O Okul..

2. Bölüm | Asıl olay ne?

♡ Okurken bu şarkıyı dinlemenizi öneririm daha çok üzücü yerlerinde şarkı daha iyi geliyor ♡

Gördüklerim gerçek değildi sanki
Dayım olamaz bu adam. Delirmiş
insan olamaz dayım. koşarak Ayazın yanına
gittim. ellerim,ayaklarım,bedenim titriyordu. sanki hayatım kaymıştı.
Hayata tutunduğum adam garip varlığa dönüşmüştü. İnanmak tayi istemiyordum.
Ama gerçekti. 1-2 Saat geçti Ayaz bana nolduğunu söylüyordu. Cevap veremiyordum. Bana

- Gel okula gidelim.

- Okuldaki durumları biliyor musun?

- Azda olsa biliyorum, Durumlar iyi. Çantam ve Çantan orda kaldı.

- İyi peki gidelim.

Dedi. Okula geldim. Okulun içine girmeyi istemiyordum ama zorunlu olarak girdim.
İçerisi kanlar doluydu. insanların böbrekleri dışarıdaydı. Midem bulanıyordu hepsi kötü görüntülerdi.Koşarak sınıfa çıkmaya çalıştım ama düştüm.

Ayaz beni kaldırmaya çalıştı ama ayağım şiddetli bir şekilde acıyordu. Garip varlıkların yaklaştığını duyduğumu farkettim ve hemen ayağa kalkıp

-Koş, GELİYORLAR
-Ne??

Ayaz şaşırmıştı ona gayi bende şaşırmıştım. Nasıl duyduğumu anlayamadım ama ayak sesleri ve Garip sesler duydum. koştuğumuz an zaten bir kaç Garip varlıklar arkamızdan konuşuyordu. Ayaz onları ayağıyla itmeye çalışsada çok güçlülerdi. Ama neyseki 11. sınıftakilerin katına geldik.Koşarak sınıfa giderken o garip varlıkların koşarak geldiğini gördük ve koştuk ayça arkamızdan geliyordu garip varlıkların ayçayı ısırdığı gördüm. koşarak gitmeye çalışırken arkamdan koştuklarını hissediyordum. İlk gördüğüm tuvalette kendimi kilitledim Ayaza nolduğunu bilmiyordum ve korkuyordum. Ayaz diye bağırdım 1-2 dakika sonra buradayım diye bağırdı. mutlu olmuştum Ayaz yaşıyordu. Ayaza,
-Ayça nerde , gördün mu
- Hayır görmedim.
-Tamam

Dedim ağlamak gibi oldum. En yakın arkadaşım nedeni bilinmeyen o garip varlıkların tarafından öldürülmüştü. Yeter diye bağırdım ve koşarak aynanın yanına gittim. Ayaz bana yapma gitme dese bile onu duymazdan geldim. Ayaz yakınımdan koşuyordu. tam aynanın yanına geldim biri kolumdan tuttu ve beni çatı katına götürmeye çalıştı
-Napiyorsun?
-Sence,seni kurtarıyoruz
-Bırakır mısın kolumu.
-Hayır.

Ayaz arkamdan koşarak geliyordu ona dikkat et diyordum ama kaçamıyorum yüzünü kapatmıştı sesi tanıdık gelmiyordu sanki bu okuldan değildi. baya merdiven çıktıktan sonra çatı katına geldik. Hepsi tamam dedi ben noluyor ne yapıyorsun, ne yaptığınızı sanıyorsunuz? diye bağırdım Ayaz beni tutarak ağzımı kapattı ve kulağıma fısıldayarak
- Sus bunlar askeriye
- Tamam..

Dedi askeriyeler sıra sıra sizi otopsiye gönderip kan vereceksiniz eğer biriniz bile bağırıp kaçmaya çalışırsanız ÖLÜRSÜNÜZ!! dedi hepiniz tirtir titredik. 1 2 otobüs geçtikten sonra
3. otobüs denk geldi keşke gelmeseydi. otobüs kanlar içindeydi bir kadın vardı erkeğe benziyordu. gülmemek in kendimi zor tuttum. 1. sırada ben olduğum için şanslıydım çünkü kendimi tutamadım ve gülebilirim. kadına bakamadığımı kadın fark etmişti ve bana dönüp
-Bi sorun mu var hanımefendi
- A h-hayır hiç sorun yok devam edin *kızarma*

dedi bi an korktum 5 tüp aldıktan sonra evime geri döndüm. Evimde ölüm sessizliği vardı. kimse yoktu. ne dayım ne yengem. Belki şuanda onlar başkalarını garip varlığa dönüştürüyor dedim içimden ama sonra Ayaz geldi ve
- Açıklama yapacaklar okulun
bahçesinde
- Okulun bahçesinde canavarlar dolu saçmalama

- toplamışlar
- eğer toplamışlarsa herkesi toplasınlar ki kurtaralım
- uzatma gel işte
- Tamam
uzun sohbetimizden sonra bahçeye gittik ve komutan asker açıklamaya son 4 dk olduğunu söyledi. bekledik 4 dk sonra açıklamaya başladı...

- Evet biz mido askerleri. Buraya Salgın için açıklama yapmaya geldik. Filmlerde veya Dizilerde insanları yiyen kişilere zombi denir demi işte şuan bunu yaşıyorsunuz. bu size hazırladığımız bir oyun değil ! gerçek. Fen laboratuvarda deney amaçlı yapılan virüs bütün Türkiyeye yayılmıştır. Herkes çok korkuyordu

Bende korkuyordum. Ayaz ve arkadaşlarım beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Dayım yok , Annem yok , Babam yok kimsem yoktu, ama yinede dayanabilirdim. 2 gün geçti ardından. Herkes olayı unutmuş oyunlar,sohbetler ederken ben orda oturmuş onları izliyordum. Bazıları gelip iyi misin dedi ama yinede etki etmiyordu. Uykuya dalmışım. Sabah 8 gibi uyandırıldım. Minibüsler vardı, birine nolduğunu sordum oda

- eşyalarını topla gideceğiz açıklama yapacaklarmış
-peki
Dedim ve eşyalarımı toplamaya odama gittim her şeyimi aldığımı kontrol ettikten sonra 3. Otobüse bindim. 4 buçuk saatin içinde geldim, heyecanla ne diyeceklerini merak ettim.

3'e kadar saydılar ve konuşmaya başladılar
- Merhabalar biz mido askerleri açıklama için geldiniz. 1 olarak yakınları ölen herkese baş sağlığı diliyorum
2. Salgının yarısı bitmiş durumda bu bölgede tamamen bitti ama yinede marketler,hastaneler vb. temizlenmesi lazım, onlar temizlediği zaman eski hayatınıza devam edeceksiniz size yeni bir okul açacağız çünkü bu okulla alakalı hala soruşturmalarımız devam ediyor şuanlık bu kadar hala kendinize dikkat edin. Görüşürüz..

Sonunda bittiği için bi hali mutluydum ama yinede yakınlarımın olmaması beni üzüyordu.

Evime gittim, her yer tertemizdi. Biraz tapletimle resim yaptıktan sonra pijamalarımı giyerek uykuya daldım...

DEVAM EDECEK
BEKLEMEDE KALIN. BU YIL DAHA ÇOK KİTAP YAZICAM. KORE KİTABIDA YAZMAYI DÜŞÜNÜYORUM BU YÜZDEN BUNA BİRAZ ARA VEREBİLİRİM..

720 KELIME