Orman'ın Derinlikleri

4.BÖLÜM

Güven en büyük arkadaşıydı zaten. İçindeki koca hevesi umarım hayal kırıklığıyla sonlanmasın.

Birinci her zaman tercihimdir. Büyük adımlarla devam etti. Galiba hedefe ulaşmıştı.

İlk gün duyduğu ıslık ve serçe fısıltılarını duymaya başlamıştı. Biraz mutlu,biraz hevesli,biraz da kendinden emin adımlarla ilerlemeye devam etti. Sonunda hedefine ulaşmıştı. Küçük çaplı bir dejavu geçirmişti. Çünkü aynı anı tekrar yaşıyordu. Sırtı dönük genci aynı yerde,aynı şekilde ikinci defa görüyordu. Ve yine 10 adım gerisinde kalıyordu gencin,  Bu sefer deli kız 5 adım değil, direk gencin karşısına geçti. 

Bu hareketi inanın beni bile şaşırttı. Gencin gözlerinin içine baktı. 30 saniye sürse bile gözlerindeki huzuru gördü. Ve hiç zaman kaybetmeden yeni günün ilk sorusunu yöneltir;

-Adın ne?

Genç ufak bir gülümseme ile ;

-Bunca yolu adımı öğrenmek için mi geldin?

-Evet, bunca yolu adını öğrenmek için geldim.

Gencin hoşuna gider ama çokta beli etmek istemez. Anlaşılan o ki genç biraz çekingen ya da bizim kız kadar cesur değil.

Kendinden mi çekiniyordu yoksa , deli kızdan mı 

Kendinden çekinen insan,  aciz olan insandır, Kendine açılamayan bir başkasına nasıl açılsın

Sizin de bildiğiniz üzere birinci her zaman terchimdir.

Deli kız yılmadan bir daha sorar ;

-Eee... adını söylemeyecek misin?

Genç gözlerini kısıp şöyle girer cümlesine

-Adım, AZAD peki ya senin adın ne?

-Benim adım ARİN.

Genç çok mutlu olur neşeli bir ses tonuyla cümlesine girer;

-Adının hakkını veriyorsun gerçekten.

Deli kız yine düşündüklerini dillerindirir;

-Sadece isminin hakkını veren ben tek değilim  diyerek gülümsedi :)

tatlı bir tebesümleşmenin ardından. Yürümeye başlarlar.

Deli kızım halinden pek memnun görnüyordu. yetişmesi gereken bir ev yoktu bugün anın tadını çıkramaya bakıyordu.

Yaşamak ,düşünmek değil,hissetmektir. Yaşamak ,sadece nefes almak değil, aynı zamanda anın tadını çıkarmaktır.

Deli kız düşünmeyi bırakmış sadece hisslerine odaklanmıştı. Hislerine kalırsa bir daha asla eve  dönmez ben size söylim . Biraz  yürüdükten sonra genç Arin e dönüp biraz mutsuz biraz hüzünlü bir ses tonuyla şöyle bir cümle kurar;

-Hava karardı ben seni ormanın girişine bırakayım.

Ah deli kızım ahhh!

Kndisinden sıkıldığını düşür oysaki genç deli kızın yarım bıraktığı cümleye maruz kalmasını istemediği için bu teklifte bulunmuştu. Alıngan , saf kızım benim düşmüşsün sevdaya.Ne gelirse sevdadan gelmez mi zaten

-Ben kendim bulurum yolumu nasıl geldiysem öyle de giderim.

-Cesur,güzel ve korkusuz olduğun kadar alıngansında .

-Alıngan falan değilim. Gitmemi söyledin ,kalıcak değilim

-Hayır gitmeni söylemedim. Eve geç kalmanı istemem. 

Deli kız utanarak başını öne eğmiş .Ve yine sesli düşünmüş 

-Offf çok aptalım.

-Estağfurullah

Diyerek gülümsedi Azad Efendi.

İkiside halerinden çok memnun görünüyordu. Galiba orman gözlü çocuk da deli kız gibi sevda ya düşüyordu ya da kaderin oyununa. Birinci her zaman tercihimdir. 

-Haddimi bilmiyorum açıkçası tepkindende biraz çekiniyorum.

-Hayır hayır, ne söyliceğini merak ediyorum , duymak istiyorum.

-Dün kaçar gibi uzaklaştın. Havanın kararması seni ürküttü. Bugün ise öyle bir kaygın yok neden?

 -Daha demin adının hakkını veriyorsun demedin mi ?

-Evet ama eve gitmen gerekiyor zirra hava kararmak üzere

-Galiba sen gitmemi çok istiyorsun  peki madem gideyim

-Hayır öyle demek istemediğimi sen de biliyorsun.

-Ben sadece şuan gitmem gerektiğini biliyorum

-Offf biz böyle nasıl iletişim kurucaz, Sen her şeye alınıcak mısın böyle

Deli kız olayın farkına anca varabildiç. Neyine bu kadar alınıyorsa baskıcı bir ailede yetiştirildiğini unutmuştu herhalde. Neyseki uzun sürmedi ve ormanın girişine bırakmasını rica etti. Ve genç her ne kadar iletişim kurmak için çabalasada , deli kızı onu duymuyordu. Aklında eğer bugün eve gidicek olsaydı, ve geç kalsaydı neler olabiliceği gelmişti. Belli etmek istemesede gözleri dolmuştu.

Evet bir de böyle bir gerçek var. Aile baskısı aslında sadece çocuğu kısıtlamak değil .Onun hayatı boyunca atlatamayacağı travmalara sebep oluyor. Sizler onları koruduğunuzu zannederken onların,  kendilerine güvenememe problemini yaratmış oluyorsunuz. Sadece bu kadar da değil ayrıca...