyorum mu yoksa çıkma teklifimi edecekti o zaman kalbimin atış hızını bir ben bilirim bi Allah o derece.ben hemen "söy-söyleyebilirsin"dedim kekeleyerek.berk"ben...ben şey..."o an kalbimin hızı daha da artıyordu kesin ben seni seviyorum dicekti kesin orda bayılıp duracaktım."ben... ya nasıl söylesem bilmiyorum ki..."birden "ne söyleyeceksen söyle "diye atladım hemen "s-senden bişey yapmanı istiyorum şey..." "hadi söyle"dedim."beni aşık olduğum bir kız var onu bana ayarlayabilirmisin lütfen "ben orda Dona kaldım ne yapacağımı ne söyleyeceğimi bilmiyordum.bir an düşündüm sevdiği kız kimdi belki sevdiği kız bendim açılmak için öyle söylüyordur diye düşünmedim değil. Berke cevabım"hayır olmaz ben yapamam böyle işleri bilmem" dedim. sonra zil çaldı ders başlayacaktı berk bana hala lütfen lütfen diye yalvarıyordu belkide benim için iyi olurdu unuturdum onu ama o kadarda kolay değildi unutmak...Hoca yanımıza gelerek "zil çaldı duymadınız mı " biz tamam hocam geçiyoruz içeri bide aynı sınıftayız peşimi bırakmazdı ki... İçeriye girdik ve Hoca geldi ders matematik en nefret ettiğim ders kim severdiki bu dersi en azından iki üç tane öğrenci vardı derse katılan bizi tahtaya kaldırmıyordu arkamda sevdiğim çocuk var ne yapacam bilmiyorum kahroluyordum o an kendimi sorguladım biraz düşündüm. Çantamda bir parça kağıt çıkarıp yazmaya başladım "sana ayarlayacağım kızın adı ne?"diye yazdım ve arkaya attım. Kağıt bana tekrar geri geldi hemen merakla açtım bide ne göreyim  arkadaşım ada ya aşık olmuş benim gözlerim doldu ağlayacak gibi oldum ne yazacağımı bilemedim resmen yazmayı unuttum bir an. Sonra bir kağıt daha geldi hemen onu da açtım "galiba biraz dalgınsın sana numaramı vereyim akşam sana yazarım 0580*******olurmu."ben başımla tamam hareketi yaparak derse odaklandım.

☆YILDIZLARA BAK☆Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin