Sabah olmuştu o alarmın sesi beni benden alıyordu hemen alarmı kapatıp ayaklandım ardından aynaya baktım yine kendimi teselli etmek için "unutacaksın kızım az kaldı güçlü kızsın yaparsın sen daha neler atlattin bu mu sana zor gelecek"diyip her zaman ki sözümü yaptım elimi yüzümü yikiyip okul kıyafetlerimi giyip çantamı düzenleyip aşağı kata indim her zaman ki gibi annem kahvaltıyı kurmuş ve not yazmıştı "canım kızım kahvaltını yapmayı unutma tezgahın üzerindeki paraları da al kendine bir şeyler atistirirsin"canim annem ya beni hep düşünür onu çok seviyorum dedim içimden,kahvaltımı yapıp okula doğru yürürken bir şey gördüm ve orada durdum berkle adayı el ele tutusurken sonra o kelimeyi hatırladım "bu çocuğu unutacaksın sen güçlü bir kızsın"evet onları gördüğüm gibi bu sözü hatırladım neyse okula doğru yürüyordum okula gittim ve üzgün üzgün sırama oturdum ve adayla Berk'e baktığımda ne kadar da yakışıyorlardi birbirlerine iykide Berke söylememiştim çünkü benle ne yakışırdı ne severdi beni kim sevdi ki...
Hoca girdi içeri ve ders biyoloji bu dersi anlayabiliyorum bana kolay geliyordu ama bazılarına zor herkes sıralarına oturdu ve Hoca derse başladı berkin en nefret ettiği dersti bu... arkamdan bir ses geldi"hocam ada nin yanına geçebilirmiyim"dedi Hoca "hayır oğlum uğraştırma bizi otur yerine" dedi. icim rahatladı bide ben niye kıskanıyorum onu ya sevgilisimiyim mal kafam kiskanmicaksin dedim içimden...dersin ortalarına doğru arkamdan bir kağıt geldi hemen açtım gizlice "kumsal neden oradan kayboldun"yazmisti berk hemen kalemimi alarak "annem aradı rahatsızlandığıni söyledi ben de apar topar oradan ayrıldım"ve arkaya gönderdim.yine bir kağıt geldi "her şey için teşekkürler sen bizim aşkımızın mimarısın bunu nasıl telafi edebiliriz hediye,akşam yemeği,gezmek herhangi bisey ne dersin üçümüz"ben kağıdı okuduğumda bir cümleyi tekrar okudum "sen bizim aşkımızınmimarısın"yazmıştı ve o an iyki yapmışım diye bir his verdi neden bilmiyorum ama "galiba unutuyordum"... ben hemen yazıp "hayır olmaz derslere çalışmam gerek sınav haftası biliyorsun"yazdım. Ve arkaya attım ve bur kağıt daha geldi "tamam başka zamana söz mü"ben yazmaya gereksinim duymadan başımla tamam hareketi yapıp onun gördüğünü umuyordum...
Derste aklıma bisey geldi ama saçma bisey belki kendime sevgili yapıp onu unutabilirim ben sevgili yapacam bu kararım kesindi unutacaktim ne olsa unutacaktim 2 yıllık sevgiyi unutacaktim bu iş kolayıma geldi...
Teneffüste instagrama girdim beni seven bir kişiyi seçip en yakışıklısını seçip mesaj atacaktım ama çocuk baya yakışıklıydı adıda bulut yıldırım çocuğa "tanışalım mı"diye yazdım ve hemen cevap geldi "olur ne zaman"ben "yarın saat 16:00 buluşalım olurmu"yazdim "olur tabiki de ne zaman istersen buluşabiliriz" yazdı sonra tamam yazıp çocuğun profiline girdim fotoğrafları çok güzeldi çocuk müq tü bayıldım çocuk çok kibar inşallah bu kibarlığı yüz yüzede koruyabilir dedim içimden ardından kulaklığımı acip şarkı dinledim "değmesin ellerimiz"dinliyordum içimden şarkıyı tekrar ederek
"Biz hiç beceremedik
Sevmeyide,terketmeyide
Aşk kokan dudakların
Karşısında direnmeyide..."
Ne zormuş unutmak vay be aşk sana yenik düşenler ne haldedir şimdi ama ben sana yenik düsmicem ben eğer düşersem bil ki dönüşüm seni yerlebir eder"dedim içimden...
Kantine inip tost alıp yedim zil çaldı son dersti ders matematik çok sıkıcı ama katlanacaktik ve dersi dinlicektim geleceğim için...
Dersin bitimine 5 dakika kala çantamı toparladım ve zil çaldı çıktım normalde çıkışlarda yalnız olmazdım ada hep yanımda olurdu gülerdik eğlenirdik ama sevgilisi olduğundan beri yanıma gelmedi teşekkür bile etmedi bana... Ve bunu anladım ki "yalnızdım".
Eve gittim annem evde degildi yine bir yere gitmiş kesin diyordum ki içimden gözüm masadaki kağıda çarptı ya pazara gidip bir
şeyler almıştı yada alışveriş yapmaya ama bu hepsinden farklıydı bu başka birşeydi ...
