part_4

11 0 0
                                    

Unicode

(ဆယ်တန်းအာင်စာရင်းထွက်သောနေ့)

"ငါတို့ဘာသွားစားကြမလဲ...ဟီး...ငါကဂုဏ်ထူးအများဆုံး
ဆိုတော့ငါ၀ယ်ကျွေးမယ်လေ...ဟဲဟဲ"

"ဘ၀င်လေ ဟပ်နေတဲ့ရုပ်နဲ့....ငါလဲ၄ဘာသာပါပဲနော်...အတူတူပဲကို"

"ခန့်မောင်!!နင်နဲ့ငါနဲ့ ငါနဲ့နင်နဲ့ကတော့လေ...."

"နင်တို့နှစ်ကောင်ကလေ...ကြောင်နဲ့ကြွက်လိုပဲ တွေ့တိုင်းကိုက်နေတော့ပဲ.."

"ငါကကြောင်...."

"ငါကကြောင်ပါနော်..."

"ငါကကြောင်၊ နင်ကကြွက်...ကြွက်တောင် ရိုးရိုးကြွက်မဟုတ်ဘူး...ကြွက်စုတ်ကြွက်စုတ်..ဟားဟား"

"မိချောမ...နင်များသွားပြီနော်..."

"ဘလာ..."

"တော်ပါတော့ဟာ...."

မော်ကွန်းမျက်စိရှေ့မှတွေ့တိုင်းကိုက်နေတဲ့သူငယ်ချင်းနှစ် ယောက်ကိုကြည့်ပြီး...မျက်စိတော့နည်းနည်းနောက်လာရသည်မှာအမှန်ပေ...

"မုန့်တီဆိုင်သွားမယ်...ကိုယ်စားကိုယ်ရှင်းပဲ...ok"

"Ok"(×2)

ရန်ဖြစ်တာလေးများရပ်လိုရပ်ညား စကားလမ်းကြောင်းလေးလွှဲပြီးပြောလိုက်ပင်မယ့်လဲ..ခဏပါပြီးရင်ပြန်ကိုက်တာပဲ...။

"နင်မကောင်းတာ"

"နင်မကောင်းတာပါနော်"

"တော်ပါတော့"

သူငယ်ချင်းသုံးယောက်ရဲ့အသံကတော့လမ်းတစ်ယောက်လုံးဆူညံ့လျက်ပါ...မော်ကွန်းတို့သူငယ်ချင်းတွေကတွေ့တိုင်းသာကိုက်နေတာ...မတွေ့ရတော့လဲမနေနိုင်ပါဘူးလေ...
..................

"အန်တီမုန့်တီသုံးပွဲ..၊အကြော်နဲ့နှစ်ပွဲ ငါးဖယ်နဲ့တစ်ပွဲနော်"

"အေးအေး...အန်တီပြီးရင်လာချပေးမယ်သား..."

"ဟုတ်"

မော်ကွန်း..မုန့်တီမှာပြီးတာနဲ့...ချောနဲ့ခန့်မောင်တို့်ထိုင်နေ
သည့်စားပွဲဘက်သို့သွားကာ...ခန့်မောင်ဘေး၀င်ထိုင်လိုက်ပြီးနောက်...

"နင်တို့ဘာတတ်မှာလဲ..."

"ငါလဲအခုအဲ့တာပြောနေတာ...ငါကတော့စီးပွားရေး
တတ်မယ်..."

The Ending.... [Ongoing]Where stories live. Discover now