1. Bölüm | Yeni Okulum

14 0 0
                                    

Okulumun 1. günüydü. tedirgindim, korkuyordum , insanlar bana nasıl bakar? beni nasıl görür? Gibisinden düşüncelerim vardı. sınıfım 11.G ye doğru giderken birine çarptım. ona baktım oda bana baktı

-Özür dilerim, sanırım okula yeni geldin seni görmedim

-Evet, yeni geldim tanıştığıma memnun oldum. Ben Duru

-Bende memnun oldum, Ayaz ben

-Rica, görüşürüz

dedikten sonra sınıfıma doğru yaklaştım. Sınıfa girmeye korkuyordum. Heyecanlı ve Utangaçtım, yinede zorla girdim.

Yanıma sınıftaki kızların hepsi gelmişti.
hangi parfümü kullanıyorsun,saçların çok güzel vb. demeye başladılar. Mutluydum.

Sonrasında Ayazın geldiğini gördüm bana

- Aynı sınıfa düşmüşüz şansa. İyi oldu

- Evet, güzel oldu

- Yanımda otur istersen bu günlük

- Olur, sıkıntı olmaz

oturdum. ilk ders iyiydi hoca beni tanıttı. Erkekler bana garip bakıyordu. Kızlar hep benimle alakalı iltifatlar ediyordu.
okul arasında ve sınıf arasında 5 güne popüler oldum. herkes benle takılıyordu.
düşündüğümden daha iyi bir ortama geldiğim için mutluydum.

Bana en yakın davranan arkadaşım Ayçaydı bana baya iyi davrandı ha birde Ayaz ilk tanıdığım oydu

son ders 7. derse girdik. Her şey kolay ve güzel geçiyordu. Bir anons geldi.

- Çocuklar yangın merdiveninde sıra alsın

Dedi. tatbikat sandık ama..
yerlerde garip izler vardı. 9. sınıflar yardım edin diye bağırıyordu. Aklıma ilk olarak Happines geldi.

Merdivenlerden indik. 9. sınıfların katı zemin olduğu için her şeyi gördük. Farklı görünümlü kana bulanmış kişiler vardı.

Biraz ürperdim. Okulumun ilk haftasında bunu yaşadığıma inanamıyordum.

Herkes beni koruyordu, Erkekler bile

Aslında mutluydum ama bir tarafdan çok korkuyordum.

Dayımlara nolmuştu. Evlerin oralardada çıldırmış insan var mıydı diye bir kaç soru vardı aklımda.

Kimseye söylememiz için telefonlarımızı almışlardı. Dayımı arayamadığım için ağlamak istiyordum.

Ama ağlayamazdım. rezil olmayı göze yumamam diye kendime söz vermiştim.

Çünkü eski okulumda hep dalga geçiyorlardı

"AĞLAK" diye. bu yüzden kendime söz vermiştim.

1-2 buçuk saat geçtikden sonra hayla bir haber alamamıştık. Artık ambulans,itfaiye,polis,jandarma vb. Herkes gelmişti.

Ama hayla dayım yokdu. Kendi kendime düşünüyordum.

Nereden çıktı bu enjekteye benzeyen varlıklar..

3-4 saat geçmişti akşam olmuştu.

Uykum vardı ama uyuyamazdım.

Yinede bekledim. Ambulans yetişmiyordu.

Artık dayanamayıp uyumuştum.

6'da Ayaz uyandırdı

- Uyan uyan hadi

- Ahh, hadi ama noluyor

Dedim ve gözümü açtım.

Dayım oradaydı . gözümü açar açmaz dayıma koştum.

Sarıldım.

- Neredeydin

diye sordum. bir şey demedi, sustu. Eli kanıyordu ama bir şey olmamış gibi davrandım.

Eve biraz geç geldikden sonra hayla şoku atlatamadım.

Saat 00.03 gibi uyudum.

Sabah şiddetli bağırışla uyandım. Korkmuştum.

Kapıyı açmayı korktum. ve AÇTIM.

gördüklerimiz karşısında şok geçirdim.

DEVAM EDECEK☆

393 KELİME

O Okul..Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin