Ετοιμαζόμουνα να φύγω όταν είδα ότι ξέχασα να δώσω τις διορθώσεις στον Jimin για αυτό και αποφάσισα να πάω στο σπίτι του ώστε να του της δώσω ώστε να μη χάσουμε την προθεσμία.
Ο Jin μου έχει δώσει το αυτοκίνητο του ώστε να μην ταλαιπωρούμε με ταξί και λεωφορεία.
Με το που έφτασα στο σπίτι του Jin όμως είδα κάτι τύπους να τον αρπάζουν και να το βάζουν μέσα σε ένα βανάκι δεν ήξερα τι να κάνω για αυτό και αποφάσισα να τους ακολουθήσω.
Τους ακολουθούσα χωρίς να ξέρω τι πρέπει να κάνω δεν ήθελα να πάρω την αστυνομία τηλέφωνο για να μην μπει σε μπελάδες ο Jimin.
Σκέφτηκα να πάρω τηλέφωνο τον Jin αλλα μου είχε πει ότι είχε ένα σοβαρό επαγγελματικό ραντεβού και θα έχει κλειστό το κινητό του και τον Yoongi δεν ήθελα να τον πάρω γιατί θα μάθαινε την αλήθεια για τον Jimin.
Ήξερα όμως ότι στην κατάστασή μου δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα για αυτό και τελικά πήρα το μόνο άτομο μπορούσα να εμπιστευτώ απόλυτα, τον Taehyung.
Στην αρχή δε σήκωσε το τηλέφωνο αλλά όταν τον πήρα τρίτη φορά το σήκωσε.
Taehyung "Κατερίνα είσαι καλά?"
Κατερίνα "καλά είμαι αλλά χρειάζομαι τη βοήθεια σου."
Taehyung "τι έγινε?
Όση ώρα του εξηγούσα τι έγινε αυτοι είχανε σταματήσει σε ένα σχετικά απόμερο μέρος και από ότι μπορούσα να καταλάβω ήτανε μία αποθήκη.
Κατερίνα "μόλις σταματήσαμε Taehyung."
Taehyung "έρχομαι να σε βρω μην κάνεις καμιά βλακεία μείνε στο αυτοκίνητο."
Κατερίνα "πώς θα με βρεις?"
Taehyung "ξέρω ηδη που είσαι και εγώ και ο Yoongi έχουμε τρόπο για να σε βρίσκουμε."
Κατερίνα "ορίστε? Βασικά δεν θέλω να το μάθει ο Yoongi."
Taehyung "το ξέρει ήδη Κατερίνα γιατί είμαστε μαζί. Μείνε εκεί που είσαι σε ενα τέταρτο θα είμαστε εκεί."
Εκείνη τη στιγμή είδα να κατεβάζουν τον λιπόθιμο Jimin από το βανάκι και να τον βάζουν μέσα στην αποθήκη.
Κατερίνα "πρέπει να κάνω κάτι Taehyung ."
Taehyung "Κατερίνα μην τολμήσεις να κλείσεις το τηλέφωνο."
Μετά από λίγο είδα τα 3 άτομα από τα πέντε να φεύγουν με το βανάκι.
Είχαν περάσει 10 λεπτά και εγώ ανησυχούσα πάρα πολύ για το Jimin γιατί δεν ήξερα τι μπορεί να του κάνουν.
Κατερίνα "πρέπει να κάνω κάτι δεν μπορώ να σας περιμένω."
Και έκλεισα το τηλέφωνο χωρίς να περιμένω την απάντηση του.
Κατέβηκα από το αυτοκίνητο και αφού πλησιάσα την αποθήκη όσο ποιο σιγά μπορούσα κοίταξα από το παράθυρο και αυτό που είδα με τρόμαξε.
Ο Jimin ήταν πεσμένος το έδαφος και του είχανε βγάλει ήδη την μπλούζα.
Αυτός προσπαθούσε να ξεφύγει αλλά ένας τον κρατούσε και ο άλλος ήταν πάνω του και προσπαθούσε να του βγάλει το παντελόνι.
Εάν δεν ήμουνα έγκυος θα έμπαινα μέσα και θα έκανα ότι μπορούσα για να τον σώσω αλλά δεν μπορούσα να το διακινδυνεύσω στην κατάσταση μου.
Δεν ήξερα όμως τι να κάνω για αυτό και πήγα στην πόρτα και ετοιμαζόμουν να χτυπήσω, θα έλεγα ότι χάθηκα και ότι χρειαζόμουν βοήθεια έτσι θα τους καθυστερουσα μέχρι να έρθουν τα αγόρια.
Το χέρι μου ήταν έτοιμο να αγγίξει την πόρτα όταν κάποιος με άρπαξε από πίσω και μου έκλεισε το στόμα.
Taehyung "εγώ είμαι Κατερίνα ο Taehyung. Πήγαινε στο αυτοκίνητο και άστα όλα σε εμάς."
Γύρισα και τους κοίταξα και είδα ότι ο Yoongi ήταν πολύ θυμωμένος.
Όταν τα αγόρια είδαν ότι έφτασα στο αυτοκίνητο γύρισαν προς την αποθήκη και είδα τον Yoongi να χτυπάει την πόρτα με το πόδι του και να ανοίγει.
Από κει και πέρα δεν μπορούσα να δω τι γίνεται και δεν ήξερα τι να κάνω.
Είχαν περάσει 10 λεπτά όταν είδα τον Taehyung να έρχεται προς το μέρος μου και τον Yoongi να βγαίνει από την αποθήκη με τον Jimin στην αγκαλιά του."
Ξεκίνησα να πάω προς το μέρος τους όταν ο Taehyung μου έπιασε το χέρι και με έβαλε να κάτσω στη θέση του συνοδηγού.
Κατερίνα "θέλω να δω πως είναι."
Αυτός ανέβηκε στο αυτοκίνητο και έβαλε μπρος.
Taehyung "όταν φτάσουμε στο κτήμα."
Κατερίνα "μήπως πρέπει να τον πάμε στο νοσοκομείο?"
Taehyung "δεν θέλει. Αρνείται κατηγορηματικά να πάει. Θα τον περιποιηθούμε εκεί."
Τον κοιτούσα που οδηγούσε και μπορούσα να καταλάβω ότι είναι πολύ θυμωμένος.
Ξαφνικά όμως λίγο πριν φτάσουμε στο κτήμα σταμάτησε σε ένα απόμερο μέρος και χωρίς να με κοιτάξει άρχισε να μου φωνάζει.
Taehyung "συνειδητοποιείς πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό που έκανες? Αν σε είχανε δει μπορεί να σου είχανε κάνει κακό. Και άντε δεν σκέφτηκες τον εαυτό σου το μωρό σου δεν το σκέφτηκες?"
Κατερίνα "συγνώμη ανησυχούσα για αυτόν."
Taehyung "η ιδέα ότι μπορεί να είχες πάθει κάτι Κατερίνα με τρελαίνει."
Κατερίνα "συγνώμη."
Ξαφνικά έβγαλε τη ζώνη του και ήρθε προς το μέρος μου και με αγκάλιασε.
Κατερίνα "εντάξει ηρεμήσε όλα πήγαν καλά."
Taehyung "απο καθαρή τύχη και μόνο."
Κατερίνα "πρέπει να πάμε στο σπίτι."
Δεν με άφησε όμως απο αγκαλιά του.
Taehyung "σε παρακαλώ αγκάλιασε με και εσύ το έχω ανάγκη."
Και εγώ το έκανα και αυτός με έσφιξε πιο πολύ.
Μετά από λίγο σταμάτησε και με κοίταξε στα μάτια.
Το πρόσωπο του είχε πλησιάσει πολύ στο δικό μου και ήξερα ότι αυτό που θέλει είναι με φιλήσει αλλά εγώ τον σταμάτησα.
Κατερίνα "όχι Taehyung το ξέρεις ότι δεν είναι σωστό και ότι δεν πρέπει."
Taehyung "αφού και εσύ το θέλεις το βλέπω στο μάτια σου."
Τα χείλη είχαν σχεδόν ακούμπησει τα δικά μου.
Taehyung "εγώ είμαι αυτός που έπρεπε να σε γνωρίσει πρώτα και όχι ο αδερφός μου. Στην Ελλάδα κανονικά θα ερχόμουν εγώ τελευταία στιγμή αλλάξαμε με τον Jin."
Κατερίνα "Taehyung σε παρακαλώ."
Αφού με κοίταξε για ακόμα λίγο, με άφησε και ξεκινήσαμε για το κτήμα.
Η αλήθεια είναι ότι ήθελα και εγώ να τον φιλήσω αλλά δεν θα πρόδιδα ποτέ την εμπιστοσύνη του Jin άλλωστε ούτε εγώ ήξερα τι νιώθω για τα δύο αδέρφια και δεν ήθελα να πληγωθεί κανείς............
YOU ARE READING
second chance to love
FanfictionΤι γίνεται όταν μαθαίνεις ότι είσαι έγκυος σε μία ξένη χώρα μόνη και χωρίς χρήματα.